ประกาศิตกามเทพ
ตอนที่ 13
โวยจบก็ผลุนผลันออกจากห้องประชุม กมลตามประกบ ผกาตามไปซ้ำเติมเพราะแค้นใจที่ปราการเคยไล่ตนกับสามีออกจากบ้านราวกับหมูกับหมา ประกิตต้องตามไปห้ามเพราะเห็นแก่ความเป็นพี่น้องกับปราการ
เหมันต์ไม่คิดจะตามปรับความเข้าใจกับปราการแต่แวะมาโรงงานเพื่อเยี่ยมคนงาน องุ่นแม่บ้านขาเม้าท์ที่มาส่งข่าวคนอื่นเรื่องเหมันต์ยึดอำนาจจากปราการสำเร็จกำลังเถียงกับอุดมอดีตผู้จัดการโรงงานอย่างเอาเป็นเอาตาย เหมันต์ต้องห้ามทัพและขอให้ทั้งสองสัญญาจะช่วยกันปรับปรุงคุณภาพชีวิตของคนงานให้ดีกว่านี้
เกรียงศิษย์เอกของเหมันต์ดีใจน้ำตาไหล ต่างจากหริทธ์ที่มองเหตุการณ์ตรงหน้าด้วยสีหน้าเรียบเฉย เหมันต์เห็นน้องชายก็เดินไปคุยด้วย เห็นอีกฝ่ายวาดแกนกระดาษทิชชูเป็นหน้ายิ้มก็แกล้งเย้า
“นายยังจำได้หรือว่าพี่ชอบวาดให้นายเล่นตอนเด็กๆ”
หริทธ์เบือนหน้าหนี ขยำแกนทิชชูโยนทิ้งดื้อๆ “ได้ข่าวว่าเป็นใหญ่เป็นโตแล้วนี่ จะมาไล่ผมออกหรือ”
“พี่อยากให้มาช่วยงานพี่มากกว่า”
“ไว้ใจผมหรือ ผมอาจทำให้บริษัทพี่เจ๊งเพราะเหม็นขี้หน้าพี่ก็ได้”
เหมันต์ส่ายหน้ายิ้มๆ ไม่ถือสาอคติของน้องชาย “พี่ไว้ใจตัวเอง พี่มั่นใจว่าพี่สอนนายมาดี นายอาจจะหลงเดินทางผิดไปบ้างเหมือนมนุษย์ปุถุชนทั่วไปแต่สุดท้ายจิตสำนึกในตัวนายจะบอกนายเองว่าอะไรคือสิ่งถูกสิ่งผิด”
หริทธ์อึ้งไปอึดใจแต่ทิฐิเรื่องลาวัลย์ทำให้ยังไม่ยอมลงให้ ทิ้งท้ายห้วนๆ
“ทำก็ได้แต่ไม่ใช่เพราะใครขอ ผมต้องคอยอยู่เพื่อปกป้องคุณวัลย์จากมนุษย์หมาป่าบางตัว!”
ooooooo
