ระบำมาร

รัชดาเสียใจที่ศุภวาทขอถวิกาแต่งงานและเธอก็ไม่ได้ปฏิเสธ ศุภวาทเดินตามมาหน้าบ้าน แกล้งพูดกับเขาว่า สภาพที่เห็นนี่คงเหมือนตอนตนอกหัก แต่ตนอกหักจริง ส่วนเขาอกหักปลอม

“ที่ผมขอวาวแต่งงานน่ะ ผมจะให้บทเรียนวาว การทำสิ่งใดบนความโกรธ จะนำมาซึ่งความทุกข์ วาวโกรธคุณเลยมาคบผม”

“บอสขอเขาแต่งงาน จะให้เขาเป็นทุกข์?”

“ทำนองนั้น มนุษย์ทุกคนอยากมีความสุข แล้วความสุขของวาวก็คือ...คุณ”

“บอสทำแบบนี้เพื่อให้...เขากลับมาหาผม!”

ศุภวาทยิ้มให้ รัชดาหายเศร้ายิ้มรับด้วยความดีใจสุดๆ...ต่างจากถวิกาที่นั่งทุกข์ใจอยู่ในห้อง โจยืนสมน้ำหน้า ไหนว่าศุภวาทเป็นคนดี รักได้ไม่ยาก แต่ทำไมมานั่งเป็นทุกข์ หญิงสาวโกรธที่มาประชดแทนที่จะช่วยคิดว่าจะปฏิเสธอย่างไร โจแนะนำให้พูดตรงๆว่าเธอรักรัชดา

“คุณรัชดานี่เขาหนีกลับไปเฉยๆ...ในเมื่อเขาไม่แคร์ วาวก็ไม่แคร์เหมือนกัน” ถวิกาเกิดทิฐิขึ้นทันที ถ้ารัชดารักจริงจะต้องทัดทาน แต่กลับปล่อยผ่าน โจหน่ายใจกับความคิดของเพื่อน

ในวันเดียวกันรสลินชวนอัสดมมาเลี้ยงอำลา จะไปทำงานร้านอาหารไทยที่นิวซีแลนด์ของเพื่อน ส้มซ่าไปด้วยแต่ตอนนี้เธอไปลาพ่อแม่ที่บ้านต่างจังหวัด พออัสดมมารสลินถามถึงข่าวบริษัทและแสดงความห่วงใย เขาคงจะเครียดมาก เธอค่อยๆเล้าโลมชวนเขาคลายเครียดเป็นการส่งท้าย หนุ่มใหญ่จับมือเธอออก พูดอย่างไม่มีเยื่อใยว่าจบแล้วจบเลย ตนไม่ชอบดูหนังซ้ำ

“แต่หนังเรื่องนี้กำลังจะลาโรง คุณไม่อยากทิ้งทวนก่อนลาเหรอคะ” รสลินซุกไซ้ไม่พูดเปล่า จนอัสดมเริ่มเคลิ้มดันเธอเข้าไปในห้องนอน รสลินเป็นฝ่ายรุกหนักกว่า เขาขืนตัวกล่าว

“จบแค่ตรงนี้ ไม่มีพันธะ”

“ค่ะ ครั้งสุดท้าย ก่อนจากลา” รสลินรับคำ อัสดมจึงดันร่างเธอลงบนเตียง

หน้าประตูที่เปิดแง้ม ส้มซ่าแอบถ่ายคลิปไว้ทุกช็อต ยิ้มย่องที่อัสดมหลงกลจนได้

วันต่อมาถวิกาหงุดหงิดที่ข่าวอัสดมเลี่ยงภาษีไม่มีอะไรคืบหน้า เขาควรล้มละลาย โจคิดว่าปรีชาไม่ยอมให้บริษัทที่สร้างขึ้นพังคามือลูกเขย ถวิกาเกิดความคิดต้องยืมมือบางคนจัดการ

บ่ายวันนั้นศุภวาทกลับจากศาล ถวิกาหน้าบึ้งรอต่อว่าเขาไม่อ่านไลน์ตน เขาบอกว่าไม่มีเข้ามา เธอถือวิสาสะดึงโทรศัพท์เขามาเช็ก โจทำทีชวนศุภวาทคุยเรื่องคดี เขาเล่าว่าศาลสั่งจำคุกชลิตาแต่ให้ประกันตัว แล้วจะหันไปหาถวิกา โจรีบเรียกไว้และถามเรื่องอื่นอีก

ระหว่างนั้นถวิกาหาไลน์ปรีชาในโทรศัพท์ศุภวาทแล้วแท็กไปที่โทรศัพท์ตัวเอง เสร็จก็ทำเป็นบอกศุภวาทว่าไม่มีข้อความไลน์ของตนไปถึงเขาจริงๆ ตนแค่อยากรู้เรื่องคดี หนุ่มใหญ่ยิ้มให้แล้วขอตัวไปเปลี่ยนเสื้อผ้า...พอลับตาถวิกาก็กดโทร.ไลน์ไปหาพ่อชลิตาทันที

“สวัสดีค่ะคุณปรีชา ดิฉันเคยทำงานบริษัทคุณ อยากแจ้งให้ทราบถึงวีรกรรมลูกเขยคุณ”