ดวงใจขบถ

 “ถ้าป้าเข้านอนแล้ว ก็คงไม่ได้เห็นว่าหลานทำตัวยังไง หลานเป็นถึงลูกสาวเจ้าหลวงเมืองจาย ดึกดื่นค่ำคืนมาอยู่กับผู้ชายสองต่อสองแบบนี้มันไม่งามเลย”

“หลานกับหมวดพสุไม่ได้ทำอะไรผิด เราแค่สนทนากันเรื่องของเจ้าแม่”

“ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ถ้าใครเห็นเข้าก็จะเข้าใจผิดได้ จะทำอะไรก็ขอให้นึกถึงหน้าของเจ้าขุนแสงเรืองคู่หมั้นของหลานบ้าง”

“แล้วคู่หมั้นของเจ้าจ้อยไปไหนซะล่ะครับ”

เจ้าอุ่นคำจ้องหน้าพสุอย่างเอาเรื่อง แต่พสุไม่สน “ได้ข่าวว่า ออกไปเที่ยวเตร่ทุกคืนแล้วก็ควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า  ไม่เห็น จะคิดถึงหน้าของเจ้าจ้อยที่เป็นพระคู่หมั้นบ้างเลย”

“แกกล้าย้อนเฮารึ”

“ผมมิบังอาจหรอกครับ ผมก็แค่พูดให้เจ้าลองเก็บไปคิดดูว่าใครกันแน่ที่ควรจะละอายใจ ผมต้องไปตรวจตรารอบๆคุ้มแล้ว ผมขอตัวครับ”

พสุเดินออกไปโดยไม่สนใจเจ้าอุ่นคำที่โกรธจนตัวสั่น ส่วนเจ้าจ้อยก็บอกลาอีกคน ทิ้งให้เจ้าอุ่นคำยืนเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันอาฆาตมาดร้ายพสุว่าต้องตายเป็นรายต่อไป

พสุออกมานอกคุ้มพูดคุยกับเผ่าเทพที่นัดกันไว้ เขาบอกข้อมูลที่ได้ทั้งหมดให้เพื่อนฟัง ก่อนจะเห็นตรงกันว่าเจ้าอุ่นคำน่าสงสัยมากที่สุดว่าเป็นคนวางยามหาเทวี

ooooooo