ตอนที่ 12
บรรยากาศหวานชื่นอบอวลรอบตัวทรงวาดกับปิ่นมุกไม่นาน ทั้งสองก็ต้องเบิกตาโพลงเมื่อเห็นสภาพร้านข้าวต้ม รวมถึงอาการบาดเจ็บของทิเหล็ง ป่วยซังและกิมเอ็งซึ่งถูกทำร้าย ทรงวาดมั่นใจว่าเป็นแผนเอาคืนของพันเดช แต่ที่ทำให้เขากับปิ่นมุกนั่งไม่ติดก็เมื่อรู้ว่าแปะฮ้อออกไปศาลเจ้าตั้งแต่เช้า
ทรงวาดกับปิ่นมุกรีบไปที่ศาลเจ้าแต่ก็สายไปแล้วพันเดชบุกยิงแสกหน้าแปะฮ้อด้วยตัวเอง!
พันเดชวางแผนเอาคืนทรงวาดอย่างแยบยล เขาตั้งใจยิงแปะฮ้อเองเพื่อลวงให้ทรงวาดออกห่างจากปิ่นมุกเปิดโอกาสให้ไต้เกียววางยาสลบและลักพาตัวปิ่นมุกเป็นตัวประกัน!
ไต้เกียวทำสำเร็จตามแผนโดยไม่รู้ว่าปิ่นมุกแอบทิ้งรองเท้าไว้ให้ทรงวาดรู้ว่าเธอถูกลักพาตัว ทรงวาดร้อนรนมากเกือบสติแตกเพราะห่วงปิ่นมุกจนกระทั่งชาญยุทธโทร.บอกข่าวเรื่องแผนเอาคืนของพันเดช
ทรงวาดไม่ได้ติดใจข่าวจากชาญยุทธซึ่งมีแผนร้ายจะดึงทรงวาดกลับมาเป็นพวกโดยใช้ประโยชน์จากพันเดชให้แค้นทรงวาดและฆ่าทุกคนที่น้องชายบุญธรรมรัก
ชาญยุทธไม่ได้เพิ่งเริ่มแผนลวงโลกนี้แต่ซ้อนแผนตั้งแต่ต้นเมื่อทรงวาดมาขอให้ช่วยเล่นละครตบตา เขาไม่เหลือใครให้ช่วยงานจึงคิดแผนดึงทรงวาดกลับมาเริ่มจากให้คนส่งข่าวบอกพันเดชเรื่องแผนดักจับการส่งยาเมื่อวันก่อน
“หน้าที่แกคือปล่อยข่าวให้ไอ้พันเดชมันรู้ว่าตำรวจจะบุกจับยาของมัน มันจะได้เปลี่ยนวันส่งยาได้ทัน”
“ทำไมล่ะครับ ถ้าตำรวจจับได้คาหนังคาเขาคุณพันเดชอาจจะติดคุกตามที่เถ้าแก่เสือวางแผนไว้ก็ได้”
“ฉันต้องการเห็นมันตายเท่านั้น แล้วคนอย่างมันก็ไม่ยอมติดคุกง่ายๆหรอก อาจจะปิดปากพยานเหมือนที่มันชอบทำหรือไม่ก็หนีไปที่อื่น แต่ต่อให้ติดคุกมันก็ยังมีโอกาสออกมาเป็นศัตรูกับฉันอีก”
“แล้วท่านจะช่วยคุณพันเดชไปทำไมล่ะครับ”
“ฉันช่วยมันก็เพื่อให้มันไปล้างแค้นเสือยังไงล่ะ ยิ่งคนที่เสือรักตายทั้งหมดได้ยิ่งดี เสือจะได้เปิดศึกกับมัน ถึงตอนนั้นเสือก็จะไม่เหลือใครนอกจากฉัน!”
ooooooo