รักพลิกล็อก
ตอนที่ 10
ฝ่ายกิตติพัศตัดสินใจจะสร้างสระให้ม้าแก่ที่มีอยู่ได้ทำกายภาพบำบัด บอกศรุดาว่า
“ผมทำใจไม่ได้ที่จะให้พวกเขาแค่แก่ตายไป อย่างน้อยอยากให้เขาไปอย่างมีความสุขที่สุด”
“เอาเข้าจริง คนอย่างกิตไม่ใช่คนที่รับมือกับความสูญเสียได้เลยนะเนี่ย”
“ครับ โดยเฉพาะถ้าสิ่งนั้นคือดา...”
กิตติพัศโอบเอวศรุดาอย่างแสนรัก เอากล่องแหวนออกมา ศรุดาถามว่าทำอะไรของคุณ
“ทำสิ่งที่ไม่เคยคิดว่าชีวิตผู้ชายอย่างผมจะทำได้ ดา...แต่งงานกันนะ”
ศรุดายื่นมือให้ทันที พูดทิ้งจังหวะให้ตื่นเต้นว่า
“นึกว่าคุณจะรู้อยู่แล้วว่าคนเดียวที่ฉันอยากแต่งงานด้วยก็คือ...คุณกิตติพัศ”
กิตติพัศสวมแหวนให้อย่างอ่อนโยนยิ้มให้กันอย่างสดชื่น มองม้าแก่ที่กำลังว่ายน้ำในสระอย่างมีพลัง
ooooooo
ที่หน้าผาริมทะเลวันนี้...พาทิศกับนวียา และกิตติพัศกับศรุดา ยืนคู่กันเหมือนภาพในฝัน
“ช่วงที่ผมหายไป ผมได้เห็นในสิ่งที่ไม่เคยเห็น ได้ทำในสิ่งที่ไม่เคยทำหลายอย่าง เหมือนผมเพิ่งรู้ว่าความสุขคืออะไร” พาทิศเอ่ยขึ้น ศรุดาขอบคุณที่ทำตามสัญญา พาทิศเอ่ยขณะมองหน้ากิตติพัศกับศรุดา “ขอบคุณและขอโทษทุกคนด้วยนะครับ ถ้าผมเคยทำอะไรไม่ดี”
“ช่างมันเถอะครับ ชีวิตถ้าถูกไปซะหมดมันจะสนุกตรงไหน การลองผิดลองถูก มันก็ทำให้เราเจอสิ่งที่ใช่ไม่ใช่เหรอครับ” กิตติพัศเอ่ย ศรุดามองหน้าพาทิศเอ่ยยิ้มอย่างยินดีว่า
“นั่นสิคะ แค่เราเลิกกลัว...ที่จะรัก กล้าที่จะไว้ใจ”
“งั้นวันนี้เราก้าวข้ามความกลัวแล้วเตรียมรับความสุขกันดีกว่านะคะ”
นวียายิ้มกว้างชวน ทุกคนยิ้มให้กันอย่างยินดี
พาทิศขี่มอเตอร์ไซค์มีนวียาซ้อนไปที่ริมทะเล
นวียาชมว่าสวยจังเลยแล้ววิ่งไปที่ชายหาด พาทิศตามไปเอามงกุฎดอกไม้สวมให้ แล้วล้วงกระเป๋าหยิบกล่องแหวนออกมา นวียามองอึ้ง
“แต่งงานกันนะ” พาทิศเอ่ย นวียาอึ้ง เขาถามว่า “ทำไม ยังไม่เหมือนเหรอ” นวียาถามว่าเหมือนอะไร “ก็ใครล่ะ ที่บอกว่าอยากแต่งงานที่หมู่บ้านริมทะเล...ผมอุตส่าห์ออกเดินทางมาดูโลเกชันเองเลยนะ”
“ที่หนีมา มาที่นี่เหรอ”
พาทิศพยักหน้ายิ้มๆแล้วหยิบแหวนออกมา นวียายื่นมือออกไปให้ทันที
แล้วสองคนก็ถ่ายรูปเซลฟี่กันในมุมต่างๆท่ามกลางทะเลที่มีคลื่นเล็กๆกระทบแสงอาทิตย์ระยิบระยับ...
ooooooo
–อวสาน–
