ประกาศิตกามเทพ

ทศนาถหน้าเสีย ทำตัวเล็กลีบแก้ตัวเสียงอ่อย

“ผมขอโทษครับที่มัวแต่ทำงานหามรุ่งหามค่ำอยู่ข้างนอกจนไม่ค่อยมีเวลามาดูแลคุณปู่”

เหมทองรู้ทันว่าทศนาถโกหก แกล้งสั่งงานยากๆ “งั้นแกคงรู้ว่าสาขาของเรามีสต๊อกเก่าๆตกค้างกี่มากน้อย แกเขียนรายงานมาให้ฉันที เอาให้ละเอียดว่ารุ่นไหน สีไหน ไซส์อะไร จำนวนเท่าไหร่”

ทศนาถชะงัก ตั้งท่าจะพูดบางอย่างแต่ช้ากว่า

เหมทองที่รีบตัดบท

“ฉันให้เวลาแกสามวัน เอารายงานมาวางที่โต๊ะฉัน!”

ทัศนัยเห็นท่าไม่ดีกลัวลูกชายถูกจับโกหกได้ รับสมอ้างแทนหน้าตาเฉย

“งานจุ๋มจิ๋มแบบนี้ทศนาถทำได้อยู่แล้วครับคุณพ่อ”

เหมทองหัวเราะหึๆ “จะฝึกเลี้ยงวัวไม่ใช่สักแต่ปล่อยมันไปเล็มหญ้าอย่างเดียว แต่ต้องสอนให้มันกลับคอกเองเป็นด้วย ไม่อย่างนั้นวันหนึ่งมันอาจไม่กลับมาเลย ไอ้ที่ลงทุนไปแกก็จะขาดทุนป่นปี้!”

สั่งสอนจบก็ผละไป ทิ้งทศนาถให้ยืนหน้าซีดก่อนจะถลาไปกอดแขนทัศนัย

“ป๋า...ป๋าต้องช่วยผมนะ งานของพวกพนักงานระดับล่างไม่เห็นต้องถึงมือลูกเจ้าของบริษัทอย่างผมเลย”

“ลูกต้องขยันมาบริษัทกว่านี้ อย่าลืมสิ...ปู่ยังไม่ได้ตั้งใครเป็นทายาทสืบทอดบริษัทนี้ เราจะประมาทไม่ได้”

“ผมเป็นหลานชายเพียงคนเดียวนะป๋า ไม่ยกให้ผมแล้วจะยกให้ใคร”

ทศนาถลำพองใจว่าเป็นหลานชายคนเดียวของตระกูลบุญญาฉัตรพงศ์เลยไม่สนใจทำงาน เสเพลและเจ้าชู้ไปวันๆไม่เว้นแม้แต่กับซินดี้ เลขาฯสาวสุดฮอตของทัศนัย องุ่น แม่บ้านขาเม้าท์ประจำบริษัทแอบเห็นโดยบังเอิญและเกือบได้ฟ้องผาณิตาถ้าเจ้านายสาวจะไม่รีบไปหาประกิตหรือเสี่ยหนึ่งผู้เป็นพ่อซึ่งกำลังเดือดร้อนงานเข้า!

ทิมรู้ใจผาณิตาเจ้านายสาวรีบให้เงินปิดปากองุ่นไม่ให้แพร่งพรายเรื่องปัญหาของประกิต แต่องุ่นก็เป็นนกสองหัวแอบไปบอกทัศนัยแลกกับเงินค่าตอบแทนอีกต่อ นอกจากนี้องุ่นยังส้มหล่นได้เงินอีกก้อนจากเหมทองเมื่อเขาดันเห็นเธอแอบใส่รองเท้าสีแดงรุ่นใหม่ที่ผาณิตาทิ้งลงขยะเมื่อหลายวันก่อน

เหมทองเห็นรองเท้าสีแดงรุ่นใหม่ที่ถูกทิ้งขยะมีร่องรอยการเย็บด้วยมือก็เพ่งมองด้วยความสนใจ ฝีมือนั้นดีและคุ้นตาอย่างประหลาดเลยตัดสินใจเก็บไว้ ส่วนผาณิตายังไม่รู้ตัวว่าจะมีปัญหา แล่นไปหาพ่อที่คอนโดแห่งหนึ่ง