ลิขิตรัก

วิลพยายามกลบเกลื่อน โอบกอดว่าที่เจ้าสาวและยกเรื่องระหว่างประเทศมากดดัน

“อีกไม่กี่วันท่านพ่อจะมาคุยกับท่านลุง...ประเทศของเราทั้งสองคนกำลังมีข่าวดี เราสองคนมีภาระหน้าที่ต้องรับผิดชอบมากมาย อย่าให้เรื่องเล็กๆมารบกวนจิตใจจนเสียงานใหญ่ ปัญหาข้างหน้าคงมีอีกมากแต่เราจะผ่านไปด้วยกัน พี่ดีใจที่อลิซไว้ใจบอกเรื่องนี้กับพี่ ถ้ามีอะไรขุ่นข้องใจอีกบอกพี่เป็นคนแรกนะครับ”

อลิซไม่ได้ให้คำตอบเรื่องเลื่อนวันแต่งงาน วิลหงุดหงิดมากรีบไปเอาเรื่องเคธที่เขาคิดว่าเป็นต้นเหตุ เคธปฏิเสธเสียงแข็งแต่วิลไม่เชื่อถลาไปบีบคอ

“ฉันจะบอกให้นะ...ถ้าเธอไม่ทำตามที่ฉันบอกเธอจะต้องเจ็บมากกว่านี้!”

ตัวตนด้านมืดของวิลทำให้เคธกลัวไม่น้อยแต่ทำใจดีสู้เสือ

“คิดจะขู่กันเหรอ เคธยอมมากแล้วนะคะ มากเกินไปแล้วด้วย แล้วทำไมคะ...ถ้าอลิซจะรู้แล้วมันจะเป็นยังไง ในเมื่อมันเป็นความจริง อย่าคิดว่าตัวเองจะคุมทุกอย่างได้...มันไม่ใช่! ตกลงจะทำตามสัญญาที่ให้กันไว้หรือเปล่า”

วิลนิ่วหน้าทำเป็นไม่เข้าใจ เคธยิ่งโมโหแต่พยายามข่มใจอธิบาย

“สัญญาจะให้เคธเป็นราชินี สัญญาจะสนับสนุนให้เคธขึ้นมาเป็นองค์รัชทายาท...ลืมไปแล้วเหรอคะ”

คำถามของเคธไม่ได้รับคำตอบ วิลทำไม่รู้ไม่ชี้จนเคธเหลืออดคว้าแก้วใกล้มือปาใส่ วิลเดือดจัดจะทำร้ายแต่เคธไม่กลัวขู่ให้เขาทำตามสัญญาถ้าไม่อยากให้ภาพและเสียงเรื่องที่คุยกันถึงมืออลิซ

วิลชะงัก ก่อนจะหน้าซีดเผือดเมื่อเคธชี้ไปที่กล้องวงจรปิด

“ทั้งภาพและเสียงถูกบันทึกไว้หมดแล้ว”

“ลบมันซะ ลบมันเดี๋ยวนี้!”

“ไม่ลบ...เพราะลบไม่ได้ ข้อมูลทุกอย่างถูกเก็บไว้ในที่ที่ปลอดภัย...ชัดเจนทุกคำพูด”

เคธแสยะยิ้มเป็นต่อ “คราวนี้จำได้หรือยังว่าสัญญาอะไรกันไว้ ถ้ายังจำไม่ได้ไม่ยอมทำตาม  อลิซได้เห็นภาพทั้งหมดนี้แน่ๆ ถ้าจะพังก็ต้องพังกันทั้งสองคน!”

วิลช็อกมากเริ่มอ่อนท่าที “พี่ขอโทษ...พี่จำได้ว่าพูดอะไรบ้างแต่ยังทำอะไรตอนนี้ไม่ได้ พี่ต้องหมั้นก่อนเพื่อให้ท่านพ่อยอมแต่งตั้งให้พี่ขึ้นครองราชย์ พอได้ขึ้นพี่จะถอนหมั้นอลิซแล้วมาแต่งงานกับเคธแต่เคธต้องให้เวลาพี่หน่อยนะคะ ตอนนี้พี่โดนจับตามองทำอะไรก็ลำบาก ขอให้ผ่านงานหมั้นไปแล้วทุกอย่างจะดีขึ้น...เชื่อพี่อีกสักครั้งนะคะ”

เคธไม่เชื่อแม้แต่น้อยแต่ยังยอมให้โอกาส

“ได้ค่ะ...เคธจะรอ รอดูว่าพี่วิลจะทำตามสัญญาหรือเปล่า ถ้าคราวนี้ลืมอีก อลิซจะได้เห็นและได้ยินสิ่งที่พี่เพิ่งพูดไปเมื่อกี้แน่ๆ!”

ooooooo