ประกาศิตกามเทพ
ตอนที่ 13
เหมันต์เป็นห่วงเหมทองมาก สีหน้ากลุ้มใจจนผาณิตาต้องแกล้งเสนอแผนโหด
“ถ้าเราจะแตกหักเอาคนบุกเข้าไปพาคุณปู่ออกมาฉันก็พร้อมนะ”
“ปัญหามันจะไม่จบ ตอนนี้มีทางเดียวคือต้องรอคำสั่งศาล”
“แต่ฉันเชื่อว่าที่เขารีบย้ายคุณปู่กลับบ้านต้องมีแผนอะไรแน่ และที่เขาพยายามจะทำให้คุณปู่พูดได้ฉันสงสัยว่าเขาอาจจะรู้เรื่องใบหุ้นเหมือนที่เรารู้เหมือนกัน นายจะใจเย็นอยู่ไม่ได้นะ”
ขาดคำผาณิตาก็หน้ามืด เหมันต์ต้องช่วยพยุงและอุ้มไปนอน
“หลับตาสักชั่วโมงก็ยังดีนะ”
“แต่ฉันไม่ได้ง่วง เอาเวลาไปช่วยกันคิดแก้ปัญหาดีกว่า”
“ให้สมองมันได้หยุดวิ่งบ้าง ถ้ามันเหนื่อยไปก็คิดอะไรไม่ออกหรอก ถ้าคุณล้มป่วยไปอีกคนผมจะทำยังไง”
เหมันต์หยอดเสียงอ่อน ผาณิตายิ้มเขินก่อนหลับตาอย่างว่าง่าย เหมันต์ห่มผ้าให้และเฝ้ามองจนจังหวะหายใจเธอสม่ำเสมอจึงก้มจูบหน้าผากเบาๆด้วยความเอ็นดู...
ปราการนิ่งนอนใจต่อไม่ไหวเร่งมือปลอมเอกสารพินัยกรรมโดยให้กมลปลอมลายเซ็นของเหมทองอย่างเคย เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยก็จะเผด็จศึกยึดเหมทองกรุ๊ป แต่ก่อนจะถึงเวลานั้นเขาอยากปลุกเหมทองมารับรู้เรื่องนี้
“หลับสบายไหมครับ ขอโทษที่มากวนแต่ไม่ต้องกลัวนะ เดี๋ยวคุณพ่อก็ได้หลับยาวแล้ว”
พูดพลางหยิบเอกสารพินัยกรรมปลอมมาอวดเหมทอง
“ถึงคุณพ่อไม่ได้ยกมรดกให้ผมแต่ผมก็ทำเองได้...ผมเก่งไหม”
เหมทองเห็นเอกสารแล้วตาเหลือก ปะติดปะต่อเรื่องได้ว่าประพันธ์คงถูกปราการจับตัวและบังคับให้ทำพินัยกรรมปลอม ปราการไม่ปฏิเสธและไม่ยี่หระสายตาตำหนิของพ่อบุญธรรม
“แค่กระดาษไม่กี่แผ่นผมก็ได้เป็นเจ้าของทุกอย่าง ไม่สิ...พินัยกรรมจะมีผลก็เมื่อคนทำต้องตายก่อนใช่ไหม”
ปราการขู่เสียงเย็น เหมทองขนลุกด้วยความกลัวแต่ต้องข่มไว้พยายามขยับตัวหวังช่วยตัวเองให้ได้เร็วที่สุด
ooooooo
ลาวัลย์ทนไม่ไหวเมื่อเห็นพ่อทรมานปู่ด้วยการสั่งยกเลิกกายภาพบำบัด ตัดสินใจโทร.บอกเหมันต์
“ที่คุณพ่อเอานักกายภาพมาดูแลคุณปู่มันแค่การสร้างภาพค่ะ พอพี่กลับไปพ่อก็ไล่นักกายภาพไปแถมยังไม่ให้วัลย์เข้าไปหาคุณปู่ด้วย ไม่รู้ว่าพ่อมีแผนอะไรอีก”
เหมันต์ถอนใจยาว ไม่ผิดคาดนักสำหรับข่าวของลาวัลย์ เดาไว้อยู่แล้วว่าปราการต้องแสร้งทำดีหวังตบตาตำรวจ เขาอยากขอให้เธอหาทางถ่วงเวลาแต่ไม่ทันอ้าปากมนตราก็วิ่งมาโชว์สมุดระบายสีของเหมวัต
