มธุรสโลกันตร์

ภูผาหรือเสือผารอไม่นานเพชรน้ำผึ้งก็เปิดประตูพรวดเข้ามาด้วยสีหน้าตกใจสุดขีด ในมือถือหนังสือวรรณกรรมเก่าๆเรื่องอาถรรพณ์บ้านสยอง ยิงคำถามใส่เขาไม่ยั้ง

“นี่แปลว่าพี่อ่านหนังสือออกหรือ”

“เป็นโจรก็ไม่ได้หมายความว่าต้องโง่”

“แล้วพี่รู้ได้ยังไงว่าฉันชอบอ่านหนังสือ”

“เธอนี่ถามโน่นถามนี่มากความจริงๆ”

“ก็พี่น่าสงสัย ฉันโดนพี่ตบตาว่าใจดีช่วยชาวบ้านให้พ้นมือโจรแต่ที่ไหนได้กลับเป็นเสือร้ายเลื่องชื่อซะเอง!”

“ก็ตอนที่เธอซุ่มซ่ามชนเถาวัลย์สลบเหมือดในป่าหนังสือนิยายผจญภัยภาษาฝาหรั่งในย่ามเธอกระจัดกระจายไปทั่ว ฉันเดาไม่ยากว่าเธอเป็นหนอนหนังสือ”

“เห็นตัวโตเป็นกระทิงหน้ามึนๆ ฉลาดเหมือนกันนี่”

เพชรน้ำผึ้งเลิกตะลึงแล้วเพราะตั้งแต่เจอกันก็ไม่เคยหลอกเขาได้สักครั้ง ภูผาส่ายหน้าเบาๆให้ฝีปากของเธอก่อนยื่นเบี้ยแก้ให้พร้อมคำสั่งให้เธอพกติดตัวตลอดถ้าไม่อยากมีผัวทีเดียวทั้งหมู่บ้าน!

ooooooo

ภูผาให้เบี้ยแก้กับเพชรน้ำผึ้งเพราะเป็นห่วงไม่อยากให้เธอเป็นอันตราย ส่วนตัวเองไม่เดือดร้อนนักเพราะเชื่อมั่นในพระพุทธศาสนาและความดีที่ตนยึดมั่นมาตลอด

สมยศคือคนที่ติดต่อกับภูผาและยื่นข้อตกลงให้ช่วยทลายรังโจรบนภูพยัคฆ์ของเสือผัน เรื่องเพชรน้ำผึ้งแม้จะผิดแผนแต่ก็น่าจะเป็นกุญแจสำคัญทำให้แผนทุกอย่างง่ายขึ้น

เผ่าเทพไม่รู้ว่าสายข่าวคนสำคัญของสมยศคือภูผาหรือเสือผา มัวกลุ้มใจเรื่องเพชรน้ำผึ้งและรับมือพลอยน้ำค้างที่เดินทางมาไพรวารีเพื่อช่วยตามหาญาติสาว ผู้กองหนุ่มจะปฏิเสธเพราะภารกิจนี้เป็นความลับราชการแต่ถูกเธอดักคอว่ารู้เรื่องทุกอย่างเพราะแอบได้ยินเขาคุยกับสมยศที่หน้าวังเมื่อวันก่อน

“ผมขอโทษจริงๆครับ ผมจำเป็นต้องทำแบบนั้น”

“ดิฉันเข้าใจจึงไม่ได้บอกใคร ดิฉันขออนุญาตคุณหญิงน้าอ้างว่ามาดูแลน้องน้ำผึ้งค่ะ”

พลอยน้ำค้างยืนกรานจะปักหลักที่ไพรวารีจนกว่าจะเจอญาติสาว เผ่าเทพจนใจจะห้ามเลยถือโอกาสคิดแผนให้พลอยน้ำค้างสวมรอยเป็นเพชรน้ำผึ้งจนกว่าภารกิจลับของเขากับสมยศจะสำเร็จ

นอกเหนือจากวิถีชีวิตแบบชาวบ้านและเมียโจรที่เพชรน้ำผึ้งต้องเรียนรู้ ภูผาก็พาเธอไปหาลำเจียก เมียของเสือผันและคนที่เขาเรียกว่าแม่มาตลอดชีวิตเพื่อขอยืมเสื้อผ้าสำหรับผู้หญิง

ลำเจียกเป็นหญิงชาวบ้านหน้าตาดุ เป็นแม่หมอประจำหมู่บ้านคอยดูฤกษ์ปล้น มีความรู้เรื่องคุณไสยและมนตร์ดำไม่ต่างจากผัวอย่างเสือผัน การมาถึงของภูผาพร้อมว่าที่เมียอย่างเพชรน้ำผึ้งทำให้แม่หมอผีประจำหมู่บ้านนิ่วหน้า

“ไอ้ผา เอ็งแน่ใจแล้วรึ”