มธุรสโลกันตร์
ตอนที่ 11
ธรรมชาติตลอดเส้นทางตั้งแต่ออกจากชุมโจรซึ่งต้องผ่านทั้งป่าและลำธารสร้างบรรยากาศให้หนุ่มสาวบนหลังม้าสดชื่นรื่นรมย์สบายตาสบายใจ
“สดชื่นจังเลยจ้ะพี่ผา นี่ถ้าพี่ไม่พาฉันออกมาด้วย ฉันคงต้องเล่นละครอ้วกแตกอ้วกแตนจนหน้ามืดแน่”
“ใช่น่ะสิ ต่อให้มีพิกุลอยู่ด้วย ฉันก็ยังกลัวว่าเธอจะเผลอมีพิรุธให้เสือผันจับได้อยู่ดี”
“ก็คุณพ่อคุณแม่ฉันสอนมาดีนี่จ๊ะ ฉันถึงโกหกไม่เก่ง แล้วถ้าฉันมีลูก ฉันก็จะสอนลูกด้วย”
ภูผานิ่งขรึมทันใด เพชรน้ำผึ้งรับรู้ได้ด้วยลมหายใจของเขาที่โอบกอดเธออยู่ข้างหลังว่าเปลี่ยนไป
“ฉันขอโทษด้วยนะจ๊ะพี่ผา ฉันไม่น่าพูดอะไรแบบนี้เลย”
เพชรน้ำผึ้งพูดพร้อมดึงมือเขาข้างหนึ่งให้มาโอบกอดเอวเธอแน่นๆ ภูผารู้แกวรีบพูดดักคอ
“อยากขอโทษเพราะกลัวฉันคิดมากเรื่องที่ฉันเป็นเด็กกำพร้า ชาตินี้ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้เจอหน้าพ่อแม่ที่แท้จริงรึเปล่าใช่ไหม”
“จ้ะ แต่ฉันเชื่อว่าในเมื่อพี่เป็นคนดี สวรรค์ก็ต้องตอบแทนความดีให้พี่”
“แล้วถ้าสวรรค์ไม่เห็นใจพี่ล่ะ”
“พี่ก็ยังมีฉันไง ที่พร้อมจะเป็นครอบครัวใหม่ให้พี่”
ภูผาบังคับม้าหยุดเดินซะดื้อๆ เพชรน้ำผึ้งสงสัยว่าหยุดทำไม แต่ไม่ทันจะถาม เขาก็ยื่นหน้ามาจูบเธอหน้าตาเฉย หญิงสาวหน้าแดงร้อนผ่าวด้วยความเขินอาย แต่ไม่ปฏิเสธสัมผัสนั้น
“เวลาทำตัวน่ารัก พูดจารื่นหู รสจูบของเธอก็หวานเหมือนน้ำผึ้งสมชื่อ”
“ปากพี่ก็ใช่ย่อย ถ้าไม่ปากเสียจนน่าหมั่นไส้ เวลาทำตัวดีๆก็ปากหวานเป็นเหมือนกัน”
“รู้มั้ย นี่เป็นครั้งแรกของฉันเลยนะที่ได้จูบผู้หญิงบนหลังม้าแบบนี้”
“ฉันก็เพิ่งรู้ว่าขี่ม้าแล้วจะจูบกันได้เหมือนกันจ้ะพี่ผา”
“งั้นอยากรู้ไหมว่าอยู่บนหลังม้าแล้วจะทำอย่างอื่นได้รึเปล่า”
“พี่ผาบ้า คิดพิเรนทร์เก่งนักนะ”
“นี่ถ้าไม่ติดว่าต้องรีบขี่ม้าเข้าไพรวารีก่อนค่ำล่ะก็ ฉันคงจะอุ้มเธอลงแวะพักแถวนี้ก่อนแล้วค่อยเข้าไพรวารี”
“นี่พี่ผาจะพาฉันไปไพรวารีเหรอ”
ภูผาไม่ตอบ กระตุกม้าให้เดินต่อไปด้วยรอยยิ้มบางๆ
ooooooo
ที่บ่อนไฮโลในไพรวารี จ่าเศกด้อมๆมองๆ อยู่นานก่อนจะเข้าไปจับนักพนันได้พร้อมเฮโรอีนหลายห่อที่มีตราสัญลักษณ์เหยี่ยวแดง!
หลังจากนั้นไม่นานจ่าเศกรีบกลับบ้านพักเผ่าเทพ เป็นช่วงเวลาที่เผ่าเทพเพิ่งตามพลอยน้ำค้างกลับมาที่นี่พอดี หลังจากเขาพยายามไปนั่งสมาธิสงบสติอารมณ์ที่โบสถ์แห่งหนึ่งแต่ไม่สำเร็จ เพราะเหตุการณ์ที่เขาวิวาทกับเสือผาเข้ามารบกวนจิตใจ แล้วจากนั้นพลอยน้ำค้างก็โผล่มาทำให้สติเขากระเจิดกระเจิงหนักขึ้น
พลอยน้ำค้างรู้สึกผิดไปด้วยที่เพชรน้ำผึ้งตัดสินใจอยู่กับเสือผา ขณะเดียวกันเผ่าเทพก็หาว่าเธอเข้าข้างโจรห้าร้อยคนนั้นมากกว่าตน สองคนเลยทุ่มเถียงกันอยู่พักหนึ่งก่อนจะตามกันกลับมาที่บ้านพัก แล้วพลอยน้ำค้างก็เก็บเสื้อผ้าข้าวของเพื่อจะกลับพระนครไปบอกความจริงให้พ่อแม่ของเพชรน้ำผึ้งรู้ แต่เผ่าเทพไม่ยอม
