พรายสังคีต
ตอนที่ 12
เมื่อสารวัตรกับลูกน้องพายชญ์กับเมไปที่บ้านค่อนข้างใหญ่หลังหนึ่งที่แต่งเป็นรูปบริษัทมีป้ายโฆษณารายการ เป็นรูปผีและสถานที่น่ากลัวต่างๆ
ตำรวจขับรถมาจอดที่หน้าบริษัท สารวัตร ยชญ์ และเมพากันลงไป ยชญ์เดินไปดูที่หน้าบ้านบอก สารวัตรว่าเหมือนไม่มีใครอยู่เลย พอดียามโผล่มาเห็นตำรวจก็ตกใจ
“เปิดประตูหน่อยซิ” สารวัตรบอก ยามเปิดประตูถามว่ามีอะไรหรือครับคุณตำรวจ สารวัตรบอกว่า “ผมมาพบนายยุทธ”
“อ๋อ...คุณยุทธกับทีมงานทั้งหมดไม่อยู่ครับ”
“ไปไหน”
“ไปที่บ้านพักคุณยุทธที่เมืองกาญจน์ครับ
เห็นว่าจะไปถ่ายทำรายการใหม่”
สารวัตรถามว่ารู้ที่อยู่หรือเปล่า ยามบอกว่ารอประเดี๋ยวจะจดให้ พอยามวิ่งกลับเข้าไปในบ้าน สารวัตรบอกยชญ์กับเมว่า
“ตอนบ่ายผมติดประชุมคงไปด้วยไม่ได้ แต่ผมจะประสานตำรวจทางนั้นให้”
“ผมว่าไม่ต้องก็ได้ครับ ได้ที่อยู่แล้วผมจะลองไปคุยกับเขาดีๆ เขาน่าจะเข้าใจ แค่สารวัตรช่วยตามหาตัวคุณยุทธให้ผมก็ต้องขอบคุณมากๆแล้ว”
“ก็ได้...แต่ถ้ามีปัญหา คุณติดต่อผู้กำกับพัลลภได้เลยนะ เขาเป็นเพื่อนรุ่นเดียวกับผมเอง” ยชญ์ไหว้สารวัตร เมไหว้ตาม สารวัตรยิ้มบอกว่า “ไม่เป็นไรครับ ตำรวจมีหน้าที่บริการประชาชนอยู่แล้ว”
ooooooo
ยชญ์ขับรถพาเมบ่ายหน้าไปที่กาญจนบุรีก็เป็นเวลาโพล้เพล้แล้ว เมนั่งมองออกไปนอกหน้าต่าง สีหน้าเริ่มวิตกกังวลขึ้นเรื่อยๆ เวลาผ่านไปจนพระจันทร์ขึ้นแล้ว เห็นพระจันทร์เต็มดวงรางๆ
“แย่แล้ว” เมหันบอกน้ำเสียงตกใจ ยชญ์ถามว่าอะไรเหรอ? “คืนนี้เป็นคืนวันเพ็ญด้วยน่ะสิ”
“ไม่ต้องห่วงหรอก เราใกล้จะถึงที่หมายแล้ว”
ยชญ์ตอบสบายๆแต่เมกังวลนั่งบีบมือตัวเอง ยชญ์เหลือบเห็นเลยเอื้อมมือมาจับมือเม เธอหันมองยชญ์อย่างกังวล แต่ยชญ์พูดอย่างมั่นใจว่า
“จะต้องไม่มีใครตายเพราะเพลงท่วมธรณีอีก”
ความมั่นใจของยชญ์ทำให้เมเบาใจและเชื่อมั่นขึ้น...
มาถึงบ้านพักของยุทธที่เมืองกาญจน์ ยชญ์จอดรถที่หน้าบ้าน มองเข้าไปเห็นทีมงานหลายคนกำลังจัดเตรียมอุปกรณ์การถ่ายทำรายการอย่างเร่งรีบ ทีมงานคนหนึ่งหันมาเห็นยชญ์ ตะโกนถาม
“มาหาใครครับ”
“ผมมาพบคุณยุทธครับ”
ยุทธที่กำลังยืนสั่งงานอยู่ใกล้ หันมองแปลกใจ แล้วเดินเข้ามาพูดอย่างสุภาพ
“ผมยุทธครับ คุณมีธุระอะไรกับผมครับ”
“ผมเป็นเจ้าของโน้ตเพลงท่วมธรณีที่ต้องเอามาขายให้คุณครับ”
ยุทธมองยชญ์กับเมอึ้ง แล้วจึงเชิญเข้าไปนั่งคุยกันในห้องทำงาน ยุทธเอ่ยอย่างยินดีมากว่า
“ผมดีใจจริงๆที่ได้พบคุณยชญ์ วิจิตรวาทินตัวจริงเสียงจริง ผมเคยโทร.จะขอสัมภาษณ์คุณ แต่คุณปฏิเสธ”
“ผมต้องขอโทษด้วยครับ แต่ผมคิดว่าคุณยุทธคงเข้าใจแล้วว่าทำไมผมถึงไม่อยากให้สัมภาษณ์”
“คุณตามมาเอาโน้ตเพลงท่วมธรณีถึงที่นี่ก็แสดงว่าเรื่องอาถรรพณ์ของมันเป็นความจริงใช่ไหมครับ”
ยชญ์หันมองหน้าเม กระซิบถามว่าจะตอบยังไงดี เมจึงหันถามยุทธว่า
“คุณจะสัญญาได้ไหมคะว่าถ้าคุณรู้ความจริงทั้งหมดแล้ว คุณจะยอมคืนโน้ตเพลงให้เรา และจบเรื่องทั้งหมดไว้เพียงเท่านี้”
ยุทธนิ่งไปอึดใจก่อนจะพูดอย่างจริงจังด้วยสีหน้าจริงใจว่า
“ความจริง ผมเตรียมงานทุกอย่างไว้เรียบร้อยแล้ว แต่ผมก็สัญญาอย่างลูกผู้ชายว่า ถ้าคุณยชญ์เล่าความจริงให้ผมฟังทั้งหมด ผมก็จะคืนโน้ตเพลงท่วมธรณีให้คุณและยุติการถ่ายทำรายการในคืนนี้”
ยชญ์กับเมมองหน้ากันอย่างโล่งอก แล้วยชญ์ก็ตอบทันทีว่า
“ตกลงครับ ผมจะเล่าเรื่องทุกอย่างให้คุณฟัง”
ยชญ์ค่อยๆเรียบเรียงเรื่องราวทั้งหมดเล่าให้ยุทธฟัง ยุทธฟังอย่างตั้งใจมาก พอยชญ์เล่าจบ ยุทธทั้งทึ่งทั้งแปลกใจ ตื่นเต้นอัศจรรย์ใจจนพึมพำ
“ถ้าไม่ได้ยินจากปากของคุณยชญ์เอง ผมคงไม่เชื่อเด็ดขาด เราทำรายการเกี่ยวกับเรื่องวิญญาณก็จริงแต่ส่วนมากก็เป็นเรื่องเล่าที่พิสูจน์ยังไม่ได้ แต่เรื่องของโน้ตเพลงท่วมธรณีพิสูจน์ได้จริงๆ เพราะมีคนตายจากการร้องเพลงมาแล้วถึงสองคนอะเมซิ่งจริงๆ”
