มธุรสโลกันตร์

ขณะเดียวกันภูผาก็นึกถึงคำพูดของหลวงปู่เช่นกัน ท่านบอกให้ภูผาอดทนรอ เส้นทางชีวิตเขาถูกกำหนดไว้แล้ว อย่าไปกลัวว่าความชั่วที่อยู่รายล้อมและบังคับเขาอยู่จะทำให้ไม่มีโอกาสทำความดี เพราะเขาไม่ได้ต่อสู้เพียงลำพัง หนทางของเขานั้นต้องเจอวิบากอีกยาวไกล ถ้าเขาอดทนก็จะได้พบคนดีๆ อีกมากที่จะช่วยเสริมส่งเขา ขอเพียงให้มีสติ

หลังจากต่างคนต่างคิด สองหนุ่มตกอยู่ในความรู้สึกเดียวกัน แต่เผ่าเทพพูดออกมาก่อนว่า

“เป็นไปไม่ได้ หลวงปู่ต้องคิดผิดแน่ น้ำหน้าโจรชั่วๆอย่างแกไม่มีทางหรอกที่จะมาช่วยฉันกำจัดความชั่วออกไปจากไพรวารี”

“หลวงปู่เป็นพระที่มีเมตตา จนบางทีอาจจะสงสารหมาที่กำลังจนตรอกเลยให้กำลังใจไปโดยไม่ทันได้คิดก็ได้”

“ไอ้เสือผา!!”

“เข้ามาเลยหมวด วันนี้ฉันก็อยากเลาะฟันหมวดออกจากปากให้หมดเหมือนกัน”

ภูผากับเผ่าเทพกำหมัดแน่นพร้อมปะทะกันเต็มที่ แต่เสียงปืนดังขึ้นหลายนัดติดกันทำให้ทั้งคู่ต้องกระโดดหลบคนละทิศ มือปืนคือลูกน้องกำนันชัชที่มากับผจงนั่นเอง และตอนนี้ผจงก็จับตัวเพชรน้ำผึ้งไว้แล้วด้วย

เมื่อผจงนำเพชรน้ำผึ้งมาเป็นตัวประกันเพื่อจะเล่นงานภูผาและเผ่าเทพ เพราะทั้งคู่ล่วงรู้ความลับแล้วว่าเขาค้าเฮโรอีนซึ่งร่วมมือกับกำนันชัชที่ยังไม่ตาย แต่ผจงแต่งเรื่องตบตาทุกคนรวมทั้งเสือผันด้วย

ขณะที่เพชรน้ำผึ้งตกอยู่ในอันตราย อาจโดนผจงสังหารเมื่อไหร่ก็ได้ ก้องกับรุ่งซุ่มดูอยู่ห่างๆด้วยความเป็นห่วงทั้งภูผาและเพชรน้ำผึ้ง

ก้องตัดสินใจเอาระเบิดควันติดกับมอเตอร์ไซค์แล้วพุ่งเข้าไปช่วย แต่แรงระเบิดทำให้ทุกคนบริเวณนั้นกระเด็นกระดอน โดยที่ผจงบาดเจ็บหนักกว่าใคร แขนข้างหนึ่งแทบแหลกเต็มไปด้วยเลือดสดๆ แต่เขา ยังกระเสือกกระสนยิงเพชรน้ำผึ้งบาดเจ็บ ก่อนที่ภูผาจะช่วยพาเธอหนีไปได้ ส่วนผจงก็ได้พร้าวกับเข้มพากลับไปบ้านกำนันชัช

เผ่าเทพเองก็เจ็บเหมือนกันแต่ไม่มาก ได้จ่าเศกและพลอยน้ำค้างช่วยพากลับไปทำแผล ขณะที่ภูผาพาเพชรน้ำผึ้งไปหาหมอธันว์ที่บ้านพัก ขอร้องให้ช่วยรักษาเมียของเขาด้วย

“เอ็งต้องช่วยเมียข้าให้ได้นะไอ้หมอ ห้ามให้เมียข้าตายเด็ดขาด”

“เดี๋ยวๆๆไอ้ผา อยู่ๆเอ็งก็โผล่มาไม่มีปี่มีขลุ่ย แล้วมาบอกให้ข้าช่วยเมียเอ็งเนี่ย ข้างงไปหมดแล้ว เอ็งไปมีเมียตอนไหน ทำไมข้าไม่เห็นรู้เรื่องเลยวะ”

“ช่วยเมียข้าก่อน แล้วเอ็งจะได้รู้ทุกอย่าง”

“เออ ช่วยน่ะช่วยอยู่แล้วโว้ย ที่ถามเพราะตกใจ แล้วเคยมีสักครั้งมั้ยที่เอ็งเดือดร้อนมาแล้วข้าปฏิเสธน่ะ”

เจอเพื่อนเสียงดังใส่แบบนี้ภูผายอมสงบลง ธันว์รีบดูอาการเพชรน้ำผึ้งแล้วบอกว่าต้องผ่าเอากระสุนออก โชคดีที่กระสุนไม่ทะลุปอด และโชคดีมากๆที่ตนยังไม่ได้เอาเครื่องมือผ่าตัดที่นำออกมารักษาชาวบ้านกลับไปส่งคืนที่โรงพยาบาล

ooooooo

รุ่งเช้า เพชรน้ำผึ้งซึ่งได้รับการผ่าตัดเอากระสุนออกแล้วยังนอนไม่ได้สติอยู่บนเตียง ภูผาไม่ยอมหลับทั้งคืน เอาแต่นั่งเฝ้าจับมือเธอไว้ด้วยความเป็นห่วง