ตอนที่ 10
วันรุ่งขึ้นพาทิศขับรถส่งพายไปโรงเรียน มีนวียานั่งข้างหน้าและพายนั่งข้างหลัง บรรยากาศเต็มไปด้วยความอึดอัด มึนตึง ครู่หนึ่งโทรศัพท์พาทิศดังขึ้น เขากดบลูทูธรับสาย เสียงปลายสายดังมาว่า
“ดาเองค่ะทิศ...เรื่องเวดดิ้งแพลนเนอร์น่ะค่ะ ดานัดเขามาคุยที่บริษัท เลยอยากรู้ว่าทิศจะสะดวกกี่โมง”
พายกับนวียาได้ยินเรื่องที่ศรุดาโทร.มาก็ยิ่งเครียด เจ็บ พาทิศเองก็ตอบอย่างไม่เต็มเสียงนักว่า
“เอ่อ...ขอสักชั่วโมงนะครับ”
ตอบสั้นๆแล้ววางสายเลย พอไปถึงโรงเรียนพาทิศบอกพายว่าเดี๋ยวพ่อเดินไปส่ง พายตอบเสียงเย็นชาไม่มองหน้าว่า
“ไม่ต้องหรอกค่ะ ให้ครูวีไปส่งพายคนเดียวก็พอ ไปค่ะครูวี”
นวียารับคำพาย พาทิศก็เสนอว่าเดี๋ยวตนจะรอส่งเธอที่อาชาคลับต่อเลย นวียาบอกทันทีว่าไม่เป็นไร วันนี้ตนไม่ได้ไปอาชาคลับ
“คุณจะไปไหนล่ะ เดี๋ยวผมไปส่ง”
“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันไปเองได้ แล้วเย็นนี้ฉันอาจจะไม่ได้กลับไปที่บ้านคุณนะคะ ฉันไม่สะดวก...คือ มีธุระต้องไปจัดการน่ะค่ะ”
“แต่น้องพาย...”
“ฉันจะบอกน้องพายเองค่ะ และก็เสาร์อาทิตย์นี้น้องพายต้องไปนอนบ้านฉันนะ”
พาทิศอึดอัด แต่จำใจต้องพยักหน้า
ที่บริษัทของศรุดา มณีมาถึงแล้ว กำลังนั่งคุยกับศรุดาตามลำพัง
“มณีขอบคุณนะคะที่คุณดาให้เกียรติเลือกร้านในเครือของมณี พอรู้ว่าเป็นงานคุณดา มณีเลยอยากลงมาดูแลด้วยตัวเอง ทั้งดีใจและตกใจ แต่ตกใจมากกว่า โทษนะคะ...มณีนึกว่าจะเป็นคุณกิตน่ะค่ะ”
“เรื่องของดากับกิต มันจบไปสักพักแล้วล่ะค่ะ”
“หวังว่าจะจบลงด้วยดีนะคะ คุณกิตเป็นคนน่ารัก ตอนนั้นทำเซอร์ไพรส์ง้อคุณดา มณีเองนี่ตาร้อนเลยค่ะ”
พาทิศผลักประตูเข้ามา ศรุดาแนะนำทั้งสอง คล้องแขนพาทิศบอกคุณมณีว่า
“นี่ทิศค่ะเจ้าบ่าวของดา”
มณียิ้มให้พาทิศ มองท่าทีศรุดาที่ควงแขนพาทิศแล้วแอบรู้สึกว่าศรุดากำลังสับสน
เมื่อมานั่งคุยกันเป็นการเป็นงานท่ามกลางกองหนังสือเวดดิ้ง มณีถามว่า
“คุณพาทิศเคยมีเซอร์ไพรส์อะไรคุณดาไหมคะ”
“ดาเขาไม่ชอบเซอร์ไพรส์น่ะครับ” พาทิศตอบแทนเมื่อเห็นศรุดาหน้าเจื่อน มณีจะพูดอะไรอีก ศรุดาพูดแทรกขึ้นว่าทิศเขาไม่ใช่คนแบบนั้น
“เอ่อ...งั้นเล่าเรื่องราวความรักของพวกคุณให้มณีฟังหน่อยสิคะ”
“ดากับทิศคบกันตั้งแต่สมัยเรียนน่ะค่ะ หลังจากนั้นก็ไปเรียนต่อเมืองนอก ก็ห่างกันไป แล้วก็กลับมา”