นางทิพย์
ตอนที่ 1
ด้านคุณหลวงชวนภาธรเข้าไปนั่งคุยกันในห้องพระ ขอร้องให้ลูกลองคิดทบทวนดูอีกครั้งเรื่องย้ายมาอยู่บ้านนี้ด้วยกัน แยกไปอยู่คนเดียวเจ็บไข้ขึ้นมาจะไม่มีใครดูแล เขาขอบคุณพ่อที่เป็นห่วง แต่เขาอยู่คนเดียวจนชินแล้ว ท่านรู้ดีว่าป่วยการจะกล่อมให้เขาเปลี่ยนใจจึงเปลี่ยนเรื่องสนทนา ถามถึงงานของเขาที่องค์การนาซาว่าค้นคว้าเกี่ยวกับอะไรอยู่ เขากำลังวิจัยเรื่องพลังจิตอยู่ ท่านไม่คิดว่าเขาจะสนใจเรื่องนี้
“เราเชื่อว่าพลังจิตคือพลังตามธรรมชาติเพียงแต่ยังหาคำอธิบายไม่ได้ ถึงผลักไปเป็นเรื่องปรากฏการณ์เหนือธรรมชาติ ผมอยู่คนละขั้วกับคุณพ่อครับ”
“ความเชื่อของแกคือไม่มีสวรรค์ไม่มีนรก มีแต่โลกมนุษย์ ดาวฤกษ์ ดาวเคราะห์ กระสวยอวกาศ นักปฏิบัติน่ะเขาเห็นมากกว่าอุปกรณ์เห็น สิ่งที่แกยังหาข้อพิสูจน์ไม่ได้ไม่ใช่ว่ามันไม่มีอยู่จริง”
“แต่โลกก้าวหน้าด้วยวิทยาศาสตร์มาไกลมากแล้ว คนเรากำลังหาทางไปอยู่บนดาวอังคาร ผมเชื่อว่าสิ่งที่พิสูจน์ได้คือคำตอบของทุกอย่างครับ”
“เถียงกันไปก็คงจะไม่มีใครแพ้ใครชนะ” พูดจบคุณหลวงลุกออกไป ทิ้งให้ภาธรนั่งครุ่นคิดเพียงลำพัง พลันภาพผู้หญิงเลือนลางที่หนองพรายซ้อนขึ้นมาในความคิดของเขา เสียงคร่ำครวญว่าอย่าลืมเธอดังขึ้น
เขาได้สติ ถามตัวเองอย่างงงๆว่าใครลืมอะไร
ooooooo
เช้าวันถัดมาขณะที่ทินเทพช่วยภาธรจัดหนังสือเข้าตู้ เจอหนังสือเกี่ยวกับผีมีจริงหรือไม่ ก็มองอย่างสนใจ ภาธรเห็นหลานชายสนใจเรื่องนี้ จึงชวนไปพิสูจน์ โดยวานให้เขาขับรถพาไปที่หนองพราย
ไม่นานนัก สองหนุ่มอาหลานมาถึงบ้านหนองพราย ซึ่งเป็นหมู่บ้านเล็กๆ เหมือนผีเจ้าฟ้าทิพฉายจะรับรู้ได้ถึงการมาของชายคนรัก บันดาลให้เกิดลมพัดแรง เมฆดำเคลื่อนเข้าปกคลุมรอบหนองน้ำ
“ออกญา ข้าอยู่นี่” ผีเจ้าฟ้าทิพฉายคร่ำครวญ...
ทินเทพเห็นหมู่บ้านหนองพรายแห่งนี้ไม่มีอะไรน่าสนใจ ก็เลยสงสัยว่าภาธรมาทำอะไรที่นี่กันแน่ องค์การนาซาสนใจอะไรหมู่บ้านแห่งนี้หรือ เขาเฉลยว่ามาหาเรือนไทย ทินเทพสงสัยไม่เลิกทำไมต้องเรือนไทยด้วย พลันมีเสียงดังขึ้นจากด้านหลังว่าที่นี่ไม่มีเรือนไทยอย่างที่เขาตามหา ทั้งคู่หันมองตามเสียงเห็นชมพูนุทหญิงสาวสวยยืนมองมาหน้าตาไม่เป็นมิตร
“ผมจำผิด บ้านเก่าครับ ผมเสิร์ชข้อมูลในเว็บบอกว่าแถวนี้มีบ้านเก่าสวยมากหลังหนึ่ง”
ooooooo
