มธุรสโลกันตร์

เพชรน้ำผึ้งในคราบเด็กหนุ่มกลัวมาก ยืนขาสั่นไม่กล้าขยับกระทั่งพวกโจรควักปืนยิงชายหนุ่มปากกล้าเจ้าของมีดพกล้มต่อหน้าต่อตา หม่อมหลวงสาวจึงได้สติข่มความกลัวยื่นมีดพกไปด้านหน้าเพื่อขู่พวกโจร

“อย่าเข้ามานะ ไม่งั้นฉันจะฆ่าแกแน่ ถอยไป!”

“หึๆ ไม่มีใครมาช่วยพวกมึงหรอก เพราะข้าคือเสือผามหาโจรแห่ง...”

หัวหน้ากลุ่มโจรโอ่ไม่ทันจบก็ถูกชายหนุ่มเจ้าของมีดพกจับทุ่มจนสลบเหมือดพร้อมโพล่งลั่น

“พวกหมาหมู่ฝีมือกระจอกอย่างแกน่ะเหรอจะเป็นเสือผา อย่าเอาชื่อมาแอบอ้าง!”

คำประกาศกร้าวของชายหนุ่มเจ้าของมีดพกทำให้พวกโจรอ้าปากค้าง ภูผาหรือเสือผาตัวจริง ฉวยจังหวะนี้ปลดอาวุธพวกโจรและแย่งปืนมาถือไว้ กระนั้นพวกโจรก็ไม่สิ้นฤทธิ์ควักมีดพกจะปาใส่เด็กหนุ่มท่าทางอ้อนแอ้น ภูผาช่วยขวางไว้ด้วยการใช้ปืนยิงสกัดพวกโจรแต่ไม่ให้ถึงตาย

“โจรกระจอกอย่างพวกมึงตายไปก็รกนรก อยู่แบบพิการง่อยเปลี้ยเสียขาอย่างนี้แหละ ถ้าทนไม่ไหวเหนี่ยวไกระเบิดหัวตัวเองซะ แล้วจำไว้...อย่าริแอบอ้างชื่อข้าอีก!”

ประกาศกร้าวแล้วก็ผละไปไม่เหลียวหลัง ภูผาหรือเสือผานึกห่วงเด็กหนุ่มแปลกหน้าที่จับพลัดจับผลูเสี่ยงตายกับเขาอย่างบอกไม่ถูกจึงรีบตามอีกฝ่ายที่ต้อนผู้โดยสารคนอื่นเข้าไปในป่า เพชรน้ำผึ้งในคราบเด็กหนุ่มไม่รู้เรื่องหนีเตลิดเข้าป่าลึก หวิดต้องตายกลางป่าแล้วเพราะสะดุดรากไม้หากภูผาจะไม่ตามมาเจอ

ooooooo

ชีวิตท่ามกลางหมู่โจรทำให้ภูผาหรือเสือผาชำนาญเส้นทางในป่าไพรวารี ใช้เวลาไม่นานเขาก็เจอตัวเด็กหนุ่มแปลกหน้านอนหมดสติกลางป่า เขาเกือบทิ้งอีกฝ่ายไว้แล้วไปสมทบก้องสมุนคู่ใจตามนัดหากจะไม่ได้ยินเสียงละเมอถึงเขาด้วยความเป็นห่วงเป็นใย

ภูผาสงสารและอยากตอบแทนน้ำใจเด็กหนุ่มแปลกหน้าจึงจะแบกไปส่งหมู่บ้านใกล้เคียงแต่พลันก็ต้องเบิกตาโตด้วยความประหลาดใจสุดขีดเมื่อสัมผัสร่างกายอีกฝ่ายแล้วค้นพบว่าเด็กหนุ่มคนนี้เป็นผู้หญิงไม่ใช่ผู้ชาย!

ความจริงเกี่ยวกับเด็กหนุ่มแปลกหน้าที่กลายมาเป็นเด็กสาวทำให้ภูผาตัดสินใจเปลี่ยนแผนพาอีกฝ่ายไปพักฟื้นที่บ้านพวกชาวบ้านแถวนั้น เสือหนุ่มรอให้เธอตื่นและแกล้งเค้นให้เธอสารภาพความจริง

“ทำไมเธอต้องปลอมตัวเป็นผู้ชาย กลัวโจรรึกลัวฉัน”

“กลัวโจรสิ คิดแล้วก็น่ากลัว นี่ถ้าพวกมันจับฉันได้ พวกมันคง...”

“แล้วเธอไม่กลัวฉันเหรอ”

“ไม่กลัวหรอก พี่ชายเป็นคนดี พี่ชายช่วยฉันกับชาวบ้าน”