ระบำมาร

ในคืนเดียวกันเปรียวกลับมาที่คอนโด ถวิกาดีใจพยายามง้อเพื่อน แต่เธอกลับมาเพื่อจะบอกโจว่า บริษัทส่งเธอไปดูงานที่อเมริกาสามเดือน ฝากเขาดูแลห้องด้วย ถวิการู้ว่าเพื่อนหลบหน้าจึงโพล่งขึ้นว่าเปรียวไม่ต้องไปไหน ตนจะย้ายออกไปเอง เปรียวพูดแค่ว่าอย่างี่เง่า

โจพยายามทำให้เพื่อนทั้งสองคืนดีกันแต่ไม่เป็นผล ด้วยเหตุผลของเปรียวคือขอไม่เจอกันสักพัก อะไรๆอาจจะดีขึ้น ถวิกาก็บอกขอเวลาหาห้องพักใหม่แล้วจะย้ายออก เปรียวทิฐิไม่รั้ง

อัสดมครุ่นคิดถึงปัญหาชีวิตของตัวเอง โทร.ปรึกษาเพื่อน เพื่อนบอกว่าเรื่องสาทินีไม่ขอออกความเห็น ส่วนเรื่องถวิกาให้ใช้มุกเดิม...ใบหย่าปลอม อัสดมเกรงว่าถวิกาจะรู้ทันเพราะเคยใช้กับสุวิกามาก่อน แต่ด้วยความที่เขารักถวิกาอยากได้ทั้งตัวและหัวใจเธอ และไม่อยากหย่ากับชลิตา จึงคิดแผนการจะหลอกให้ถวิกาเชื่อว่าเขาหย่าเมียอย่างไร

วันต่อมาอัสดมมาหาถวิกาที่คอนโด เขาเอาเอกสารการฟ้องหย่าภรรยามาให้ดู พร้อมตีหน้าเศร้าเล่าความเท็จว่าไม่มีสามีคนไหนยอมรับได้ ถวิกาไม่เข้าใจว่าเรื่องอะไร เขาทำทีว่าบอกเธอไม่ได้ มันเป็นความลับที่ทำลายศักดิ์ศรี หญิงสาวจะอ่านรายละเอียดเอง อัสดมดึงเอกสารกลับมาใส่ซอง บอกถึงเวลาขึ้นศาลเมื่อไหร่ เธอก็จะรู้เหตุผลที่ต้องฟ้องหย่าเอง

ถวิกาเล่าให้โจฟังและให้ช่วยคิดเหตุผล สองคนช่วยกันคิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออก โจชวนไปง้างปากชลิตา แต่ถวิกาไม่ว่างเพราะมีนัด โจจึงโซโล่เดี่ยวทำตัวเป็นนักสืบตามชลิตา

ด้านถวิกาออกมาพบศุภวาทที่บ้านเพื่อขอไปสมัครงานที่บริษัทเขา เพราะมีความจำเป็นต้องย้ายที่อยู่ อ้างว่าอยู่หลายคนอึดอัด ศุภวาทเห็นสีหน้าเธออมทุกข์ จึงชวนให้ช่วยจัดสวนที่บ้าน...หนุ่มใหญ่ใช้ความเจนโลกสอนเธอทางอ้อม ด้วยการให้เธอยกกระถางต้นไม้ เขาแกล้งให้เธอยกย้ายไปย้ายมากว่าจะลงตัว จนเธอรู้สึกปวดแขน พอวางกระถางลง เธอก็ทุบแขนเบาๆ

“วางแล้วก็สบายนะครับ มัวแต่ถือไว้มันก็หนัก อะไรวางได้ก็วางซะ ชีวิตจะได้เบาสบาย”

ถวิกาอึ้งรู้ว่าเขาไม่ได้พูดถึงกระถาง เขาหมายถึงปัญหาชีวิตตน จึงมองเขาด้วยความรู้สึกเคารพนับถือ

ด้านสาทินีปิดป้ายเซ้งร้าน ด้วยอายที่คลิปเมียน้อยโดนตบกระจายทั่วเน็ต แม้แต่หน้าบ้านก็ไม่อยากยืนอยู่นาน อายเพื่อนบ้าน เธอชวนน้องชายย้ายบ้าน แต่รัชดากลับให้เธอมองอีกแง่ว่าตอนนี้เธอได้ชีวิตคืนมา สาทินี โวยว่าตนไม่เลิกกับอัสดม แล้วบังคับให้เขาไปขอให้

อัสดมแก้ข่าวให้ รัชดาหมดความอดทนกับพี่สาว ระเบิดอารมณ์ใส่

“พี่นี นี่พี่ยังมียางอายอยู่ไหม ทางเดียวที่จะกู้ศักดิ์ศรีคืนได้ พี่ต้องเลิกเป็นเมียน้อย!”

จีน่าได้ยินพ่อกับป้าเถียงกันก็แทรกขึ้นอย่างซื่อๆ ว่า “ป้านีเป็นเมียน้อย”

สาทินีหันมาตบปากลูก จีน่าตกใจร้องไห้จ้า เธอยิ่งอาละวาดใส่ รัชดาเข้ากอดปลอบและว่าพี่สาว สงสารหลานที่ต้องมาเจอคนอย่างพี่ ว่าแล้วก็อุ้มหลานหนีขึ้นข้างบน...จีน่าร้องไห้สะอึกสะอื้นว่าป้าเกลียดตน รัชดาต้องปลอบและสอนเพราะถึงอย่างไรสาทินีก็เป็นแม่

ooooooo