ตอนที่ 14
ที่ผับแห่งหนึ่งในเชียงใหม่ สิโรจน์ในสภาพใบหน้าบวมปูดนั่งดื่มเหล้าหมดไปหลายแก้วตอนที่แมคเดินมานั่งข้างๆมองด้วยแววตาเจ้าเล่ห์ สิโรจน์ขยับตัวถอยห่าง
“อย่านึกว่ากลัวนะโว้ย สู้ตายโว้ย”
“ใจเย็นไอ้ลูกหมา นายไปโดนอะไรมายับเยินเหมือนโดนหมาฝูงใหญ่รุมฟัดรุมกัดจนจมเขี้ยว”
“ทินภัทรมันกัดผม มันอิจฉาผม โกรธผมที่ลินินชอบผม”
“นายเลยเซ็งเจอรักต้องห้าม ฉันขอบอกนายนะเลิกตอแยบอสของฉันซะแล้วจะไปรักไปทำบ้ากับใครที่ไหนก็ไป บอสไม่ชอบคนปัญญาอ่อนอย่างนายหรอก”
สิโรจน์ยืนกรานจะรักและเทิดทูนลินินไปอย่างนี้ จะทำทุกอย่างให้เธอรักตอบเขาสักวัน ขู่ฟ่อมาขวางกันมากๆเขาฆ่าคนตายเพราะเธอได้ แมคเชื่อว่าต่อให้เกิดชาติหน้าเขาก็ไม่สามารถทำให้บอสรักเขาได้ แต่ตนมีตัวช่วยให้เขามีพลังต่อสู้และอาจทำให้สมหวังได้ แล้วหยิบการ์ดขึ้นมาหนึ่งใบบอกว่าเป็นการ์ดพลังใจ
“ในการ์ดมีเบอร์ติดต่อ นายโทร.ไปแล้วคุยกับเขา เขามีบางอย่างสร้างให้นายมีพลังอย่างเหลือเชื่อ ไม่เชื่ออย่าลบหลู่” แมคเห็นสิโรจน์รับการ์ดไปดูอย่างสนใจก็ยิ้มพอใจ...
ทางด้านเจ้าแสงแก้วปะติดปะต่อเรื่องราวต่างๆ เข้าด้วยกันแล้ว สรุปว่าทินภัทรมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับลินิน และเชื่อว่าเขาไม่ได้เกลียดผู้หญิงคนนี้อย่างที่ปากพูด เข้าไปเรียกเขาที่กำลังสะลึมสะลือจะหลับเพราะเมาหนัก เขาปรือตามองคิดว่าเธอเป็นลินินด่าว่าต่างๆ นานา เจ้าแสงแก้วถามเขาคิดว่าเธอคือใคร
“ลินิน”
“แสงแก้วต่างหาก” เจ้าแสงแก้วน้อยใจน้ำตาซึม ทินภัทรลองเพ่งมองอีกครั้ง ถึงได้เห็นว่าผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าตัวเองคือเจ้าแสงแก้วไม่ใช่ลินิน เธอบอกว่าเขาเมามากแล้วจะกลับบ้านหรือจะพักที่นี่ เขาปฏิเสธว่าไม่ได้เมา เขาจะพาเธอกลับบ้านเอง
เธอทักท้วงว่าเขามารถของเธอ เธอขับรถกลับเองได้
ที่สำคัญเขาเมามากไม่ควรขับรถ เขาอาสาจะนั่งไปเป็นเพื่อนส่งเธอถึงคุ้มเจ้า เธอไม่ขัดข้อง ประคองเขาจะไปที่รถ
ทันใดนั้นฝนเทกระหน่ำ ฟ้าผ่าเปรี้ยงไฟดับไปทั่วบริเวณ
ooooooo
ไฟไม่ได้ดับแค่ไร่บนดอยของทินภัทรแต่ดับไปถึงบ้านลินินในเมืองอีกด้วย
ลินินนอนไม่หลับอารมณ์ยังค้างเรื่องทินภัทรไม่หาย ลากปรางทิพย์กับแม้นมานั่งฟังตัวเองบ่น แล้วนึกขึ้นได้ว่ามัวแต่โมโหจนลืมถามปรางทิพย์ว่าตกลงได้ลูกชายหรือลูกสาว พอรู้ว่าเธอได้ลูกสาวก็ดีใจมาก เสนอตัวเป็นแม่บุญธรรมให้ลูกสาวของเธอ แถมจะช่วยตั้งชื่ออีกต่างหาก แล้วเสนอมาสารพัดชื่อ ถามเธอว่าตกลงเอาชื่อไหนดี เธอตามใจลินิน ชื่ออะไรได้หมด
“ตามใจคนอื่นจนเกินไปแล้ว หมอบอกเด็กสุขภาพเป็นอย่างไร”
“แข็งแรงดีมากค่ะ”
ลินินขอกอดปรางทิพย์หนึ่งที เธอยอมให้กอดแต่ไม่กล้ากอดตอบ ลินินก็เลยทวงถามทำไมไม่กอดตนตอบ หรือเห็นตนเลวร้ายเหมือนใครบางคน เธอปฏิเสธว่าเปล่าแค่เธอเขิน แล้วทำตามที่ลินินร้องขอ
“หัดทำแบบนี้ไว้ รอทำกับลูกของเธอ เมื่อเช้าแมคมันมาด่าเธอยกใหญ่ล่ะสิ ฉันแอบฟังอยู่ สัญญาต่อหน้าฝนฟ้าคะนองมาเลยว่าจะไม่ใจอ่อนกับมัน”
“ค่ะ แต่เขาน่าจะดีใจมากกว่านะคะที่เขาหลุดพ้นจากปรางได้”
“มันอวดดี อีกหน่อยมันจะเสียใจ เพราะไม่มีใครทนทานความบ้างี่เง่าของมันได้เหมือนปราง”