ตอนที่ 11
“เฮีย...กลับมาฟื้นฟูหกห้องเถอะ พวกเรามีความหวังอยู่ที่เฮียจริงๆนะ เฮียอย่าทิ้งพวกเราเลย ไหนจะเรื่องความแค้นของอาป๊าเฮียอีก...เฮียจะเป็นลูกอกตัญญูไม่ล้างแค้นแทนรึไง”
เฮ้งเตี๋ยงลังเล ไม่รู้เลยว่าพริ้มเพราแอบได้ยินทั้งหมดและเริ่มกังวลว่าผัวจะเดินทางเดิมอีก...
อิทธิพลของพันเดชทำให้พวกตำรวจนั่งไม่ติด รณชิตซึ่งได้เลื่อนยศบากหน้ามาขอความช่วยเหลือจากทรงวาดเพราะเชื่อว่าอีกฝ่ายรู้ตื้นลึกหนาบางเกี่ยวกับพันเดช ทรงวาดไม่อยากยุ่งบ่ายเบี่ยง
“หมวดจำได้ไหม...ตอนวุ่นวายมากๆผมเคยขอความช่วยเหลือแต่ทางตำรวจต้องการแค่ให้เหตุการณ์ทุกอย่างสงบลงโดยไม่สนว่าใครจะคุมก็เลยเลือกที่
อยู่เฉยๆ สุดท้ายก็เลยได้คุณพันเดชมาแทนพวกผม”
“ถ้าอย่างงั้นผมต้องทำยังไงเพื่อแก้ไขข้อผิดพลาดล่ะ”
“หมวดต้องคิดเอาเองครับ ตอนนี้ผมเป็นแค่พ่อค้าร้านข้าวต้ม สิ่งที่ผมรู้ผมก็บอกหมวดไปหมดแล้ว”
“เถ้าแก่...คุณเพิ่งโทษตำรวจไปหยกๆว่าอยู่เฉยๆ จนได้นายพันเดชมา แต่ตอนนี้คุณก็กำลังจะทำแบบเดียวกัน คุณคิดเหรอว่ายาเสพติดระบาดขนาดนี้แล้วจะไม่เดือดร้อนถึงคุณ ไม่ว่าทางตรงทางอ้อมก็ต้องมีบ้างล่ะ”
เหตุผลของรณชิตทำให้ทรงวาดเถียงไม่ออก ตำรวจหนุ่มเห็นดังนั้นก็รีบย้ำ
“ช่วยผมนะ ทางเราต้องการคุณ”
ทรงวาดคิดหนักแต่สุดท้ายก็ปฏิเสธ “ไม่ว่าจะเป็นตำรวจหรือฝ่ายไหนผมก็จะไม่เข้าข้างไหนทั้งนั้น!”
ooooooo
พันเดชกลายเป็นนักการเมืองใหญ่หลังได้วางตัวให้เป็นรัฐมนตรี วิสูตรรอจังหวะอยู่แล้วเมื่อพันเดชไปแจกของขอบคุณชาวบ้านกลางตลาดก็จัดการลอบยิง!
วิสูตรเป็นคนรอบคอบ แม้รู้ว่าแผนลอบสังหารครั้งนี้แทบไม่มีทางเป็นไปได้แต่ก็เลือกหนทางดีที่สุดคือจ้างคนไปทำร้ายพันเดชเพื่อล่อเหยื่อ พันเดชรอดตัวจากเหตุลอบทำร้ายครั้งแรกก็ลดความระมัดระวังตัวเปิดโอกาสให้วิสูตรเข้าถึงตัวได้ง่าย แต่ที่มือขวาคนสนิทของชาญยุทธคิดไม่ถึงคือฤทธิ์จะอารักขาพันเดชอีกทีจากมุมไกลๆ
ฤทธิ์จ่อปืนยาวสังหารวิสูตรจากมุมไกลๆตายคาที่ พันเดชตกใจมากแต่คงไม่เท่ากับทรงวาดที่ช็อกพูดไม่ออกเมื่อรู้ข่าว การตายของวิสูตรทำให้ชาญยุทธเสียศูนย์ ทรงวาดอดห่วงพี่ชายบุญธรรมไม่ได้แต่ไม่คิดกลับไปช่วยเพราะห่วงความรู้สึกของปิ่นมุกกับทุกคน ในบ้านมากกว่า