ระบำมาร

อัสดมโกรธจัดเงื้อมือจะตบแต่ยั้งไว้เพราะไม่ชอบทำร้ายผู้หญิง รสลินรู้ดีแกล้งยื่นหน้าท้าทาย อัสดมตวาดกลับว่า ปล่อยคลิปออกไปเธอก็เสียหายกว่า เธอเย้ยว่าได้เบลอหน้าตัวเองไว้แล้ว แถมยั่วว่าภาพคมชัดระบบ HD...อัสดมเห็นโทรศัพท์วางอยู่จึงคว้ามาปาทิ้งลงพื้นแล้วกระทืบๆ

รสลินไม่สะทกสะท้านเยาะว่า “มือถือนังส้มก็มีคลิป...โน้ตบุ๊กก็มีคลิป...แท็บเล็ตก็มีคลิป...ทัมบ์ไดรฟ์ที่ซ่อนไว้ก็มีคลิป พังให้หมดล่ะ”

“อยากได้เงินก็ขอดีๆสิรส ผมจะให้คุณสองล้าน แลกกับคลิป” อัสดมเปลี่ยนมาเป็นพูดดี

“รสต้องการสิบล้าน! ให้เวลาคุณถึงพรุ่งนี้ เงินสิบล้านบาทต้องเข้าบัญชีรส ไม่ยังงั้นคลิปคุณว่อนเน็ต!” แววตารสลินลุกโชนจนอัสดมรู้ว่าเธอเอาจริง

ช่วงเวลานั้นชลิตาพาปรีชามาที่บ้านศุภวาท เขายิ้มแย้มต้อนรับ ชลิตายังโกรธแต่ก็ยังไม่ได้ฟ้องพ่อ ศุภวาทดักคอ ถ้าเป็นเรื่องขึ้นศาลได้บอกไปแล้วตอนที่พ่อเธอโทร.มาหาเมื่อเช้า ปรีชาเสริมว่าผิดถูกว่ากันไปตามกฎหมาย ชลิตาปรี๊ดหาว่าพ่อเข้าข้างศุภวาท

ถวิกาได้ยินเสียงชลิตาก็เดินมาดู พอได้ยินว่าเธอเรียกปรีชาว่าพ่อก็ปรี่เข้ามาหา ปรีชามองอย่างไม่รู้จัก ถวิกาแนะนำตัวเอง “ดิฉันเป็นคนโทร.บอกคุณ ลูกเขยคุณเลี่ยงภาษี”

“เธอนี่เองฟ้องพ่อฉัน! ฉันไม่ยอมให้เธอทำร้ายสามีฉัน!” ชลิตาจ้องอย่างจะกินเลือด

“ภรรยาตัวอย่าง สามีเลวแค่ไหนก็ปกป้อง!” ถวิกาพยายามพูดให้ปรีชารู้เรื่องมากขึ้น

ปรีชาถามว่าอัสดมก่อเรื่องอะไรอีก ชลิตากลัวความแตกชวนพ่อกลับ ถวิกาไม่รอช้าโพล่งเรื่องอัสดมมีเมียน้อยออกมา ชลิตาตกใจแก้ตัวว่าสามีตนเลิกหมดแล้ว ถวิกาแฉทันที

“พี่สาวดิฉันโดนลูกเขยคุณหลอก พอพี่ท้อง ลูกสาวคุณก็บังคับให้ทำแท้ง ลูกสาวคุณฆ่าหลานฉัน!”

ปรีชาตกใจมากหันมองหน้าลูกสาว ชลิตาออกตัว “อย่ามองตาแบบนี้ค่ะ ตาเสียใจ”

“ดูเธอรักพ่อ แคร์พ่อมากนะ สงสารพ่อเธอจัง มีลูกชั่วๆ!” ศุภวาทปรามถวิกา แต่เธอไม่หยุด พูดใส่หน้าปรีชา “ลูกคุณทำพี่ฉันตาย! ชลิตาเป็นฆาตกร!”

ศุภวาทสงสารปรีชารีบลากถวิกาออกไป ต่อว่าเธอพูดแรงเกินไป ปรีชาไม่ได้ทำอะไรผิด

“ก็เห็นรักพ่อนัก เป็นไงล่ะ ทำพ่อเสียใจ!” ถวิกาสวนไม่ได้สำนึกผิดสักนิด

 “แก้แค้นคนไม่ดี ผมพอเข้าใจ แต่ทำร้ายคนดีผมรับไม่ได้”

“ขอให้ได้แก้แค้น ต่อให้ใครตาย วาวก็ไม่สน!” สีหน้าแววตาของถวิกาดูอำมหิตขึ้นมาก