ตอนที่ 1
นัทธมนไม่ได้รู้สึกรู้สากับท่าทีแปลกๆของเพื่อนหนุ่ม หมกมุ่นกับเรื่องผู้ชายประหลาดในฝันของเธอ
“ฉันต้องสืบให้รู้ให้ได้ว่าน้ากฤตย์มีความเกี่ยวข้องกับอดีตของฉันยังไง”
“แล้วเธอไม่ถามหลานเขาเลยล่ะ ก็เป็นเพื่อนเธอไม่ใช่เหรอ”
“เป็นเพื่อนนี่แหละยิ่งถามไม่ได้ เพราะฉันก็ยังไม่รู้ว่าน้าเขาเป็นคนดี คนร้ายหรือว่าทำอะไรแย่ๆกับฉันไว้บ้าง”
“งั้นก็ไม่ยากนี่ ในเมื่อเขาเป็นน้าของเพื่อนเธออยู่แล้ว เธอก็พยายามหาเรื่องแวะไปเยี่ยมเยียนทำความรู้จักเขาไว้”
“ก็ใช่ไง...วันอาทิตย์เนี้ยมีปาร์ตี้เล็กๆย้อนหลังวันเกิดที่บ้านเขา นายไปกับฉันด้วยได้ไหม...”
ooooooo
เต้ยตกลงไปปาร์ตี้บาร์บีคิวที่บ้านถุงแป้งโดยนัดเจอกันที่นั่น นัทธมนถึงก่อน สายตาสำรวจทั่วบ้านด้วยความคุ้นเคยอย่างประหลาด นัทธมนไม่เคยมาบ้านถุงแป้งแต่กลับไม่รู้สึกแปลกตา พลันเธอก็เข่าอ่อนฟุบหน้าหมดสติที่หน้าบ้าน!
นัทธมนรู้สึกตัวอีกครั้ง เห็นตัวเองนอนบนพื้นบ้านถุงแป้งเหมือนก่อนหมดสติ แต่แล้วก็ต้องเบิกตาโพลงเมื่อเห็นผู้หญิงหน้าตาเหมือนตัวเองเดินถือหนังสือความรักของเจน แอร์ เดินผ่านหน้า...
วรดานั่นเองผู้หญิงที่หน้าเหมือนเธอและเป็นคนเดียวกับที่เธอฝันเห็นในหลุมหลบภัยอับๆ นัทธมนอยากตามไปถามให้รู้เรื่องแต่ไม่ทันอ้าปากภาพเหมือนฝันนั้นก็หายวับพร้อมเสียงเรียกชื่อเธอจากถุงแป้งและขวัญแข
นัทธมนสั่นหน้าเรียกสติตัวเองจากภาพฝัน
เต้ยมาถึงบ้านถุงแป้งพอดีถลามาหาด้วยความเป็นห่วง นัทธมนจึงถือโอกาสแนะนำเขาให้สองสาวเพื่อนรักรู้จักกันอย่างเป็นทางการ
ถุงแป้งถูกชะตากับเต้ยแต่เขาไม่ได้สนใจเธอมากไปกว่าเพื่อนสนิทของนัทธมน แถมทำหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายอย่างดีด้วยการเลียบๆเคียงๆถามถึงกฤตย์
กฤตย์ไม่คิดว่าตัวเองจะเป็นหัวข้อสนทนาของเพื่อนๆ หลานสาว สถาปนิกหนุ่มนอนซมเพราะพิษไข้ แต่เสียง
พูดคุยและหัวเราะก็เรียกให้ลุกมาดูทางหน้าต่างห้อง พลันภาพหนึ่งในเพื่อนสาวของถุงแป้งก็ทำให้เขาชะงัก!
นัทธมนนั่นเองที่ทำให้กฤตย์เหมือนตกในภวังค์ ใบหน้าสวยหวานของเธอเหมือนกับวรดา...หญิงสาวที่เขาตกหลุมรักเมื่อเกือบยี่สิบปีก่อนไม่มีผิด และแล้วภาพในอดีต...วันแรกที่เขาได้เจอวรดาก็ผุดในหัว...
วันนั้นเมื่อเกือบยี่สิบปีก่อน...กฤตย์จำได้ว่าตัวเองไปทานข้าวบ้านพลโทประพจน์ เพื่อนบ้านของครอบครัวกับแกมแก้วผู้เป็นน้องสาว เวลานั้นแกมแก้วแอบชอบปิติ นายทหารคนสนิทของประพจน์ ผาณิต ลูกสาวคนเล็กของประพจน์กับผกาจึงช่วยสนับสนุนทุกทางแลกกับการที่แกมแก้วต้องช่วยเธอให้สมหวังกับกฤตย์