ตอนที่ 1
ระหว่างที่เหมทองไปดูอาการมนตรา เหล่าลูกหลานต้องป่วนเพราะประกิตอยู่ไม่ติดบ้านจะไปหาเมียน้อย ผาณิตาต้องช่วยแก้ต่างกับแม่ให้พ่อเหมือนเคย แถมต้องโผล่ไปช่วยทศนาถลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของทัศนัยที่เพิ่งโทร.ฟ้องพ่อว่าขับรถชนจนมีคนตาย!
ทัศนัยหรือเสี่ยสาม พร้อมด้วยผาณิตาหรือน้ำตาลรุดไปสถานีตำรวจ ทศนาถกำลังถูกแม่ธิดาทุบตีที่ทำให้ลูกสาวตาย ดาบหลง เจ้าหน้าที่ตำรวจประจำสถานีพยายามไกล่เกลี่ยแต่แทบไม่มีผลกระทั่งทัศนัยกับผาณิตามาถึงจึงช่วยกันกล่อมให้แม่ของธิดายอมความ
ทศนาถกลัวความผิดจึงให้การเท็จว่าธิดาเป็นคนขับ แม่ของธิดาไม่เชื่อเพราะได้ยินจากพยานและเจ้าหน้าที่กู้ภัยว่าเขาเป็นคนขับ ทัศนัยเห็นท่าไม่ดีลากตัวลูกชายไปคุยอีกทางโดยมีผาณิตาตามไปด้วย
ทัศนัยเอ็ดลูกชายที่โกหก ทศนาถหน้าเสียแต่เมื่อเห็นผาณิตาก็อ้อนเพราะรู้ดีว่าเธอแอบชอบตน
“ผู้หญิงที่ไปกับพี่ตาย พี่เลยบอกตำรวจไปว่าเขาเมาแล้วขับ พี่คิดว่าธิดาตายแล้วถ้าโยนให้เขาคงไม่เป็นอะไร”
คำพูดไร้สามัญสำนึกของทศนาถทำให้ผาณิตาพูดไม่ออก ทัศนัยก็อ่อนใจกับการแก้ปัญหาโง่ๆของลูกชาย แต่ไม่วายขอร้องหลานสาวให้ช่วยเคลียร์
“น้ำตาล...เธอเป็นคนฉลาดหาวิธีช่วยอาสักครั้งนะ อาสัญญาจะช่วยสนับสนุนให้พ่อเธอขึ้นเป็นผู้อำนวยการใหญ่ที่ว่างอยู่ ตำแหน่งนี้เธอกำลังเล็งให้พี่หนึ่งอยู่ไม่ใช่เหรอ”
ข้อเสนอของทัศนัยยวนใจไม่น้อยแต่คงไม่เท่าความรักของเธอที่มีต่อทศนาถ “เราสองคนโตมาด้วยกัน ตาลเองก็รักพี่ทศเหมือนพี่ชาย ตาลไม่ยอมให้พี่ทศโดนจับหรอกค่ะ พยานที่เห็นพี่อยู่ไหนคะ เราต้องรีบไปหาเขาก่อนตำรวจ”
“พี่ก็ไม่รู้แต่พี่จำได้ว่ามันรู้จักกับผู้หญิงที่เป็นพวกกู้ภัยด้วย”
ทัศนัยสั่งลูกน้องไปหาที่อยู่ของพยานปากสำคัญเพื่อช่วยลูกชายคนเดียว เหมันต์ไม่รู้ตัวว่าจะกลายเป็นเครื่องมือของทศนาถ กลับบ้านไปช่วยพ่อกับน้องชายทำงานบ้าน
หริทธ์ช่วยพี่ชายซักเสื้อผ้า เหมันต์ไม่อยากให้น้องลำบากไล่ไปนอน
“ผมมันไม่เอาไหน ช่วยอะไรพี่ไม่ได้เลย ให้ผมออกจากวิทยาลัยนะพี่ ผมอยากทำงาน จะได้ไม่เป็นภาระพี่”
เหมันต์ชะงัก พูดจริงจัง “เรียนไม่จบแล้วจะทำงานอะไรได้”
“ทีพี่จบแค่ ม.สามยังหาเงินได้เลย”
“นายอยากเป็นเหมือนพี่จริงๆเหรอ คนเราต้องมีความฝันแล้วมองให้ไกล ความฝันของพี่คือได้เห็นแกสวมเสื้อครุยรับปริญญา วันนั้นทั้งพี่กับพ่อจะมีความสุขมาก เรื่องแค่นี้แกทำให้พี่ไม่ได้เหรอ”
หริทธ์พยักหน้ายิ้มกว้าง “ถึงผมจะหัวทึบ เรียนไม่ค่อยได้เรื่อง แต่ผมจะทำให้ได้นะพี่”
ooooooo