ตอนที่ 10
“ค่ะ” มณีเหมือนจะถามว่าแค่นี้หรือ พาทิศคิดอะไรไม่ออกมองศรุดา แต่มณีก็พูดขึ้นก่อนว่า “แล้วทำไมถึงรีเทิร์นกลับมาล่ะค่ะ ในเมื่อคุณดาเคยเลิก...”
ศรุดานิ่งอึดอัด พาทิศหงุดหงิด ขัดขึ้นว่า
“ผมว่าเราคุยเรื่องที่มันต้องรีบจัดการก่อนดีไหมครับ อย่าง...สถานที่ ของชำร่วย...”
บรรยากาศการคุยเริ่มกร่อย ศรุดากับพาทิศนั่งหน้ามึนๆ มณียังคงถามต่ออีกว่า
“แล้วธีมงาน มีในใจกันไหมคะ อยากได้สไตล์ไหน”
ศรุดาถามพาทิศว่าไง พาทิศบอกว่าตนได้หมดแหละ ให้ดาตัดสินใจได้เลยแล้วปิดหนังสือค่อนข้างแรง ศรุดาก็ปิดหนังสือ ถอนใจเสียงเริ่มกระด้าง
“อย่าโยนภาระแบบนี้สิคะ นี่ไม่ใช่งานของดาคนเดียวนะ” ศรุดาส่งหนังสือในมือให้พาทิศ พาทิศรับไปแกนๆ เปิดดูเซ็งๆ แต่นึกอะไรไม่ออก
มณีเริ่มอึดอัด แต่ยังพยายามพูดอย่างใจเย็นว่า
“มณีว่าเราค่อยๆคุยไปก็ได้ค่ะ ยังไงมณีฝากหนังสือไว้ให้คุณพาทิศกับคุณดาลองไปปรึกษากันดูอีกที ส่วนมณีก็จะลองหาธีมงานมาเสนอใหม่วันหลังแล้วกันนะคะ”
พาทิศกับศรุดามองหน้ากันเชิงถามว่าจะเอาไง ศรุดาตอบไปก่อนว่าเอาอย่างนั้นก่อนก็ได้ มณีจึงขอตัวกลับ
ooooooo
พอมณีลุกไป พาทิศกับศรุดาก็มองหน้ากันพูดอะไรไม่ถูก จนศรุดาถามว่า
“ทิศเป็นอะไรหรือเปล่า”
พาทิศขอโทษ บอกว่าเมื่อคืนพายงอแงนิดหน่อย ศรุดาถามว่าเรื่องตนหรือเปล่า พาทิศไม่ตอบ
“ดาเข้าใจค่ะ คงยากสำหรับน้องพาย ดาเองก็มีเรื่องเครียดนิดหน่อย”
ทันใดเสียงเคาะประตูดังขึ้น พอพาทิศเชิญ แซนดี้ก็นำขบวนมาแสดงความยินดีกับงานแต่งงานแถมอวยพรล่วงหน้าให้รีบมีเจ้าตัวเล็กเร็วๆด้วย พาทิศกับศรุดายิ้มให้ทุกคนแต่พูดอะไรไม่ออก เพราะต่างกำลังสับสน
ในการประชุมงานวันพ่อที่โรงเรียนนนทวี พอนนทวีสรุปการจัดงานแล้ว โซดาถามว่าไม่ต้องทำเอกสารเชิญพ่อน้องพายใช่ไหมเพราะพี่นนจะมาเอง นนทวีกำชับว่ายังไงก็ต้องเชิญคุณพาทิศ โซดาถามว่าก็พี่นนเป็นพ่อทำไมไม่ประกาศตัววันนั้นให้ทุกคนรู้เลย
“พี่ไม่อยากให้พายทำตัวลำบาก” นนทวีตอบหน้าเครียด โซดาได้แต่เงียบอย่างเห็นใจ
ดังนั้นครูภาษาไทยจึงแจกเอกสารเชิญคุณพ่อมางานให้คุณพ่อเซ็นแล้วเอามาส่งพรุ่งนี้ ย้ำว่าอย่าลืมเอาเรียงความมาส่งครูด้วย พายรับเอกสารแล้วนั่งมองเอกสารเหม่อๆ
กลับถึงบ้านพายอ้อนย่าว่าวันนี้ครูวีไม่อยู่พายไม่ชอบเลย อยากให้ครูวีอยู่ด้วยทุกวัน ย่าปลอบว่าแค่วันเดียวเองพรุ่งนี้ก็เจอกันแล้ว บอกพายอย่างอแง ให้คุณพ่อพาไปอาบน้ำแล้วค่อยมากินขนมอร่อยๆกัน