พรหมพิศวาส

ระหว่างนั่งกินมื้อเย็นด้วยกัน อานนท์ทวงถามเรื่องที่เคยคุยกับปานตะวันไว้ว่าถ้ากลับมาเมืองไทยเขาอยากลองทำซิงเกิลให้เธอสักเพลง เธอจะว่า อย่างไร เขาเชื่อว่าแฟนคลับของเธอหลายคนคงยังคิดถึงเธออยู่

“คนเขาคงลืมปานไปหมดแล้วล่ะค่ะ อีกอย่างปานอยากอยู่เงียบๆมากกว่า”

“โธ่คุณปานครับ แค่เพลงเดียวสนุกๆ คุณจะได้ทำงานกับตั้มแล้วก็เดี่ยว สองคนนั้นคงคิดถึงคุณมาก”

ปัทมาเอ็ดอานนท์เสียงเขียว จะเซ้าซี้ทำไมในเมื่อพี่ปานไม่อยากทำ เขามองสบตารพีพรเป็นทำนองให้ช่วยพูดอีกแรง เพราะทั้งคู่มีแผนอยากให้ปานตะวันมีข่าวว่ากลับมาเมืองไทยเผื่อปพลอาจปรากฏตัว

“ปาน...แม่ว่าถ้าหนูว่างก็ทำไปเล่นๆไม่เห็นจะเป็นไรเลย แม่รู้นะว่าหนูอยากทำงานเพลงอยู่”

“ไว้ปานขอคิดดูก่อนก็แล้วกันนะคะ”...

เมื่อเห็นสมควรแก่เวลา อานนท์ขอตัวกลับ ระหว่างเดินมาส่งเขาที่รถปัทมาอดถามไม่ได้ว่าทำไมเขาต้องตื๊อให้พี่ปานทำซิงเกิลใหม่ เขาเห็นว่าปพลหายไปหลายปีแล้วไม่มีใครได้ข่าว ถ้ามันรู้ว่าคุณปานกลับมาบางทีมันอาจจะโผล่มาก็ได้ เธอร้องเอะอะนี่เขาอยากให้สองคนนั้นเจอกันอย่างนั้นหรือ เขาพยักหน้ารับคำ

“แล้วถ้าเขากลับมาแล้วเขาดีกันล่ะ”

อานนท์ไม่สนใจว่าทั้งคู่จะกลับมาดีกันไหม สนใจใคร่รู้แค่เพื่อนของเขาเป็นอย่างไรบ้าง อีกอย่างเขารู้ว่าคุณปานยังไม่ลืมไอ้พล ปัทมาถามอย่างไม่อ้อมค้อมตกลงเขาอยากให้ทั้งคู่คืนดีกันอย่างนั้นหรือ

“ไม่รู้สิ บางทีก็อยากบางทีก็ไม่อยาก แต่ตอนนี้แค่คิดว่าอยากหาทางให้ไอ้พลมันกลับมา ไม่ใช่หายไปแบบนี้ กี่ปีแล้วที่เราไม่ได้ข่าวมัน อีกอย่างผมห่วงตะวันแกอยากเจอพ่อ”

ooooooo

เช้านี้มีประชุมบริษัท อานนท์แจ้งกับตั้มและเดี่ยวให้หยุดเรื่องเพลงที่จะทำให้วงดนตรีวงใหม่ไว้ก่อนโดยจะโยกเรื่องนี้ไปให้อีกทีมหนึ่งทำแทน ตั้มไม่เข้าใจถ้าเขาไม่ชอบตรงไหนก็ให้บอกไม่ใช่ยกไปให้ทีมอื่นทำ

ปนิตาได้ทีเย้ยตั้มว่าที่เขาไม่ได้ทำงานนี้เพราะมีดีไม่พออย่างที่เคยคุยอวด ตั้มไม่พอใจทำท่าจะมีเรื่องกัน อานนท์ต้องสั่งให้เลิกทะเลาะกัน ที่ตนทำแบบนี้เพราะจะให้ตั้มกับเดี่ยวไปทำงานให้ศิลปินคนใหม่ ทีแรกตั้มไม่ยอมทำตามที่อานนท์สั่งอ้างไม่รู้ว่าศิลปินคนนั้นเป็นใคร ครั้นปัทมาพาปานตะวันเข้ามาในห้องประชุม แนะนำว่าเธอคือศิลปินคนใหม่ ตั้มกับเดี่ยวดีใจมากถลาเข้าไปกอด ปนิตามองเธออย่างไม่ค่อยพอใจนัก...

ในเวลาต่อมา ระหว่างอานนท์กำลังสั่งงานปัทมาอยู่ในห้องทำงาน ปนิตาผลักประตูเข้ามาโวยวายเรื่องที่เขาจะให้ปานตะวันกลับมาทำงานเพลงอีกครั้งนั่นเท่ากับงานของศิลปินรายอื่นที่แพลนไว้จะต้องชะงัก ปัทมาดักคอกลัวงานอื่นชะงักหรือกลัวพี่ปานจะกลับมาดัง ปนิตาแว้ดใส่นี่เป็นเรื่องที่เจ้านายคุยกันไม่ต้องมายุ่ง ปัทมาตั้งท่าจะเอาเรื่อง อานนท์ไม่อยากให้ทะเลาะกันรีบตัดบทให้ปัทมาไปจัดการงานที่เขาสั่ง

เขารอจนปัทมาไปแล้วจึงหันไปทางปนิตา “งานอื่นก็ทำเหมือนเดิมแค่มีคุณปานแทรกมาไม่เห็นจะเป็นไร”

“แต่ทีมมันไม่พอ พี่ก็รู้”

“ไหนนิบอกเองว่าเพลงใหม่ที่พวกตั้มทำมันยังไม่โดน พี่ก็แค่พักไว้ก่อนกลับมาทำใหม่เผื่อจะโดน”

“โผล่มาทีไรก็มีแต่เรื่องยุ่ง ทำคนอื่นวุ่นวาย” ปนิตาบ่นอุบ อานนท์เตือนว่าเรื่องของเธอกับปานตะวันผ่านมาตั้งนานแล้ว เธอควรจะปล่อยวางได้แล้ว ทางปานตะวันก็ไม่ได้มีท่าทีจะโกรธเคืองอะไรเธอ ปนิตาไม่สนว่ามันจะโกรธเธอหรือไม่ รู้แค่เธอไม่ชอบหน้ามัน อานนท์แนะถ้าไม่ชอบก็ต่างคนต่างอยู่