ดวงใจขบถ
ตอนที่ 11
คืนนี้เจ้าอุ่นคำไม่หลับไม่นอน มุ่งมั่นปรุงยาเพื่อจะนำไปให้มหาเทวีที่กำลังอ่อนแอเต็มทีทั้งร่างกายและจิตใจ ขณะที่เจ้าขุนแสงเรืองก็เอาแต่บ่นเรื่องเจ้าจ้อยหายไป
“ถ้าเกิดไอ้พสุมันช่วยน้องจ้อยกลับมาได้ มันจะต้องเป็นวีรบุรุษในสายตาเจ้าหลวงกับมหาเทวีแน่ๆ”
“แม่จะไม่ยอมให้ไอ้ทหารไทยนั่นแย่งสิ่งที่ควรจะเป็นของลูกไปแน่ๆ ทรัพย์สมบัติและตำแหน่งเจ้าหลวงองค์ต่อไปต้องเป็นของลูกชายแม่เท่านั้น”
“แล้วท่านแม่จะทำยังไง ลูกยังมองไม่เห็นทางเลย”
เจ้าอุ่นคำไม่ตอบ แต่หยิบตัวยาสมุนไพรหลายอย่างออกมาเลือก เจ้าขุนแสงเรืองเห็นแล้วอดบ่นไม่ได้
“น้ำชาอีกแล้วเหรอท่านแม่”
“เจ้าไม่รู้อะไรก็อย่าเพิ่งพูด สมุนไพรพวกนี้มีฤทธิ์ร้ายแรงกว่าคราวก่อนมาก ถ้าพวกมันกินเข้าไปจะต้องตายภายใน 7 วัน แม่จัดการเจ้าหลวงกับมหาเทวีให้แล้ว เจ้าเองก็ต้องหาทางจัดการไอ้ทหารไทยคนนั้นด้วย”
“ลูกเนี่ยนะ ลูกจะจัดการมันยังไง มันจบหลักสูตรทหารมาจากเมืองนอกเลยนะ”
“ก็ไอ้ยุพราชไง ฝีมือมันพอๆกัน เจ้าต้องหาทางยืมมือมันไปฆ่ากันให้ได้”
“แล้วลูกจะไปตามหาไอ้ยุพราชที่ไหน มันแพ้ หนีอายไปไหนต่อไหนแล้ว”
“ตอนนี้ไอ้ยุพราชมันก็เหมือนเสือบาดเจ็บที่หลบไปเลียบาดแผล มันจะต้องกลับมาแก้แค้นเพื่อนมันแน่ๆ หน้าที่ของเจ้าก็คือต้องหาตัวยุพราชให้พบแล้วช่วยกันกำจัดไอ้พสุให้ได้ มิฉะนั้นไอ้พสุนี่แหละที่จะเป็นคนทำให้แผนการทั้งหมดของพวกเรา พังพินาศ”
“เจ้าค่า พรุ่งนี้เช้าลูกจะรีบไปตามหาตัวยุพราชทันที”
เจ้าอุ่นคำยิ้มพอใจ ก่อนหันไปเปิดฝาหม้อต้มยาที่กำลังเดือดปุดๆ แล้วหยิบสมุนไพรที่เตรียมไว้ใส่ลงไป พริบตาเดียวน้ำในหม้อก็มีสีแดงฉานสมใจ
จากนั้นไม่นานเจ้าอุ่นคำก็ถือถาดใส่กาชามุ่งหน้าไปห้องเจ้าหลวง ร้องเรียกออกตัวว่าตนคงไม่ได้มารบกวน แต่เป็นห่วงมหาเทวีเลยมาเยี่ยม กลัวจะนอนไม่หลับเลยต้องมาให้กำลังใจ
“ดื่มชาอุ่นๆสักถ้วยนะมหาเทวี แล้วก็ทำใจให้สบาย โรคภัยไข้เจ็บเดี๋ยวหมอก็รักษาหาย ส่วนเจ้าจ้อย หลานเป็นคนมีบุญ หลานต้องแคล้วคลาดปลอดภัย ไม่มีภัยอันตรายใดๆทำร้ายหลานได้หรอก”
“ขอบคุณเจ้าพี่ ขอให้เป็นอย่างเจ้าพี่พูดเถอะ เจ้าค่า”
“มันก็ต้องเป็นอย่างที่เจ้าพี่พูดสิ คุณต้องหายแล้วลูกก็ต้องปลอดภัย”
เจ้าอุ่นคำยิ้มแย้มพยักหน้าให้เจ้าหลวง แต่เหล่มองมือมหาเทวีที่ยังไม่ยอมรับถ้วยชาที่ยื่นให้สักที จึงหว่านล้อมด้วยถ้อยคำแสนดีจนคนฟังรู้สึกมีกำลังใจ ยอมดื่มชาถ้วยนั้นในที่สุด
“พี่เห็นอย่างนี้ก็โล่งอกแล้ว นอนหลับพักผ่อนเสียนะ ตื่นขึ้นมาพรุ่งนี้ทุกอย่างจะดีเอง” เจ้าอุ่นคำ ปากหวานมาก แต่พอหันหลังให้ทั้งสองคนก็แสยะยิ้มอย่างเหี้ยมเกรียม
ooooooo
