ตอนที่ 12
ลัคนัยอารมณ์ค้างตั้งแต่กลางวัน จนเมื่อมาส่งธวัชกับพิมลแขที่บ้านก็ทนไม่ไหวระบายเรื่องเหมือน-ชนกอย่างเหลืออด พิมลแขส่ายหน้าอ่อนใจก่อนเอ่ยเสียงเรียบ
“คุณนกกลับไปนอนเรือนเล็กตั้งแต่เมื่อคืนแล้วนะ”
“เธอกลับไปงั้นเหรอ”
“อือ...ทำไมนัยไม่รู้ล่ะ”
“เมื่อคืนผมไม่ได้กลับบ้านน่ะ รอคำตอบลูกค้าจนดึกเลยนอนออฟฟิศ”
“ต่อให้ไม่กลับไปนัยก็ควรต้องรู้ หรือว่าตั้งแต่วันนั้นยังไม่คุยกัน”
คำถามของพิมลแขทำให้ลัคนัยพูดไม่ออก อดีตนางงามเบิกตาโพลง
“อะไรกันนัย นี่แขเป็นต้นเหตุใช่ไหม”
ลัคนัยส่ายหน้าหน่ายๆ “คุณอย่าโทษตัวเองเลย...ก็สมควรแล้ว ในเมื่อผมเป็นคนทำให้เขาเสียใจ ไม่แปลกหรอกที่คุณนกจะตีมูลค่าผม...ใช้ผมแลกเอาพ่อคืนมา”
พิมลแขแทบกุมขมับ “นี่เข้าใจผิดไปใหญ่แล้ว...ก่อนหน้านี้แขไม่เคยเชื่อเลยนะว่าคุณนกจะรักนัยจนกระทั่งเหตุการณ์วันนั้น เขาไม่ได้ตีมูลค่านัยเพื่อแลกพ่อเขาคืนหรอก แต่เขาตีมูลค่าทุกอย่างที่มีเพื่อแลกเอานัยคืนมาต่างหาก”
ลัคนัยทำหน้าเหมือนไม่เชื่อ พิมลแขต้องย้ำเพราะเชื่อในสัญชาตญาณตัวเอง
“เชื่อแขเถอะ...คุณนกรักนัยอย่างไม่ต้องสงสัย”
หลังยุแยงให้ลัคนัยแตกกับเหมือนชนก เพ็ญพรรณีก็เก็บกระเป๋าออกจากบ้านไปทำงานเมืองจีน ไพพรรณเข้าใจว่าลูกสาวงอนที่เธอไม่ค่อยมีเวลาให้ พยายามรั้งตัวไว้แต่เน็ตไอดอลสาวก็ไม่เปลี่ยนใจ
เพ็ญพรรณีตั้งใจจบทุกเรื่องและเดินทางไปเมืองจีนตามแผน แต่แล้วก็อดใจไม่ไหวเมื่อเห็นภาพบาดตา
วงศ์เวศน์แวะมาส่งเหมือนชนกที่บ้าน ท่าทางประคบ ประหงมเกินกว่าเหตุทำให้เธอสงสัยต้องตามดูจนรู้ว่าเหมือนชนกตั้งท้อง!
ooooooo
เพราะความหมั่นไส้แท้ๆเพ็ญพรรณีจึงแอบขโมยสมุดฝากครรภ์ของเหมือนชนกไปทิ้งขยะและแกล้งหยิบซากยับๆไปให้ลัคนัย รองประธานหนุ่มที่ใจอ่อนลงมากเพราะได้พิมลแขและธวัชเกลี้ยกล่อมกลับต้องโกรธเป็นฟืนเป็นไฟอีกครั้งเมื่อเห็นซากสมุดฝากครรภ์ของเหมือนชนก
เพ็ญพรรณีตีลัคนัยถูกจุดเพราะเขายังไม่รู้เรื่องภรรยาตั้งท้อง เหมือนชนกผงะเมื่อเห็นท่าทางเกรี้ยวกราดของสามี
“นี่มันหมายความว่ายังไง!”
“ทำไมสมุดฝากครรภ์ถึงไปอยู่กับนายได้ล่ะ”
“เรื่องนั้นไม่สำคัญหรอก มันสำคัญตรงที่ทำไมคุณถึงไม่บอกผม”
เหมือนชนกหน้าซีด พยายามตั้งสติอธิบายแต่ลัคนัยไม่ฟัง
“วันนี้คุณไปฝากครรภ์มา ทำไมคนที่ไปกับคุณถึงเป็นคุณเวศน์ ผมควรเป็นคนแรกที่รู้เรื่องลูกไม่ใช่เขา ข้าวของพวกนี้ก็เหมือนกันมันควรจะเป็นผมไม่ใช่เหรอที่ไปเลือกซื้อให้”
ลัคนัยหัวเสียมาก ทำท่าจะทิ้งทุกอย่างที่วงศ์เวศน์ซื้อ เหมือนชนกหงุดหงิดแหวลั่น
“ลืมไปแล้วเหรอว่าก่อนหน้านี้นายก็ปิดบังฉัน แอบไปดูแลผู้หญิงคนนั้น นายก็ทำให้ครอบครัวฉันแตกแยก!”
“เอาคืนผมด้วยวิธีนี้มันสะใจมากใช่ไหม”
“สะใจสิ...ยิ่งเห็นนายหัวฟัดหัวเหวี่ยงฉันยิ่งสะใจ แล้วนายจะรู้ก่อนหรือหลังพี่เวศน์หรือไม่รู้เลยฉันก็ไม่แคร์ เพราะฉันก็ไม่เคยคิดจะมีเด็กคนนี้อยู่แล้ว!”
เหมือนชนกจงใจประชดเพราะอยากเอาชนะ
ลัคนัยอึ้งมากแต่เธอก็ไม่มีสติจะยับยั้งชั่งใจ
“ทำไม...หรือนายลืมไปแล้วว่าเราแต่งงานกันเพราะอะไร ฉันไม่เคยอยากแต่งและยิ่งไม่คิดจะมีลูกกับนาย นี่ขนาดอยู่ในท้องยังสร้างปัญหาขนาดนี้ แบบนี้สู้ไม่ต้องเกิดมาซะยังจะดีกว่า”