ดวงใจขบถ
ตอนที่ 13
“เจ้าจ้อยไม่ได้มาที่นี่”
“อ้าว แล้วทำไมคุณอ่อนคำบอกว่าเจ้าขุนแสงเรืองพาเจ้าจ้อยมาที่นี่”
“มันเป็นแผนของเจ้าขุนแสงเรืองที่คิดจะเก็บฉัน”
พสุเล่าเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ขณะต่อสู้กับยุพราชให้เผ่าเทพฟัง โดยยุพราชให้เขาแกล้งตายแล้วกระโดดลงน้ำไปเพราะมีคนจะฆ่าเราทั้งคู่
“นี่เล่นสกปรกกันขนาดนี้เลยเหรอวะ”
“ฉันเองก็คิดไม่ถึงเหมือนกัน นี่ถ้ายุพราช
ไม่บอก ฉันก็คงเป็นผีเฝ้าน้ำตกไปแล้ว”
“พูดถึงหมวดยุพราช แล้วตอนนี้เขาอยู่ไหน หรือว่าจะถูกพวกนั้นเก็บไปแล้ว” พูดแล้วเผ่าเทพผละไปบอกตำรวจที่มาด้วยกันให้เดินดูรอบๆ เจออะไรผิดปกติให้รีบมาบอก แต่ทั้งหมดช่วยกันหาอยู่พักใหญ่ก็ไม่เจอแม้เงาของยุพราช คาดว่าถ้าไม่ถูกพวกนั้นเก็บ ก็คงหนีรอดไปได้แล้ว
“ยุพราชเป็นทหารฝีมือดี ฉันมั่นใจว่าเขาจะเอาตัวรอดได้”
“ฉันก็หวังแบบนั้น”
“ฉันเพิ่งได้คำบอกเล่าจากพยานปากสำคัญที่บอกว่าเจ้าอุ่นคำเป็นคนวางยามหาเทวี”
“ใครวะ”
“เธอชื่อป่อจา เป็นแม่ครัวในคุ้มจันทรา เป็นคนของเจ้าอุ่นคำเอง”
“เชื่อใจได้แน่นะ”
“ฉันว่าป่อจาไม่ได้โกหก เธอยังบอกด้วยว่าอาการของมหาเทวีต้องใช้ยาถอนพิษจากเจ้าอุ่นคำเท่านั้น”
“งั้นจะรออะไรวะ รีบบุกไปที่คุ้มจันทราเลยดีกว่า” เผ่าเทพทำท่าจะออกไป แต่พสุดึงตัวไว้
“เรายังไปตอนนี้ไม่ได้”
“ทำไมจะไปไม่ได้ ติดอะไรวะ”
“อย่าลืมสิ ตอนนี้ฉันต้องถูกยุพราชกำจัดไปแล้ว จู่ๆฉันจะไปโผล่ที่คุ้มจันทราได้ยังไง”
“จริงของแก”
“แกช่วยปิดเรื่องที่ฉันรอดชีวิตเป็นความลับไปก่อน แกล้งทำเหมือนว่าฉันตายไปแล้ว ป่านนี้พวกคนที่เจ้าขุนแสงเรืองจ้างมาฆ่ายุพราชคงจะไปรายงานความคืบหน้ากับคนที่บงการแล้วล่ะ”
เผ่าเทพตกลงตามนั้น แล้วแยกตัวกลับไปพร้อมตำรวจที่มาด้วยกัน
ooooooo
ที่ห้องพักฟื้นของมหาเทวี อ่อนคำนั่งกระสับ กระส่ายไม่เป็นสุข กระทั่งเห็นเจ้าจ้อยกลับมาค่อยเบาใจบอกว่าตนเป็นห่วงแทบแย่ ถามว่าหมวดพสุไม่ได้กลับมาด้วยกันหรือ
“เฮากลับมาคนเดียว”
“อ้าว ก็ข้าเฮาบอกหมวดพสุว่าเจ้าขุนแสงเรืองพาเจ้าจ้อยไปที่น้ำตก หมวดพสุเป็นห่วงก็เลยรีบตามไป ไม่เจอกันหรือเจ้าค่า”
“เจ้าพี่ไม่ได้พาเฮาไปที่น้ำตก แต่พาเฮาไปที่อื่น”
“ถ้าหมวดพสุไม่เจอเจ้าจ้อยที่น้ำตก ก็น่าจะกลับมาได้แล้วนะเจ้าค่า”
เจ้าจ้อยกับอ่อนคำมองหน้ากันรู้สึกถึงความไม่ชอบมาพากล พอดีเผ่าเทพกลับมาพร้อมกับตำรวจนอกเครื่องแบบสองคน อ่อนคำถามเผ่าเทพทันทีว่าเจอพสุหรือเปล่า
เผ่าเทพมองหน้าตำรวจที่มาด้วย ส่งสัญญาณกันทางสายตาก่อนจะโกหกว่า “ผมตามไปที่น้ำตกตามที่คุณอ่อนคำบอก แต่ก็ไม่เจอใครสักคน ผมเลยนึกว่าพสุพาเจ้าจ้อยกลับมาแล้ว”
