สะใภ้อิมพอร์ต
ตอนที่ 16
ลิซ่าฟังแล้วรู้สึกแปลกๆชอบกล หมอหมีเห็นด้วย นี่ถ้าวิชัยยังไม่ถูกจับ ตนคงคิดว่าเป็นฝีมือมัน พิธานแนะให้ลองโทร.เช็กกับสารวัตรเพื่อความชัวร์ ยังไม่ทันกดเบอร์ สารวัตรโทร.มาแจ้งเสียก่อนว่าวิชัยหนีไปได้ระหว่างการส่งตัว ทุกคนช็อกมาก
“สารวัตรรีบส่งกำลังตำรวจมาที่นี่เลยนะครับ ผมคิดว่าเสี่ยวิชัยเข้ามาในฟาร์มแล้ว”
พิธานวางสาย รินฉุกคิดขึ้นมาได้ว่าแม่กับน้าดาหายไป แค่หยิบจานไม่น่านานขนาดนี้ ลิซ่าหวังใจว่าพวกท่านคงไม่โดนวิชัยจับตัวไป
“โก้ ไปบอกให้ทุกคนช่วยกันตามหาเสี่ยวิชัย ถ้าเจอให้โทร.มาบอกฉันอย่าเข้าไปหามันตัวต่อตัว เพราะเราไม่รู้ว่ามันพกอาวุธอะไรมาบ้าง แล้วก็ระวังตัวกันด้วย”
โก้ยังไม่ทันขยับไปไหน วิชัยเดินหน้าเหี้ยมเข้ามาพร้อมปืนในมือเสียก่อน...
ขณะที่วิชัยบุกเข้าไปกลางงานแต่งงานของดลกับลิซ่า อรและลดาพยายามกล่อมให้สมคิดรับเงินเพื่อแลกกับการปล่อยตัวพวกเธอโดยเสนอจะให้เงินเขามากกว่าที่วิชัยให้ สมคิดถามทันทีว่าจะให้เท่าไหร่ อรให้ไม่อั้นเขาอยากได้เท่าไหร่บอกมาได้เลย
“สิบล้านเป็นไง ให้ได้หรือเปล่า”
“ได้ ฉันให้แกได้ ขอแค่แกปล่อยฉันกับน้องไปแล้วฉันกับน้องจะไม่บอกตำรวจว่าเจอแก”
สมคิดครุ่นคิดหนักจะเอาอย่างไรดี...
ที่บริเวณจัดงาน ดลกับวิชัยจ้องหน้ากัน สถานการณ์ตึงเครียด ดลเป็นหมูไม่กลัวน้ำร้อนพูดยั่วประสาทวิชัยคิดว่าแค่ปืนกระบอกเดียวจะจัดการพวกเราทั้งหมดได้อย่างนั้นหรือ และที่สำคัญตอนนี้ตำรวจรู้แล้วว่าเขาหนีมาที่นี่ กำลังมาตามจับตัว ถึงอย่างไรเขาก็หนีไม่รอด วิชัยกระชับปืนในมือ
“ถ้าแกทำให้ฉันถูกจับ แม่กับน้าของแกก็ต้องตายไปพร้อมกับฉัน ลูกน้องของฉันรอฟังคำสั่งจากฉันอยู่”
“แก...ไอ้ชั่ว”
พิธานโกรธจัดจะเข้าไปเอาเรื่อง วิชัยยิงปืนใส่พื้นใกล้ๆเท้าเขาทำเอาทุกคนสะดุ้ง พัฒน์รีบเข้ามาดึงตัวพี่ชายไว้ วิชัยคุยโวคนอย่างตนถ้าไม่มั่นใจว่าเอาอยู่ ไม่มีทางทำแน่นอน แล้วร้องเรียกสมุน
อึดใจ พวกสมุนพาตัวจีจี้ พอลล่า แหวนกับคนงานอีกหลายคนเข้ามา
“ลูกน้องของฉันซุ่มอยู่ตามจุดต่างๆ ถ้าตำรวจเข้ามาเมื่อไหร่...”
วิชัยทำท่าปาดคอ ทับทิมโกรธจัดด่าลั่น
“แกมันบ้า...บ้าไปแล้ว อะไรเข้าสิงถึงทำให้แกอยากได้ของของคนอื่นมากขนาดนี้”
“ของของคนอื่นงั้นเหรอ...มันของคนอื่นที่ไหน มันเป็นของพ่อผม”
วิชัยโกรธจัดไม่แพ้กัน ทับทิมไม่กลัวเดินเข้าไปหา ลิซ่าต้องดึงแขนไว้ขอร้องไม่ให้ไป
“นี่เป็นเรื่องที่ยายต้องสะสางไม่มีใครหยุดเขาได้นอกจากยาย”
ทับทิมยืนกรานอย่างนั้น ลิซ่าก็เลยต้องปล่อยให้ท่านทำอย่างที่ตั้งใจ
“แกคิดว่าตัวเองเป็นใคร ถึงจะมาหยุดฉันได้”
“ฉันสัญญากับคุณสุเทพเอาไว้ก่อนที่คุณสุเทพจะเสียชีวิตว่าให้ฉันเก็บความลับเรื่องหนึ่งเอาไว้”
จากนั้นเรื่องในอดีตก็พรั่งพรูออกจากปากทับทิม ตอนนั้นสุเทพนอนใกล้ตายอยู่บนเตียงขอร้องทับทิมช่วยปิดบังความจริงเรื่องวิชัยไม่ได้เป็นลูกของเขาเอาไว้ เธอไม่เข้าใจทำไมเขาต้องทำอย่างนั้นในเมื่อสองแม่ลูกคือคนที่ผิด
“คนที่ผิดคือทิพย์ไม่ใช่เด็กคนนั้น เขาเกิดโดยที่มีความคิดผิดๆฝังอยู่ในหัว แค่นี้มันก็แย่มากพออยู่แล้ว ถ้าเขารู้ความจริง ผมเป็นห่วงว่าเขาจะรับความจริงไม่ได้แล้วจะทำในสิ่งชั่วร้าย ปล่อยให้เขาคิดไปแบบนั้น อย่าไปซ้ำเติมอะไรอีก สัญญากับผมสิคุณทับทิม”
ooooooo
