ด้วยแรงอธิษฐาน
ตอนที่ 11
นัทธมนไม่ถือสาหรือติดใจแถมอวยพรให้เพื่อนรักทั้งสองมีความสุข
ถุงแป้งเดินทางไปเรียนต่อตามลำพังโดยมีเต้ยเป็นกำลังใจสำคัญที่เมืองไทย กฤตย์อยากตามหานัทธมนเพื่อปรับความเข้าใจแต่ไม่รู้จะตามหาตัวที่ไหน ได้แต่ใช้เวลากับแกมแก้วที่ยังรับสภาพอัมพาตของตัวเองไม่ได้
“อดทนนะแก้ว คิดซะว่าเป็นกรรมเก่าที่เราต้องชดใช้ ในเมื่อเรารู้ว่าไม่มีใครหลุดรอดจากกงเกวียนกำเกวียนนี้ไปได้ ต่อไปนี้เรามาเริ่มต้นกันใหม่ ถ้าเราเริ่มทำแต่กรรมดี ทำปัจจุบันให้ดี ยังไงซะอนาคตมันก็ต้องดีสิ...ถูกไหม”
แกมแก้วเริ่มทำใจได้ในเวลาต่อมาโดยมีลินจันทร์กับครอบครัวเป็นกำลังใจสำคัญ กฤตย์กลับไปบ้างานเหมือนเดิมจนพิษณุหนักใจเพราะรู้ดีว่าเจ้านายหนุ่มกำลังคลั่งเพราะรักและคิดถึงนัทธมน
มนทิรารู้ดีว่าลูกสาวหนีไปอยู่ไหน เธอสงสารกฤตย์ที่แวะเวียนมาเฝ้าหน้าบ้านทุกวันจนต้องโทร.ต่อว่าลูกสาว
“ขอเวลานัทสักพักนะคะแม่”
“แม่เป็นห่วงนะลูก นัทเคยห่างแม่ไปไหนไกลๆ ซะที่ไหน แถมไม่ยอมให้บอกใครอีก รู้ไหมผ่านมาหลายเดือนจนตอนนี้คุณกฤตย์เขายังเทียวไปเทียวมาหวังจะเจอเราให้ได้”
“อีกหน่อยคุณกฤตย์เขาก็คงเลิกถาม เลิกนึกถึงนัทไปเองล่ะแม่”
“แล้วนัทล่ะ...เลิกนึกถึงเขาได้เหรอลูก คนเราถ้าตัดใจไม่ได้ ต่อให้เวลาผ่านไปนานแค่ไหนใจก็ไม่สงบ หนีหน้าคนที่เราเกลียดเราอาจจะสบายใจแต่หนีหน้าคนที่เรารักมันจะมีแต่ทุกข์ใจนะนัท”
นัทธมนดื้อเหมือนเคย มนทิรายอมให้เวลาลูกสาวเคลียร์ใจตัวเองอีกหลายเดือนจึงแกล้งบอกใบ้กฤตย์จนเขารู้ว่าจะตามหาตัวนัทธมนเจอที่ไหน
กฤตย์ไม่รอช้าตามไปหานัทธมนที่โรงเรียนต่างจังหวัดและเปิดฉากสารภาพว่าคิดถึงเธอทันทีที่เจอหน้า
“ดิฉันคิดว่าคุณกฤตย์คงโกรธเกลียดที่ดิฉันทำร้ายคุณ แล้วยังเป็นต้นเหตุให้คุณแกมแก้วต้องเป็นอัมพาต”
“อย่าโทษตัวเองเลย เรื่องที่เกิดขึ้นมันเป็นผลกรรมที่แก้วก่อเอาไว้กับวรดา สิ่งที่เกิดขึ้นและผ่านไปแล้วเราแก้ไขไม่ได้ ปัจจุบันกับอนาคตต่างหากที่เราต้องทำให้ดีที่สุด”
“ค่ะ...เพราะความแค้นในอดีตชาติทำให้ฉันทำผิดพลาดไปมากมาย ความเคียดแค้นไม่เคยให้อะไรเลยนอกจากความทุกข์ใจ ตอนนี้ดิฉันรู้แล้วว่าถ้าตัดเรื่องความแค้นในอดีตออกไป ดิฉันก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องเกลียดคุณ”
“แค่ไม่เกลียดเองเหรอ”
นัทธมนยิ้มเขิน กฤตย์ได้ใจจับมือเธออย่างถนอม
“เมื่อก่อนผมเคยคิดว่าส่วนหนึ่งในชีวิตผมมันตายไปแล้วพร้อมกับวรดา...จนได้พบกับผู้หญิงที่ชื่อนัทธมน”
“แล้วนัทธมนคนนี้จะแทนที่วรดาได้เหรอคะ”
“ทำไมจะไม่ได้ ในเมื่อวรดากับนัทธมนคือคนคนเดียวกันและคือคนที่ผมรักมากที่สุด”
สองหนุ่มสาวมองหน้ากันด้วยความรัก จูบกันอย่างดูดดื่มเพื่อลืมเรื่องแค้นในอดีต จากนี้จะไม่มีอีกแล้วการล้างแค้นจะมีแค่ความรักของคนสองคนที่จะคงอยู่ชั่วนิจนิรันดร์...
ooooooo
–อวสาน–
