มาตุภูมิแห่งหัวใจ
ตอนที่ 7
เบนอ้างว่าเพราะแม่เราสองคนพยายามจะจับคู่ให้เรา ตนก็ไม่อยากขัดใจแม่และเราก็เพิ่งรู้จักกัน ได้มาเรียนรู้กัน พอไม่ใช่ก็แยกย้ายกัน มันก็เรื่องปกติของยุคนี้ไม่ใช่หรือ อย่าคิดมาก
อวัศยารับไม่ได้ เอาแหวนคืนให้ ตัดพ้ออย่างอัดอั้นว่า
“พี่ไม่น่าช่วยหมอกเลย น่าจะให้หมอกถูกพวกค้ายายิงตายไปตั้งแต่ในป่า ตายไปเลยมันคงจะเจ็บน้อยกว่านี้” พูดแล้วร้องไห้เดินออกไปเลย เบนเรียกและเผลอก้าวตาม แต่แล้วก็ชะงัก บอกตัวเองว่า
“ไม่...อย่างนี้แหละดีแล้ว”
เบนยืนมองอวัศยาปาดน้ำตาเดินไป แต่แล้วก็ตามไปถึงหน้าลิฟต์บอกว่าขอลงด้วย ตนต้องไปรายงานตัวหน่วยรบพิเศษที่ลพบุรี ระหว่างอยู่ในลิฟต์เบนขอโทษและขอร้องว่า
“หมอกจะโกรธเกลียดพี่แค่ไหนก็ได้ แต่อย่าบอกเรื่องภารกิจของพี่กับใคร พี่ไม่ได้ขอร้องเพื่อตัวเอง แต่ขอเพื่อประเทศชาติ”
“ค่ะ...หมอกจะทำเพื่อประเทศชาติ...พอใจยัง”
ประตูลิฟต์เปิด ทั้งสองต่างยืนนิ่ง สุดท้ายเบนเดินออกไปด้วยความรู้สึกเสียใจแต่จำต้องทำเพื่อความปลอดภัยของอวัศยา พอเบนออกไปประตูลิฟต์ปิด อวัศยาก็ร้องไห้ออกมาอย่างสุดกลั้น...
ooooooo
เมื่ออติศักดิ์รู้ข่าวจากเบนที่โทรศัพท์คุยกัน เขาถามเบนว่าบ้าหรือเปล่า บอกเลิกอวัศยาทำไม ไม่ได้รักเธอหรือ เบนบอกว่ารักถึงต้องทำเพื่อไม่ให้เธอได้รับอันตรายเพราะตน และเธอก็อาจได้เจอคนที่ดีกว่าตนด้วย
อติศักดิ์เข้าใจเบนแต่ก็สงสารอวัศยาที่พยายามทำทุกอย่างและสนับสนุนงานของเบนมาตลอด แต่ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ ถามเบนว่าแล้วตัวเขาล่ะโอเคไหม เบนบอกว่าไม่โอเคก็ต้องโอเค เพราะงานอย่างเราเหมือนถูกสาปให้อยู่คนเดียว
“ใครสาปแกวะ แกสาปตัวเองนั่นแหละ สาปเอง เศร้าเอง บ่นเอง สนุกมากไหม”
“พูดมากว่ะ แค่นี้นะ” เบนตัดบทวางสายอย่าง หงุดหงิด
ooooooo
อวัศยายังตกอยู่ในภวังค์ผิดหวังเสียใจเรื่องเบน เธอได้รับโทรศัพท์จากอันดามันบอกเรื่องพีรพลถูกซ้อม เธอตกใจรีบไปยังที่เกิดเหตุ พีรพลกำลังจะถูกหามส่งโรงพยาบาลแต่เขายังหันมาชูสองนิ้วให้อันดามันบอกว่าตนยังไหว อันดามันเล่าเรื่องถูกชายลึกลับตาม แล้วเอารูปที่ถ่ายไว้ให้ดู อวัศยาบอกว่า
“มันคือดีนพ่อค้าอาวุธ พวกเดียวกับนายพลทุนอู”
อันดามันตกใจบอกอวัศยาว่ามันบอกว่าจะฆ่าเบน อวัศยาเป็นห่วงเบนขึ้นมาทันที รีบโทร.หาเบนเพื่อจะบอกเขาให้รู้ตัว แต่พอเบนเห็นเป็นสายจากอวัศยาก็บอกตัวเองว่า “รับไม่ได้ เดี๋ยวไม่จบ” แล้วตัดสายเลย
