ตอนที่ 1
ภาพด้านหลังของกฤตย์...น้าชายของถุงแป้งเพื่อนรักหลอกหลอนนัทธมนจนฝันร้าย ภาพความฝันในหลุมหลบภัยอับๆ ลมหายใจแผ่วเบาของหญิงสาวหน้าตาเหมือนเธอทำให้สะดุ้งตื่นอีกครั้ง!
นัทธมนประสาทเสียมาก เช้าวันต่อมาจึงโทร.เรียกติสรณ์หรือเต้ย เพื่อนหนุ่มคนสนิทตั้งแต่เด็กมาระบายความอึดอัดใจ เรื่องราวความฝันประหลาดถูกถ่ายทอดอย่างหมดเปลือก เต้ยนั่งฟังด้วยสีหน้างงๆเพราะเรื่องมันไม่น่าเชื่อ
“เธอกำลังจะบอกว่าเธอฝันเห็นใครก็ไม่รู้ แต่คนคนนั้นดันมีตัวตนจริงขึ้นมาเนี่ยนะ”
“ใช่! เขาคือน้ากฤตย์ น้าชายของเพื่อนฉันเอง”
“เธอเคยเจอหรือเคยเห็นรูปเขามาก่อนก็เลยเก็บไปฝันหรือเปล่า”
“ฉันสาบานได้ว่าเห็นหน้าเขาครั้งแรกในความฝัน จริงๆ”
“มันจะเป็นไปได้ยังไง”
“นี่นายหาว่าฉันโกหกเหรอเต้ย”
“เปล่า...แต่ปกติคนเราต้องเห็นหน้าค่าตากันก่อนถึงเก็บไปฝันได้เพราะความฝันมันคือความคิดในหัวของเราไง”
“หรือนี่มันไม่ใช่ความฝัน”
“อ้าว! ถ้าไม่ใช่ความฝันแล้วมันจะเป็นอะไรได้”
“ก็เป็นความจริงไง”
เต้ยทำหน้าเหมือนไม่เชื่อ นัทธมนต้องย้ำความคิดตัวเอง
“ทำไมล่ะ...มันอาจเป็นความจริงจากในอดีต เป็นเรื่องจริงของฉันเมื่อชาติที่แล้วก็ได้”
“เดี๋ยวๆ...อะไรของเธอเนี่ย มันจะไปกันใหญ่แล้ว”
“นี่นายกำลังคิดว่าฉันเป็นบ้าไปแล้วใช่ไหม”
“เปล่า...ไม่ได้คิดแบบนั้น เรารู้ดีหรอกน่าว่าเธอไม่ธรรมดา”
“หมายความว่าไงไอ้คำว่าไม่ธรรมดาของเธอน่ะ”
“ก็ตอนเด็กๆเธอมีพลังจิต พลังพิเศษอะไรไม่ใช่เหรอ”
“นายไปรู้มาจากไหน”
“ก็เจอกับตัวเองนี่แหละ เธอคงลืมไปแล้วล่ะสิ แต่เรานี่จำแม่นเลย ตอนนั้นที่เรียนประถมด้วยกันไง...”
นัทธมนทำหน้าไม่ถูกเมื่อเต้ยเล่าเรื่องวัยเด็กที่ถูกเธอใช้พลังจิตกำราบโทษฐานชอบแกล้งเธอ เหตุการณ์พิลึกในวันนั้นทำให้เต้ยเลิกเกเรและกลายเป็นเพื่อนสนิทของเธอถึงปัจจุบัน
“จริงเหรอ...เด็กๆฉันร้ายขนาดนั้นเลย”
“ก็ใช่น่ะสิ นี่เธอจำไม่ได้เลยจริงๆเหรอ”
“จำได้แต่ว่าช่วงเด็กๆแม่ฉันย้ำทุกวันเลยว่าห้ามโกรธแค้น ห้ามทำร้ายใครอีกเด็ดขาด”
“แต่จะว่าไปเราก็ควรจะโดนสั่งสอนแบบนั้นอยู่เหมือนกันนะ”
“อันนั้นก็จริง นายถึงไม่กล้ารังแกใครอีก แล้วโตขึ้นมาเป็นผู้ชายเรียบร้อยขวัญใจสาวๆแบบนี้ไง”
“เรียบร้อยน่ะใกล้เคียงอยู่นะ แต่ขวัญใจสาวๆนี่ตรงกันข้ามเลย ไม่งั้นป่านนี้คงเคยมีแฟนกับเขาบ้างแล้ว”
“ก็นายมัวแต่หงิมๆไม่พยายามจีบเองนี่ แต่ไม่ต้องห่วงฉันมีเพื่อนดีๆโสดๆเยอะ...เดี๋ยวแนะนำให้”
“ไม่ต้องหรอก เรารู้ตัวเองดีน่าว่าเราชอบผู้หญิงแบบไหน”
เต้ยตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบแต่แววตาเปล่งประกายบางอย่างที่นัทธมนไม่เคยเห็น เขาแอบชอบเธอมานานแต่ไม่กล้าสารภาพเพราะรู้ดีว่าเธอไม่ชอบผู้ชายแบบตน