ตอนที่ 11
วันต่อมาศุภวาทโทร.บอกถวิกาว่าชลิตาไม่ได้ท้อง เขาโทร.ไปแสดงความยินดีกับพ่อเธอที่อเมริกา ท่านบอกว่าลูกสาวแค่รับหลานเป็นลูกบุญธรรมถวิกาถึงกับจุกที่โดนอัสดมหลอกอีกจนได้ เขาพูดให้หลงเชื่อรวมทั้งที่เขาแสดงความสำนึกผิดจะบวช เป็นคำของคนเจ้าเล่ห์ทั้งสิ้น
ไม่เพียงอัสดมเท่านั้นที่หลอกลวง แม้แต่สาทินีก็ยังไม่สำนึก ส่งข้อความประจบประแจงมาว่า “พี่เป็นหนี้ชีวิตวาว มีอะไรให้พี่ช่วยบอกนะ พี่อยากตอบแทนบุญคุณ...เราเคยเกลียดกัน ตอนนี้รักกันนะ พี่ถือว่าวาวเป็นน้องสาวพี่”
ค่ำคืนนั้นถวิกาสวมชุดพนักงานบริษัทอัสดม ทำทีมาขอ รปภ.เข้าไปเอางาน โดยให้โจในชุดดำพรางตัวมีกระเป๋าอุปกรณ์ช่างมาด้วย หาทางหลบเข้าไปข้างใน แต่ รปภ.ให้เธอสแกนบัตรก่อน บัตรเธอไม่สามารถสแกนผ่าน รปภ.จึงไม่ให้เข้า โจทนไม่ไหวย่องมาตีหัว รปภ.สลบเหมือด
ทั้งสองเข้ามาค้นเอกสารการฟ้องหย่าในห้องทำงานอัสดม แม้ต้องงัดลิ้นชักโต๊ะที่ล็อกกุญแจก็ทำ พอได้เอกสารก็รีบหลบออกมา หวุดหวิดถูกจับได้
รุ่งเช้าถวิกาโทร.หาอัสดม เขาดีใจสร้างเรื่องต่อว่าชลิตายอมบอกแล้วว่าชู้รักเป็นใคร เธอเล่นตามเกมอยากรู้ว่าใคร เขาบอกว่าเพื่อนสนิททำกันได้ลงคอ ถวิกาอยากจะซัดหน้าซักป้าบ
“คนใกล้ตัวนี่แหละค่ะ น่ากลัวสุด...เหงาจัง อยากมีเพื่อนกินข้าว” ถวิกาทำทีหลอกให้เขามาหา
อัสดมดีใจนัดเจอกันตอนเที่ยงเพราะช่วงเช้ามีประชุม แต่เธอห้ามไม่ให้เข้าบริษัท เกรงจะรู้ว่าเอกสารหาย ทำทีอ้อนว่าเขาเห็นงานสำคัญกว่า หนุ่มใหญ่จึงบอกจะไปหาเดี๋ยวนี้...ถวิกายิ้มย่องอย่างพอใจ เตรียมแผนเชือดนิ่มๆไว้แล้ว
เมื่ออัสดมเข้ามาในห้องถวิกา เขานั่งรอเธอจัดอาหารเช้าให้ แต่แล้วสิ่งที่เธอยกมาวางเป็นชามสองใบ ใบหนึ่งเป็นน้ำใบบัวบกแก้ช้ำใน อีกชามเป็นน้ำไต้กี๋ใช้ห้ามเลือด เขาแปลกใจ ทันใดนั้นเองเธอก็สาดน้ำใบบัวบกใส่หน้าอัสดม แต่พอสาดน้ำไต้กี๋ เขาหลบทันโวย
“ทำไมหนูทำแบบนี้! ไม่พอใจอะไร ก็พูดมาดีๆ”
“นี่ฉันหวังดีกับคุณนะ เมียคุณต้องทุบคุณจนช้ำใน แพ่นกบาลคุณเลือดออก...น้ำใบบัวบก น้ำไต้กี๋ช่วยบรรเทาอาการเบื้องต้นได้”
“ทำไมเมียฉันต้องแพ่นกบาลฉันฮึ!”
“ป่านนี้หนังสือฟ้องหย่า ถึงมือเมียคุณแล้ว”
“หนังสือนั่นน่ะ ฉันเก็บไว้อย่างดี หนูอย่ามาหลอกฉัน”
“โทร.เช็กไหม ฉันมีเด็กเดินเอกสาร” ถวิกาหัวเราะเยาะหยัน
ในขณะที่สาทินีเป็นคนนำเอกสารมาให้ชลิตาด้วยตัวเอง ชลิตาเห็นแล้วแทบช็อก สาทินีเยาะว่าให้อ่านหน้าสอง ตื่นเต้นกว่าหน้าแรก แล้วดึงเอกสารมาอ่านให้ฟังเอง
“มูลเหตุฟ้องหย่า คือภรรยามีชู้! อุ๊ยชอบคำนี้จัง ภรรยาประพฤติชั่ว!”
ชลิตาแย่งเอกสารมาอ่านเอง โกรธสุดๆที่อัสดมหาว่าตนมีชู้ ให้เมียน้อยมาเยาะว่าสำส่อน เธอฉีกเอกสารขยำยัดใส่ปากสาทินีด้วยความแค้น
“ฉันไม่ได้มีชู้!”
สาทินีคายกระดาษปาทิ้งแล้วยังพูดยั่วยุ “ฉันรู้ คุณอัสกล่าวหาเธอเพื่อง้อถวิกา! ความรักของเด็กนั่นมีค่ามากกว่าศักดิ์ศรีเธอ!”