ตอนที่ 12
“ผมอยากขอให้เราใช้ช่วงเวลาที่เหลือด้วยกันอย่างมีความสุข ผมรู้ว่ามันคงฝืนใจ...แต่อีกแค่ไม่กี่เดือนไม่ถึงปีที่คุณต้องฝืนทำดีกับผม...ก่อนที่จะไม่ต้องทำอีกตลอดชีวิต ข้อนี้ผมไม่มีอะไรจะมาแลก ถือว่าผมขอร้องคุณจะได้ไหมครับ”
คำขอร้องของสามีทำให้เหมือนชนกใจอ่อนยวบ สะเทือนใจมากแค่คิดถึงวันที่ต้องจากลา สุดท้ายคุณหนูขี้วีนก็ต้องยอมตามใจพ่อของลูกด้วยการถ่ายรูปครอบครัวร่วมกัน
ลัคนัยจ้างช่างภาพและทีมงานมาถ่ายภาพครอบครัว เหมือนชนกอายที่ต้องใส่เสื้อโชว์พุงอยากล้มเลิกการถ่าย ลัคนัยต้องหว่านล้อมอย่างใจเย็น ว่าที่คุณแม่คนสวยเลยยอมตามที่เขาต้องการแต่โดยดี
นับจากการถ่ายภาพครอบครัวครั้งนั้น เหมือนชนกก็อ่อนข้อให้ลัคนัยทุกอย่าง ทั้งถ่ายภาพครอบครัวทุกเดือนและให้เขาพาไปหาหมอตามนัดทุกครั้ง แม้ความสัมพันธ์ยังอึมครึมเพราะข้อเสนอของเหมือนชนกแต่บรรยากาศก็ไม่มึนตึงเหมือนช่วงแรกๆ สองสามีภรรยาดูจะพยายามอยู่ด้วยกันอย่างสงบมากกว่า
มาลินีไม่มีเวลาคิดเรื่องเหมือนชนกกับลัคนัยเพราะระหว่างไปปฏิบัติธรรมที่วัดประจำดันเจอกับนิ่มนวลที่ตั้งแผงขายพวงมาลัยที่ข้างทาง ภาพเก่าๆอันเลวร้ายผุดในหัวหลังจากนั้น ทั้งตอนเธอเลี้ยงดูอุ้มชูนิ่มนวลประดุจลูกแท้ๆและตอนเธอจับได้ว่านิ่มนวลตั้งท้องโดยไม่มีพ่อ เธอโกรธจัดและไล่อีกฝ่ายออกจากบ้าน
นิ่มนวลกลับมาในชีวิตเธออีกครั้งเมื่อหลายปีก่อนพร้อมลัคนัย...หลานเขยที่เธอแสนชัง มาลินีปฏิเสธไม่รับเลี้ยงลัคนัยเพราะยังเคืองนิ่มนวล วิสาขากับธวัชเลยรับอุปการะลัคนัยแทน
การเจอกันแบบไม่คาดฝันครั้งนี้ทำให้มาลินีถึงกับน้ำตาคลอ สภาพร่างกายทรุดโทรม และความเป็นอยู่แร้นแค้นของนิ่มนวลทำให้ความโกรธเคืองที่เคยมีเลือนหายกลายเป็นความเวทนาสุดหัวใจ และสุดท้ายก็ทนไม่ไหวต้องให้คนสนิทกับคนขับรถประจำตัวแกล้งลงไปเหมาพวงมาลัยทั้งแผง!
ooooooo
ในขณะที่ความสัมพันธ์ของลัคนัยกับเหมือนชนกค่อยๆดีขึ้น แม้ต่างฝ่ายจะยังมีฟอร์มแต่ก็ยอมอ่อนให้กันและกัน มาลินีกลับอาการไม่ค่อยดีเพราะตรอมใจจากความรู้สึกผิดเรื่องนิ่มนวล
วิสาขาไม่รู้ว่าแม่เจอนิ่มนวลแล้ว แต่เห็นท่าทางซึมๆไม่กินข้าวกินปลาเลยอยากให้หลานสาวสุดที่รักไปให้กำลังใจ เหมือนชนกเป็นห่วงยายมาก พร่ำโทษตัวเองว่าทำให้ยายทุกข์ใจขนาดนี้
“ขอโทษนะคะที่ไม่เชื่อฟัง นกทำร้ายจิตใจยายด้วยการปล่อยให้มีเด็กคนนี้ แต่ยายไม่ต้องกังวลนะคะ เขาจะไม่กลายเป็นห่วงผูกมัดนกแน่นอน ลัคนัยสัญญาแล้วว่าจะคืนทุกอย่างให้นกหลังจากที่นกยกเด็กคนนี้ให้เขา”
มาลินีตกใจแหวลั่น “นกพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง”
“หลังคลอดเด็กคนนี้นกจะหย่ากับลัคนัยค่ะ นกบอกเขาแล้วว่าจะยกลูกให้เขาเป็นข้อแลกเปลี่ยน นกจะกลายเป็นคนใหม่ที่ไม่มีห่วงหรือพันธะใดๆ เห็นไหมคะว่านกทำตามที่ยายเคยขอไว้แล้ว”
จบคำเหมือนชนก มาลินีก็ร้องไห้โฮด้วยความเสียใจปนรู้สึกผิด เหมือนชนกรีบเข้าประคอง
“ยายเป็นอะไรไปคะ นกทำอะไรผิดจากที่ยายสอนไปหรือเปล่า...บอกนกมาสิคะ”
“นกไม่ได้ทำอะไรผิดแต่ยายต่างหากที่สอนนกผิดๆ ยายสอนแบบนั้นเพราะคิดว่าตัวเองเกลียดลัคนัย
เกลียดนังนิ่ม...แม่ของลัคนัย แต่ตอนนี้ยายชักไม่แน่ใจแล้ว หลายวันมานี้ยายอกจะแตกตายอยู่แล้วที่ต้องเก็บเรื่องบางเรื่องไว้”
“เรื่องอะไรคะยาย บอกนกได้ไหมเผื่อว่านกจะช่วยได้”