ประกาศิตกามเทพ
ตอนที่ 1
“อะไรวะ...ถึงไม่ใช่แฟน แค่เป็นเพื่อนกันมันก็ไม่น่าปฏิเสธเสียงแข็งอย่างนี้”
เหมันต์ไม่สนเรื่องคนอื่น แซวเพื่อนสาวข้างบ้านยิ้มๆ “ไหนบอกตั้งแต่มาเป็นจิตอาสาใจเย็นขึ้นเยอะไง”
“พี่อ่ะ...เออๆ...ใจเย็นก็ใจเย็น อภัยได้ อภัยท่องไว้ๆ”
“พี่กลับก่อนได้ไหมกลัวพ่อเป็นห่วง”
“ไปเถอะ...ถ้าตำรวจเขาต้องการอะไรเพิ่มเอมจะให้เบอร์พี่ไว้แล้วกัน”
ooooooo
คืนเดียวกันที่บ้านเหมทอง สมาชิกทุกคนรวมตัวที่โต๊ะอาหาร ยังไม่มีใครรู้เรื่องอุบัติเหตุของทศนาถ สมร ภรรยาของทัศนัยรับหน้าที่เตรียมอาหารเหมือนเคย เมื่อเหมทองมาถึงจึงเริ่มเสิร์ฟทันที
เหมทองไม่ปล่อยให้เวลาเสียเปล่าเปิดฉากถามความคืบหน้าของรองเท้ารุ่นใหม่แบรนด์มนตรา ปราการหรือเสี่ยสองรายงานเรื่องกำหนดการผลิตที่ตรงเวลา ประธานใหญ่บริษัทเหมทองพยักหน้าพอใจก่อนโพล่งถามเรื่องลาวัลย์ลูกสาวคนเดียวของปราการที่ไปเรียนหนังสือเมืองนอก
ปราการอึกๆอักๆบอกว่าลูกสาวจะเรียนจบในอีกสามปี เหมทองไม่เชื่อตวาดไม่ไว้หน้า “เปลี่ยนโรงเรียนเป็นว่าเล่นเมื่อไหร่จะจบ แกมันเก่งเรื่องงาน แต่เรื่องเลี้ยงลูกกลับไม่ได้ความ แล้วแกจะไปปกครองใครได้”
“ขอโทษครับคุณพ่อ เที่ยวนี้ลาวัลย์จะต้องคว้าปริญญามาให้คุณพ่อได้แน่นอนครับ”
ดุลูกชายบุญธรรมคนที่สองจบเหมทองก็หันไปเอาเรื่องประกิตหรือเสี่ยหนึ่ง
“ส่วนแก...เที่ยวนอกบ้านให้มันน้อยๆลงหน่อย เอาเวลาไปหาความรู้พัฒนาสมองให้มันมีรอยหยักมากกว่านี้ ไม่ใช่นั่งหายใจไปวันๆให้เมียจูงจมูกไปซ้ายทีขวาที”
ทัศนัยหรือเสี่ยสามอดขำไม่ได้ เหมทองหันไปเอ็ด “แกก็เหมือนกัน สั่งสอนลูกให้มันเป็นผู้เป็นคนหน่อย ตามใจมันจนเสียคน พ่อเป็นยังไงลูกก็เป็นอย่างนั้น...แล้วนี่มันไปไหน”
“ทศนาถมันต้องไปตรวจสินค้าตามสาขาครับ เดี๋ยวนี้ทศมันปรับปรุงตัวแล้วนะครับ บางทีก็ห่วงงานจนลืมกินข้าวกินปลาเพราะมันบอกว่ามีปู่เป็นไอดอล”
ผาณิตาหรือน้ำตาลเห็นบรรยากาศไม่ดี เสตักอาหารให้เหมทอง
“ของโปรดคุณปู่ค่ะ”
เหมทองตักอาหารคืนให้หลานสาว โพล่งไม่ไว้หน้า “ฉันไม่ได้เลือกทายาทจากการประจบเอาใจแต่เลือกจากความสามารถ ถ้าใครเก่งพอจะเป็นผู้หญิงผู้ชายก็ไม่สำคัญ”
จบคำเหมทองทุกคนบนโต๊ะอาหารก็เงียบกริบ เหมทองไม่สนใจกินข้าวอย่างเอร็ดอร่อยก่อนจะหน้าตื่นวิ่งขึ้นชั้นบนเมื่อสร้อยคนใช้เก่าแก่บอกว่ามนตราภรรยาของเขาอาละวาดหนักใครก็เอาไม่อยู่
เหมทองร้อนใจเป็นห่วงภรรยา มนตราคู่ทุกข์คู่ยากของเขามีอาการทางจิตสติเลอะเลือนมานานหลายปี
เขามอบหมายให้สร้อยคนใช้เก่าแก่ช่วยดูแลอย่างใกล้ชิดแต่อาการเธอก็ทรงๆทรุดๆ บางวันก็ยอมอยู่ในห้องอย่างสงบแต่บางวันก็คลุ้มคลั่งพร่ำเพ้อถึงเรื่องเก่าๆอย่างเช่นวันนี้...
ooooooo
