มธุรสโลกันตร์

กว่าจะถึงรังโจรบนภูพยัคฆ์ก็เช้าวันต่อมา เพชรน้ำผึ้งรู้สึกตัวตื่น กวาดตามองบรรยากาศรอบตัวอึ้งๆ

“ที่นี่เหรอรังโจร”

“เธอจะเรียกไงก็ช่าง แต่พวกเราเรียกว่า...บ้าน”

“ค่ะ ฉันจะเรียกว่าบ้านตามที่นายสั่ง”

“ต่อไปอย่าเรียกฉันว่านาย เรียกฉันว่าพี่!”

“เรียกพี่มันสนิทเกินไป ฉันไม่อยากสนิทชิดเชื้อกับนาย เรียกนายนี่แหละ”

“ไม่อยากตายก็ทำตามที่ฉันสั่ง!”

เพชรน้ำผึ้งกลัวหงอพึมพำเรียกเขาพี่ผาตามสั่ง ภูผาถอนใจเบาๆแล้วพาตัวประกันสาวเดินรอบหมู่บ้าน ภาพชาวบ้านทำงานประจำวันเป็นภาพแปลกใหม่สำหรับสาวชาวกรุง กระนั้นก็น่ากลัวและไม่น่าไว้ใจจนหม่อมหลวงสาวต้องเกาะติดภูผาตลอดทาง

ก้องสมุนคู่ใจภูผาได้ยินว่าลูกพี่หนุ่มกลับถึงหมู่บ้านก็วิ่งมาแจ้งข่าวรุ่งเพื่อนสมุนถูกพวกผจงซ้อมหนัก เสือหนุ่มเจ้าของฉายาโรบินฮู้ดสีหน้าเข้มขึ้นและขอตัวจากตัวประกันสาวดื้อๆ

“เธอรออยู่ตรงนี้”

เพชรน้ำผึ้งหวาดระแวงบรรยากาศรอบตัวเกาะแขนเขาแน่น “อย่าทิ้งฉันไว้นะ พวกนั้นจะฆ่าฉัน”

“พวกเราเป็นคนไม่ใช่เผ่ากินคน”

“ฉันกลัว”

“ไม่อยากตายก็อย่าไปไหน!”

จบคำภูผาก็แยกไปอีกทางโดยมีก้องตามประกบ ทันเห็นพวกผจงซ้อมรุ่งหน้ายับ ภูผาไม่รอช้าถลาเข้าห้ามเลยถูกผจงตวาดลั่น “ไอ้ผาเอ็งอย่าเสือก!”

“ไอ้รุ่งเป็นลูกน้องข้า ข้าต้องปกป้องมัน

พี่ปล่อยมันซะ”

“ข้าจับมันได้ มันเป็นสมบัติของข้า เอ็งอยากได้ลูกน้องคืนก็เอาเงินทองที่ปล้นมาแลกตัวมัน!”

“พี่ปล่อยมันเถอะ เดิมพันที่พ่อสั่งมันจบแล้ว”

“ของที่ปล้นยังไม่ถึงมือพ่อ มันยังไม่จบเว้ย”

ผจงหรือเสือผจงพาลเต็มที่เพราะโมโหที่เสียรู้น้องชาย ภูผารู้ทันความคิดขี้โกงของพี่ชายตัดสินใจบอกก้องให้ขนสมบัติทุกอย่างของเผ่าเทพมาแลกชีวิตของรุ่ง

รุ่งรู้สึกผิดมากที่เป็นเครื่องมือให้ผจงชนะภูผาครั้งนี้ แต่ภูผาไม่ยี่หระ สีหน้าเจ้าเล่ห์ประกาศกร้าว

ท้าพี่ชายให้ขนสมบัติของเผ่าเทพไปบ้านเสือผัน

ooooooo

เพชรน้ำผึ้งถูกทิ้งไว้กลางลานหมู่บ้านกองโจร สายตาพวกชาวบ้านแลดูน่ากลัวจนเธอต้องก้มหน้าก้มตาเดินหนี แล้วก็บังเอิญโชคร้ายเดินชนขาใหญ่ประจำหมู่บ้านอย่างกระเช้าและสมทรง

กระเช้าเป็นลูกสาวครูลอยครูกึ่งพี่เลี้ยงของภูผา หญิงสาวเคยได้ชื่อว่าเป็นเมียภูผาแต่เลิกรากันนานแล้ว ส่วนสมทรงเป็นลูกคู่ลูกไล่ของกระเช้าที่ชวนทำเรื่องไม่ดีตลอด

เพชรน้ำผึ้งมองสองสาวชาวบ้านด้วยแววตาไม่ไว้ใจ กระเช้ารู้มาว่าอีกฝ่ายเป็นตัวประกันที่ภูผาจับตัวมาก็อดไม่ได้จะไปสำรวจใกล้ๆ รูปร่างบอบบางอ้อนแอ้นแต่แต่งชุดกางเกงมอซอทำให้กระเช้ากับสมทรงเข้าใจตัวประกันสาวผิดว่าเป็นกะเทยเลยถูกเพชรน้ำผึ้งตอกหน้าหงาย

“ฉันยังไม่พูดสักคำว่าฉันเป็นกะเทย พวกเธอนั่นแหละพูดเองเออเองไม่ฟังฉันพูด ฟังไม่ได้ศัพท์จับไปกระเดียด!”