ตอนที่ 10
ฝ่ายแม่พาทิศกับแม่ของนนทวี ต่างแย่งความเป็นย่า แม่พาทิศอ้างว่าตนเป็นย่ามาก่อน ส่วนแม่ของนนทวีอ้างว่าตนเป็นของจริง ต่างแย่งกันบอกพายที่ปิดตาติดหางม้าจนเถียงกันเอง นวียากับพาทิศมองแม่ของตัวเองแล้วปวดหัว
นวียาชะโงกดูพายเผลอสะดุดรองเท้าพาทิศเซไป ดีแต่พาทิศประคองไว้ทันหน้ากับหน้าห่างกันแค่ฝ่ามือกั้น ต่างตกอยู่ในภวังค์รสสัมผัสของกันและกัน แต่ต้องสะดุ้งหลุดจากภวังค์เมื่อเสียงเฮดีใจที่พายติดหางม้าได้ถูก นวียารีบดันตัวออกมา บอกพาทิศเขินๆว่า
“เดี๋ยว...ฉันไปเตรียมซุ้มก่อนแล้วกัน”
ที่ซุ้มวาดรูประบายสี นวียามาเตรียมอุปกรณ์วาดรูประบายสีอย่างใจลอยคิดถึงอ้อมกอดของพาทิศ
กิตติพัศย่องมากอดนวียาจากข้างหลัง พอหันไปเขาถามว่าเป็นอะไรหรือเปล่า นวียาบ่นว่ามาไม่ให้สุ้มเสียง แล้วกิตติพัศก็ช่วยจัดเตรียมของ ถามว่าแล้วพายล่ะ
“เล่นเกมอยู่ที่ซุ้มน่ะ ไม่ต้องห่วง วันนี้มีคนดูแลเยอะ ทั้งย่า ยาย วีปวดหัวจนต้องหนีมาเนี่ย”
“งั้นเดี๋ยวกิตช่วยนะ”
แม่นนทวีกับแม่ของพาทิศ ยังชิงไหวชิงพริบแย่งซีนกัน แม่นนทวีชวนพายไปเล่นระบายสีกับอาวี ส่วนแม่พาทิศก็ชวนไปดูของที่ระลึกกัน
แต่ทั้งสองต้องผิดหวังเมื่อพายเห็นโซดาแล้วสะบัดมือจากสองแม่วิ่งไปหาโซดา สองแม่มองกันทำหน้าไม่ถูก พาทิศเลยชวนแม่ไปดูของที่ระลึกกัน พ่อเลยบอกให้แยกกันตรงนี้เลย
พาทิศกับพ่อของนวียาเลยจูงสองแม่แยกไปกันคนละทาง
ooooooo
พายเห็นกิตติยากับโซดาถือน้ำมาก็ตรงเข้าไปถามโซดาว่าคิดแผนออกหรือยัง โซดาส่ายหน้า ติงว่า มันจะดีเหรอ กิตติยาหูผึ่งอยากรู้ว่าทั้งสองวางแผนอะไรกัน พายบอกกิตติยาว่า
“ก็พายไม่อยากให้พ่อพาทิศแต่งงานกับน้าดานี่คะ ถ้าพ่อพาทิศแต่งงานกับน้าดา น้าดาก็ต้องไปอยู่บ้านพาย พายคงไม่กล้ากลับไปอยู่กับพ่อพาทิศแล้ว”
“อ๋อ...ตกลงที่โซดามาวันนี้ก็เพราะน้องพายอยากให้ช่วยวางแผนขัดขวางการแต่งงานเหรอคะ”
พอพายพยักหน้า กิตติยายื่นมือไปจับพายร้อง “ดีล! เห็นพี่กิตเป็นแบบนี้ ฉันจะสบายใจได้ไง”
กิตติยาชี้แจงกับโซดาที่ทำหน้างง
“โอ๊ย...แล้วจะทำไง” โซดาทำท่าปวดหัว