พรายสังคีต

ตำนานรักที่ซ่อนซุกทุกคำร้อง...โศกนาฏกรรมสุดสยองยังเร้นไว้

ใครสู่รู้เอาความตายมาแลกไป...พรายสังคีตจะล่าไล่ให้ชั่วกาล !

การเปลี่ยนแปลงโจทย์เพลงที่จะใช้ในการประกวดดนตรีไทยระดับอุดมศึกษา ภายใต้ชื่องาน ‘สังคีตศิลป์ถิ่นไทย’ อย่างกะทันหัน จากเพลงบุหลันมาเป็นเพลงแขกมอญ ส่งผลให้ผู้ดูแลวงดนตรีอย่าง โฉมยงค์ (ปนัดดา เรืองวุฒิ) เป็นทุกข์มาก เพราะรู้ดีว่านักดนตรีจากมหาวิทยาลัยคู่แข่งมีความชำนาญในการบรรเลงเพลงแขกมอญชนิดหาตัวจับยาก นั่นทำให้ลูกศิษย์ของหล่อนตกเป็นรองตั้งแต่ยังไม่เริ่มแข่งด้วยซ้ำวันแข่งขันใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ หนทางเดียวในการแก้ไขปัญหาที่โฉมยงค์พอจะนึกออกก็คือหาเพลงแขกมอญฉบับที่แตกต่างออกไปจากของคู่แข่ง หล่อนมองไม่เห็นใครที่จะช่วยได้นอกจาก ยชญ์ (อาทิตย์ ตั้งวิบูลย์พาณิชย์) อดีตนักศึกษาของภาควิชาสังคีตศิลป์

ยชญ์เป็นเจ้าของร้านเสียงสังคีต ซึ่งเป็นร้านขายเครื่องดนตรีไทยที่เก่าแก่มากที่สุดร้านหนึ่ง ที่สำคัญชายหนุ่มเป็นทายาทของตระกูล ‘วิจิตรวาทิน’ ตระกูลนักดนตรีเก่าแก่ที่สืบทอดเชื้อสายกันมาตั้งแต่สมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น บรรพบุรุษผู้มีชื่อเสียงมากที่สุดคนหนึ่งของตระกูลนี้คือ ครูพุก (วัชรบูล ลี้สุวรรณ) ซึ่งเป็นเอตทัคคะด้านการบรรเลงซอสามสายในรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๕ โดยครูพุกได้ประพันธ์เพลงแขกมอญทางเดี่ยวซอสามสายเอาไว้ ชื่อเพลง ‘ท่วมธรณี’ ยชญ์มีผู้ช่วยสาวที่ชื่อ อิงอร (ณัฐชา นวลแจ่ม) ซึ่งยชญ์ชื่นชมในการทำงานและนิสัยใจคอมากโดยไม่รู้ว่าที่อิงอรมาทำงานกับยชญ์ก็เพื่อจะหาโอกาสขโมยโน้ตเพลงพรายคลั่งตามคำสั่งของ ปกรณ์ (พีรวัศ กุลนันท์วัฒน์) แฟนหนุ่มผู้มีใบหน้ามีแผลเป็นที่น่ากลัวด้านหนึ่งและเป็นเหลนของ นายกล้า (พีรวัศ กุลนันท์วัฒน์) ลูกชายบุญธรรมของ ครูเทิด (ศรราม เทพพิทักษ์)  ปกรณ์เป็นหนึ่งในเหยื่อที่ตกอยู่ในบ่วงเวรกรรมจากคำสาปแช่งของครูเทิด ปกรณ์ผู้ซึ่งฝึกฝนสมาธิจนสามารถใช้ทิพจักขุญาณในการล่วงรู้อดีต ปัจจุบัน และอนาคต แต่ไม่ทันการณ์เพราะยชญ์ได้มอบสำเนาโน้ตเพลงทางเดี่ยวซอสามสายพร้อมทั้งบทร้องให้แก่โฉมยงค์เพื่อนำไปให้นักศึกษาฝึกซ้อมสำหรับการประกวดที่ใกล้เข้ามาทุกขณะ โดยนักดนตรีที่จะทำการบรรเลงซอสามสายคือ เมญากร (พิมประภา ตั้งประภาพร) ส่วนผู้ทำการขับร้องคือ พวงแพร (ปริตา ไชยรักษ์)

ครั้งแรกที่เมญากรเห็นโน้ตและตั้งท่าจะสีซอ สายซอทั้งสามก็ขาดผึงพร้อมกัน! ทั้งศิษย์ทั้งครูจึงต่างจุดธูปเพื่อขอขมาเจ้าของบทประพันธ์ผู้ล่วงลับไปแล้ว แต่ก็ยังคงเกิดเหตุการณ์แปลกๆชวนให้เด็กๆคิดไปว่าเพลงท่วมธรณีน่าจะมีอาถรรพ์อะไรสักอย่างโดยไม่รู้ว่าจริงๆแล้วคือการกระทำของ ดร.พิบูล (อุเทน พรหมมินทร์) เพื่อต้องการให้ทีมแพ้เพราะหวังตำแหน่งและหุ้นส่วนใหญ่กับมหาวิทยาลัยคู่แข่ง แต่ในที่สุดโฉมยงค์ก็จับได้ว่าเป็นการกระทำของดร. ทำให้เด็กเลิกหวาดกลัวและกลับมาซ้อมเพลงกันอย่างจริงจัง ด้านปกรณ์นั่งสมาธิเห็นการตายของโฉมยงค์หลังการร้องเพลง ทำให้ปกรณ์รีบร้อนจะมาห้าม แต่เกิดวูบหมดสติต้องเข้าโรงพยาบาล  พวงแพรไม่สบายทำให้โฉมยงค์ต้องร้องเพลงท่วมธรณีแทนไปก่อน และระหว่างที่ซ้อมอยู่คนเดียวในห้องซ้อมซึ่งตรงกับคืนวันเพ็ญพระจันทร์เต็มดวง  โฉมยงค์เริ่มรู้สึกถึงความผิดปกติที่เกิดกับตัวเอง เลือดจำนวนมากไหลออกมาจากทวารทั้งเก้าของหล่อน แม้พยายามจะหยุดร้อง แต่กลับควบคุมตัวเองไม่ได้...หล่อนขาดใจตายในห้องดนตรีทันทีที่ร้องเพลงท่วมธรณีจบเพราะอาถรรพ์จากคำสาปของเทิดซึ่งเป็นพี่ชายของครูพุกและเป็นเจ้าของบทประพันธ์อันแท้จริง และเป็นการปลุกวิญญาณของเทิดที่ถูกจองจำให้ออกมาได้ ตำรวจไม่สามารถหาการตายของโฉมยงค์ได้ และสุดท้ายก็ลงความเห็นว่าโฉมยงค์ตายเพราะภาวะหัวใจล้มเหลวเฉียบพลัน ในขณะที่วิญญาณของเทิดได้พยายามตามหากล้าและ ดวง (ญาดา เทพนม)เพื่อจะแก้แค้นอีกครั้ง โดยไม่รู้ว่ากล้าได้กลับมาเป็นปกรณ์นั้นเอง ยชญ์ยังคงต้องทำหน้าที่ในการซ้อมเพลงท่วมธรณีต่อไป ทั้งๆที่เขารู้สึกแปลกๆ พวงแพรเองก็ไม่อยากร้อง แต่ในที่สุดเมื่อวันประกวดมาถึงพวงแพรก็ต้องร้องเพลงท่วมธรณี แต่แล้วทุกคนก็ต้องตกใจเมื่อพวงแพรเองก็เสียชีวิตด้วยลักษณะอาการคล้ายกับโฉมยงค์บนเวทีการประกวดนั้นเอง ยชญ์และเมญากรเริ่มแน่ใจว่า เพลงท่วมธรณีต้องมีอาถรรพ์จริงๆ ทั้งสองคนจึงเริ่มลงมือสืบ และในที่สุดก็ได้เจอกับปกรณ์โดยมีอิงอรเป็นสื่อให้ได้พบกัน จนทำให้ได้รู้เรื่องราวเบื้องหลังของโน้ตเพลงท่วมธรณีว่าจริงๆแล้ว ผู้ประพันธ์เพลงนี้ก็คือครูเทิด ซึ่งเป็นพี่ชายของครูพุก ด้วยความแค้นในอดีตที่เกิดขึ้นกับกล้า ลูกชายบุญธรรมและดวงเมียรัก และที่ปกรณ์สามารถรู้เรื่องราวทุกอย่างได้ก็เพราะจากการเข้าฌานนั่งสมาธิที่มีหลวงพ่อเป็นคนสอนให้

ย้อนกลับไปสู่ปีพุทธศักราช ๒๔๓๕

หม้ายสาวลูกติดผู้สวยสะพรั่งนามว่า ดวง (ญาดา เทพนม) พาเจ้าแดงลูกชายวัยเจ็ดขวบมาขอเล่าเรียนระนาดเอกกับ ครูเทิด (ศรราม เทพพิทักษ์) เพียงครั้งแรกที่ครูเทิดเห็นหน้าแม่ดวงก็เกิดหลงรักในทันที เทิดเคยมีเมียมาแล้วคนหนึ่ง แต่หล่อนเสียชีวิตไปด้วยโรคเปลี่ยวดำ จากนั้นครูเทิดก็ครองตัวเป็นหม้ายมานานร่วมยี่สิบปี มุ่งมั่นในทางดนตรี ไม่เคยชายตาแลหญิงใด

ครูเทิดตัดสินใจรับเจ้าแดงไว้เป็นศิษย์ด้วยความหลงใหลในตัวแม่ของเด็กน้อย เขาแนะนำแม่ดวงให้รู้จักกับ กล้า (พีรวัศ กุลนันท์วัฒน์) ลูกชายบุญธรรมทุกเขาเก็บมาชุบเลี้ยงตั้งแต่อ้อนแต่ออด กล้ารู้สึกคุ้นหน้าสตรีผู้นี้เป็นอย่างมาก แต่พยายามนึกเท่าไรก็นึกไม่ออกว่าเคยเจอที่ไหน เขาได้แต่เก็บความสงสัยไว้เงียบ ๆ

นอกจากกล้าแล้ว ครูเทิดยังแนะนำให้แม่ดวงรู้จักกับ พุก (วัชรบูล ลี้สุวรรณ) น้องชายของเขา พุกเป็นนักดนตรีซอสามสายผู้มากฝีมือ ได้รับการยอมรับในแวดวงนักดนตรีด้วยกัน พุกนั้นแตกต่างจากเทิดอย่างสิ้นเชิง เพราะเป็นชายเจ้าสำราญ รักอิสระ และค่อนข้างเจ้าชู้ เรื่องสุรานารีนั้นไม่เคยขาดตก เขาเดินทางไปเล่นดนตรีร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำ ไม่ว่าจะเยื้องย่างไปแห่งหนตำบลใดเป็นต้องได้เมียที่นั่น

พุกรู้ว่าพี่ชายหมายปองในตัวแม่ดวงและไม่ได้คัดค้านแต่อย่างใดกับการที่พี่ชายอยากได้แม่หม้ายมาทำเมีย เช่นเดียวกับกล้าที่ยินดีหากพ่อบุญธรรมจะได้คู่ชู้ชื่นมาคอยดูแลปรนนิบัติ ความสัมพันธ์ระหว่างครูเทิดกับแม่ดวงก้าวหน้าไปอย่างรวดเร็ว ในเวลาชั่วไม่กี่เดือนแม่ดวงก็เข้ามาอยู่ในเรือนของครูเทิดในฐานะเมีย ส่วนเจ้าแดงก็กลายมาเป็นลูกชายบุญธรรมของครูเทิดอีกคน ทั้งพุกและกล้าต่างเอ็นดูเจ้าเด็กน้อยคนนี้มาก ท่ามกลางความชื่นมื่น ไม่มีใครรู้ว่าแท้จริงแล้วแม่ดวงคนนี้คือใคร?

กระทั่งวันหนึ่งความจริงก็เริ่มปรากฏ เมื่อกล้าลองหยั่งเชิงถามเจ้าแดง และเด็กน้อยหลุดปากพูดความจริงออกมาว่าแท้จริงแล้วก่อนแม่ดวงจะย้ายเข้ามาในพระนคร หล่อนเป็นนางรำอยู่ที่อัมพวา ไม่ได้อยู่ที่อยุธยาเหมือนที่บอกใครต่อใคร...ฉับพลันกล้าก็นึกได้ว่าเคยเจอผู้หญิงคนนี้ที่ไหน

เมื่อราวเจ็ดแปดปีก่อน กล้าเคยติดสอยห้อยตามพุกไปเล่นดนตรีที่อัมพวา ในงานเลี้ยงคืนหนึ่งมีคณะนางรำมาแสดง และพุกก็ไปติดพันนางรำคนหนึ่ง นางรำผู้นั้นชื่อแม่ดวง!

เมื่อนึกได้ว่าเคยพบกันที่ไหนมาก่อน ชายหนุ่มก็ปะติดปะต่อเรื่องราวทุกอย่างได้ และได้ข้อสรุปว่าแม่ดวงจงใจหลอกทุกคน หล่อนมาทอดสะพานและสานสัมพันธ์กับครูเทิดด้วยเหตุผลบางอย่าง หนำซ้ำยังแกล้งทำเป็นไม่เคยรู้จักพุกมาก่อน กล้านึกสงสัยว่าเจ้าแดงอาจจะเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของพุกก็เป็นได้

คืนหนึ่งกล้ามีโอกาสได้คุยกับแม่ดวงตามลำพัง เขาตัดสินใจถามเรื่องนี้และย้ำว่าหากแม่ดวงไม่ไปสารภาพความจริงกับทุกคน เขานี่แหละจะแฉแม่ดวงเอง ทั้งสองคนโต้เถียงกันโดยไม่รู้สักนิดว่า สิน นักดนตรีรุ่นพี่ในวงที่แอบอิจฉากล้ามานาน แอบฟังทุกคำพูดอยู่ไม่ไกล

หลังจากกล้าผละไปจากแม่ดวงแล้ว สินจึงฉวยโอกาสนั้นเข้าไปแนะนำแม่ดวงว่า หากอยากจะปิดปากกล้าให้สนิท ก็ให้ใช้ความสาวความสวยของแม่ดวงให้เป็นประโยชน์ เพราะผู้ชายนั้นจะพ่ายแพ้ต่อเสน่ห์และมารยาหญิง หากมัดใจกล้าได้สำเร็จ ก็ไม่ต้องกลัวว่าเขาจะปากพล่อยเอาความลับของแม่ดวงไปบอกใคร

แม่ดวงรู้สึกเป็นกังวลอย่างมาก เหตุผลแท้จริงที่นำพาหล่อนมาที่นี่ เป็นเพราะหล่อนอยากจะเจอพุก ผู้ชายที่หล่อนรักและเป็นพ่อของเจ้าแดง หล่อนสงสารลูกที่ต้องกำพร้าพ่อ ถูกล้อถูกหยามว่าเป็นลูกไม่มีพ่อ หล่อนแค่อยากให้เจ้าแดงได้พบเจอพ่อแท้ๆ สักครั้ง...แต่สิ่งที่ได้รับคือสายตาว่างเปล่าของพุก วันที่ครูเทิดแนะนำให้หล่อนกับพุกรู้จักกัน พุกไม่มีปฏิกิริยาใดๆ ที่บ่งบอกว่าจดจำหล่อนได้เลยสักนิด เขาเพียงยิ้มทักทาย และเอ่ยเย้าเรื่องที่พี่ชายของเขาชื่นชมในตัวหล่อน เมื่อหนุ่มเจ้าสำราญรักสนุกอย่างพุกจำจดหล่อนไม่ได้ แม่ดวงจึงทำได้เพียงซ่อนความขมขื่น หล่อนเริ่มมองหาหนทางอื่นที่จะให้ลูกชายได้อยู่ใกล้ชิดพ่อ...ท้ายที่สุดหล่อนก็ตัดสินใจใช้ความรักของครูเทิดเป็นเครื่องมือ หล่อนตกลงปลงใจกับครูเทิด และได้พาลูกชายย้ายเข้ามาอยู่ร่วมชายคาเดียวกับพุกสมความตั้งใจ