ระบำมาร

 ในขณะที่ปรีชาเกลี้ยกล่อมชลิตาจนยอมมาหย่ากับอัสดมที่เขต พอเสร็จจะพาชลิตากลับไม่อยากให้คุยอะไรกับอัสดมอีก สั่งโสภาให้ลงข่าวเรื่องหย่า ชลิตาค้านแต่ปรีชาให้เหตุผลว่า

“พ่ออ่านข่าวตากับอัสแล้ว อัสทำตาเสียชื่อ ถ้าอัสก่อเรื่องอีก ออกข่าวว่าหย่าตาจะได้ไม่กระทบ” แล้วปรีชาหันไปสั่งโสภาให้ให้เหตุผลนักข่าวว่า สาเหตุการหย่า ขอเป็นเรื่องส่วนตัว อัสดมเดินมา ปรีชารีบโอบชลิตาเดินไปขึ้นรถ อัสดมยืนมองแล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย

 เที่ยงวันนั้นศุภวาทกลับบ้าน ถวิกายิ้มแย้มบอกทำกับข้าวรอไว้ ศุภวาทเห็นรัชดานั่งอยู่ในบ้านก็แปลกใจ รัชดาออกตัวว่าถวิกาโทร.ชวนมากินข้าว ตนรู้สึกหวั่นใจว่าจะไม่ใช่แค่นั้น

เมื่อทั้งสามนั่งร่วมโต๊ะกัน ถวิกาเอาใจตักอาหารที่เป็นของชอบศุภวาทให้เขา พร้อมกับขอโทษที่พูดจาไม่ดีกับเขา แล้วหันมายิ้มหวานให้รัชดา ตักอาหารที่เป็นของชอบของเขาให้เช่นกัน ขอบคุณที่หาแพ็กเกจแต่งงานมาให้ จากนั้นก็ประกาศว่าตนได้ฤกษ์แต่งงานมาแล้วอีกสามเดือนข้างหน้า ให้รัชดาเป็นเพื่อนเจ้าบ่าว ถวิกาชำเลืองมองว่ารัชดามีปฏิกิริยาอย่างไร ศุภวาทรู้ว่าเธอกำลังประชดรัชดา จึงคิดแก้ปัญหาเพราะเขาเป็นคนเริ่มการแต่งงานขึ้นมา

รัชดากลับบ้านด้วยสีหน้าซึมกะทือ เจอสาทินีเตรียมตัวจะเข้าโรงพยาบาลพรุ่งนี้ พอดีรสลินส่งไลน์เข้ามา สาทินีอ่านแล้วตื่นเต้นดีใจกับข่าวอัสดมหย่า รัชดาไม่เชื่อ เธอจึงส่งให้อ่านเอง

“สาวไฮโซ ชลิตา โสดสมัย ได้หย่าขาดจากสามีนักธุรกิจหนุ่มหล่อ โดยแหล่งข่าวใกล้ชิดยืนยันว่า ไฮโซสาวขนของออกจากบ้านสามีเป็นที่เรียบร้อย” รัชดาอ่านแล้วก็ยังไม่อยากเชื่อ

สาทินีไม่รอช้า แต่งตัวสวยออกไปบ้านอัสดมทันที พอเจอหน้าเขาก็โผกอด อัสดมผลักเธอออก สั่งสาวใช้ให้เอาตัวเธอออกไป สาทินีไม่ยอมประกาศจะเข้ามาอยู่บ้านในฐานะเมียหลวง

“เป็นเมียหลวงมันต้องแต่งงาน!” อัสดมตอกกลับ

“งั้นคุณก็แต่งกับนีสิ”

“แต่งเหรอ แค่มองหน้าคุณผมยังไม่อยากมองเลย!” อัสดมระเบิดเสียงใส่แล้วเดินไป สาทินีไม่แคร์ ถือว่าที่นี่เป็นบ้านสามี ตนมีสิทธิ์อยู่...