ตอนที่ 12
อลันยิ้มเมื่อเห็นญาติสาวหน้าเจื่อน ไม่ได้ตั้งใจจะเยาะเย้ยแค่อยากเตือนสติให้เธอรู้ใจตัวเอง
“ผมบอกแล้วไง...คนเราวิ่งหนีหัวใจตัวเองไม่ได้ ผมรู้ว่าการแต่งงานของพี่กับพี่วิลเป็นเรื่องใหญ่ระดับชาติแต่พี่ก็ต้องคิดถึงหัวใจ คิดถึงชีวิตตัวเองด้วย ผมเชื่อว่าประชาชนจะดีใจถ้าพี่ได้แต่งงานกับคนที่ดี คนที่พี่รักและมีความสุข”
อลิซเถียงไม่ออก อลันเข้าใจและเห็นใจแต่พูดอะไรมากไม่ได้นอกจากแนะอ้อมๆ
“พี่ลองไปปรึกษาพี่เคธดูสิ เพราะช่วงที่พี่หายไปพี่เคธสนิทกับพี่วิล...บางทีพี่เคธอาจจะให้คำแนะนำดีๆ”
ooooooo
คำแนะนำของอลันทำให้อลิซตัดสินใจไปหาเคธแต่ไม่ทันปรึกษาเรื่องแต่งงาน สายตาเธอก็เหลือบเห็นเศษภาพถ่ายที่ถูกกรรไกรตัดจนแหว่งเห็นหน้าคน ในรูปไม่ชัด แถมในมือของญาติสาวก็เต็มไปด้วยเลือด!
เคธตกใจมากเมื่อจู่ๆอลิซก็มาหาเลยไม่ทันซ่อนกรรไกรและภาพถ่ายของอีกฝ่ายที่เธอจงใจทำลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย อลิซพยายามสบตาหาความผิดปกติแล้วพบว่าเคธน่าจะปิดบังบางอย่างแต่เธอเลือกไม่ถามและเก็บความสงสัยไว้
อลิซคาดว่าคนในรูปที่เคธใช้กรรไกรทำลายน่าจะเป็นคนที่ญาติสาวเกลียดชังแต่ไม่รู้ว่าใคร ดวินเห็นดังนั้นเลยยอมแย้มว่าน่าจะเป็นรูปของเธอเพราะเคธมีใจให้วิล
ความจริงจากปากดวินทำให้อลิซร้อนใจมากจะไปยกเลิกงานแต่งเพราะไม่อยากทำร้ายจิตใจเคธ ดวินห้ามไว้เพราะทุกอย่างเป็นแค่ข้อสันนิษฐาน ยังไม่มีหลักฐานยืนยัน อลิซจึงทำได้แค่ถ่วงเวลาด้วยการประกาศเลื่อนงานแต่งงานกับวิลออกไป
วิลโกรธมากเมื่อรู้ว่าอลิซจะเลื่อนงานแต่งบุกไปเคลียร์ถึงที่
“พี่ว่าปัญหาไม่ใช่เรื่องเวลาใช่ไหม มีอะไรบอกพี่ตรงๆ...เรากำลังจะเป็นครอบครัวเดียวกัน พี่อยากให้อลิซเปิดใจและพูดกับพี่ทุกเรื่อง...มีปัญหาอะไรครับ”
“พี่วิลเคยทราบไหมว่าพี่เคธคิดยังไงกับพี่”
ชื่อของเคธทำให้วิลผงะ แต่แค่ชั่วอึดใจก็ตีหน้านิ่งเหมือนไม่มีอะไร
“คิดยังไงคืออะไรครับ พี่เริ่มงง ตกลงที่อลิซอยากเลื่อนงานแต่งเพราะเคธงั้นหรือ”
“อลิซคิดว่า...บางทีพี่เคธอาจจะชอบพี่วิลนะคะ”
“เคธชอบพี่...เป็นไปไม่ได้หรอกครับ อลิซก็รู้ว่าเคธกับพี่เป็นแค่พี่น้องกัน มันไม่มีทางเป็นไปมากกว่านั้น อะไรทำให้อลิซคิดแบบนี้ อย่าคิดมากนะครับ เคธคิดกับพี่เหมือนพี่ชายและพี่ก็คิดกับเคธเหมือนน้องสาว มันไม่มีอะไรจริงๆ”