มธุรสโลกันตร์

คืนนี้ที่บ้านกำนันชัชมีการฉลองความสำเร็จให้กับผลงานชิ้นโบแดงของผจงอย่างคึกคักครื้นเครง

“เอ้าพวกเราชนแก้วกันหน่อยโว้ย ฉลองให้กับฝีมือของไอ้ผจง”

ทุกคนเฮลั่นชนแก้วแล้วยกดื่มกันอั๊กๆตามสันดานโจรกักขฬะ ผจงยิ้มพอใจแต่ไม่วายถ่อมตัวว่า

“กำนันจะยกความดีความชอบให้ฉันคนเดียวไม่ได้หรอก ถ้ากำนันไม่วางใจให้ฉันยืมใช้เครื่องรางของขลังของกำนัน ฉันก็คงจัดการเสือเทพและดึงคนของเสือเทพมาเป็นพวกเราไม่ได้”

“ข้าชื่นชมเพราะเอ็งมันกล้าบ้าบิ่นเหมือนกับข้าสมัยหนุ่มๆ ส่วนอีกระเช้าก็แสบถูกใจข้าใช่ย่อย”

กระเช้าอ่านสายตาและสีหน้าของกำนันชัชออกจึงขยับเข้าไปควงแขนผจงแสดงให้เห็นว่าเธอมีเขาเป็นเจ้าของเพื่อป้องกันกำนันชัชคิดไม่ดีกับเธอ

“ฉันกับพี่จงต้องเสี่ยงเพื่ออนาคตของพวกเราทุกคน นี่แค่เพิ่งเริ่มต้มใช่ไหมจ๊ะพี่จง”

“ใช่...ถึงตอนนี้เราจะมีกองกำลังที่ใหญ่มากขึ้นพอฟัดพอเหวี่ยงกับภูพยัคฆ์ แต่เราก็ต้องไม่ประมาทเสือผัน”

“เรื่องนั้นค่อยว่ากันทีหลัง วันนี้ต้องให้ลูกน้องข้าเต็มที่ก่อน เอ้า! ชนอีกโว้ย!”

กลุ่มของกำนันชัชเฮฮากันสุดเหวี่ยง ระหว่างนั้นลูกน้องคนหนึ่งเข้ามากระซิบบอกบางอย่างกับกำนัน ผจงเห็นแล้วสงสัยถามว่ามีอะไรหรือเปล่า

“ลูกน้องข้ามาบอกข่าวว่าเจอเสือผากับสมุนพากันเข้าไปที่ซ่องเจ๊หมอนในไพรวารี แต่ไปกันแค่สองคน แต่ข้าว่าไม่น่าจะมีอะไร พวกเราก็เข้าออกซ่องกันเป็นว่าเล่นอยู่แล้ว”

“แต่ฉันไม่คิดอย่างนั้นนะกำนัน มันผิดนิสัยไอ้ผาที่ฉันรู้จัก”ผจงคิ้วขมวดสงสัยแล้วรีบออกไปซักถามพร้าวกับเข้มสมุนของตนซึ่งกำลังกึ่มได้ที่ โดยมีกำนันชัชเดินตามมาด้วย

“ตอนที่พวกเอ็งขนเฮโรอีนออกมาให้กำนัน แน่ใจรึเปล่าว่าไอ้ผาไม่เห็นอะไร”

เข้มกับพร้าวชะงักมองหน้ากันอึกอักอย่างมีพิรุธ ตอบไม่เต็มเสียงว่าไม่น่าจะเห็น

“ข้าต้องการรู้แค่ว่าเห็นหรือไม่เห็น ไม่เอาคำตอบไม่แน่ใจ ตกลงเห็นหรือไม่เห็น”

สองคนไม่กล้าตอบ ผจงเลยพอจะเดาได้ผลักเข้มแล้วยันโครมพร้าวอีกคน

“แสดงว่าไอ้ผามันเห็น พวกมึงประมาทมันเกินไป ไอ้เวรเอ๊ย มิน่าล่ะไอ้ผาถึงไปโผล่ที่ซ่องเจ๊หมอนเพราะมันต้องการไปสืบเรื่องเฮโรอีนนี่เอง”

“ถ้าเป็นอย่างที่เอ็งว่า...ข้าจะให้คนไปจัดการเดี๋ยวนี้เลย”

“ฉันเองดีกว่า ไอ้ผามันต้องกับฉัน ฉันขอยืมลูกน้องกำนันฝีมือดีๆสักสองคนก็พอ”

“ทำไมต้องขอยืมด้วยวะ ในเมื่อตอนนี้เอ็งกับข้าคือหัวหน้าชุมโจรเหยี่ยวแดงแล้ว”

ในขณะที่พวกผจงเตรียมมุ่งหน้าไปซ่องเจ๊หมอน ทางเพชรน้ำผึ้งก็พยายามจะหนีออกจากโรงแรมโดยแต่งตัวทะมัดทะแมงเหมือนผู้ชายตบตาใครต่อใครจนสามารถเร้นกายออกไปได้

ooooooo

เวลานั้นที่ซ่องเจ๊หมอน...เจ๊กำลังพินิจ พิเคราะห์สัญลักษณ์เหยี่ยวแดงที่ภูผาเอามาให้ดู

“เอ็งสงสัยว่าไอ้ผจงจะอยู่เบื้องหลังการลักลอบค้าเฮโรอีนพวกนี้?”

ภูผาพยักหน้าบอกว่า “และพี่ผจงก็ไม่ได้ทำคนเดียวแน่ แต่ฉันยังหาหลักฐานมายืนยันไม่ได้เลยอยากมาสืบทางเจ๊ พอจะมีข้อมูลอะไรบ้างรึเปล่า”