ตอนที่ 8
พาทิศกลับจากอำเภอแล้วไปรับพายที่โรงเรียนตามปกติ เจอนนทวีกำลังเล่นกับพายเหมือนพ่อเล่นกับลูก พาทิศสะท้อนใจ เดินเข้าไปขอบคุณนนทวีที่ช่วยดูแลพายเป็นอย่างดีแต่หลังจากนี้คงรบกวนน้อยลงเพราะตนจะให้พายหยุดเรียนสักอาทิตย์
พายถามว่าทำไม พาทิศบอกว่าไม่มีอะไรแล้วให้พายไปรอที่รถ พอพายไปเขาจึงบอกนนทวีว่า
“ผมจะให้พายย้ายโรงเรียนครับ”
นนทวีอึ้ง หน้าเสียไปทันที
ฝ่ายอรจิราพอเรื่องกลับตาลปัตรเธอก็เอาแต่กินเหล้าเมามาย แม่บ่นก็ไม่แยแส จนแม่สุดทน สั่งให้หยุดกินเหล้ามาพูดกันให้รู้เรื่อง ว่าทำไมอยู่ดีๆนนทวีถึงได้โผล่มาบอกว่าเป็นพ่อพายแล้วคุณกิตไม่ใช่พ่อพายใช่ไหม
อรจิราตอบประชดว่าใช่ กิตติพัศไม่ใช่พ่อพาย แม่บอกว่าตนอับอายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ไหนแล้ว จับอรจิรามานั่งคุยกันให้รู้เรื่องเดี๋ยวนี้ คาดคั้นถามว่าคุณนนทวีเป็นพ่อพายจริงๆใช่ไหม
“หนูไม่รู้! เรื่องตั้งนานแล้วใครจะไปจำได้ล่ะ ตั้งแต่หนูเลิกกับกิต หนูก็ได้กับผู้ชายตั้งหลายคน”
แม่แทบเป็นลมด่าว่าไม่นึกเลยว่าจะมีลูกสำส่อนอย่างนี้ แทนที่จะสำนึกอรจิราตอบประชดว่าก็รู้ไว้สิ
แม่ที่เคยแต่เข้าข้างและโอ๋อรจิรามาตลอดโมโหจะเข้าไปทุบตี พาทิศขอให้แม่ใจเย็นๆบอกแม่ว่าพี่อรเขาแค่เมา แม่จึงเย็นลง
เมื่อทุกฝ่ายเย็นลงและนั่งคุยกันแล้ว แม่ถามอรจิราว่าเรื่องมาถึงขั้นนี้แล้วจะเอายังไงกันต่อไป อรจิรา บอกว่าตนคงบังคับกิตติพัศให้รับเป็นพ่อพายไม่ได้แล้วเมื่อตาครูใหญ่นั่นโผล่มาบอกว่าเป็นพ่อของพาย
แม่เตือนว่าเธอเป็นแม่จะทำอะไรให้คำนึงถึงความรู้สึกของลูกให้มากด้วย
ที่แท้พายอุ้มตุ๊กตาม้าอาชาคลับมายืนฟังอยู่ที่บันไดนานแล้ว รู้เรื่องทั้งหมดที่ผู้ใหญ่คุยกัน ตกใจเสียใจ จนทำตุ๊กตาหลุดมือแล้ววิ่งเข้าห้องตัวเอง
ผู้ใหญ่ทั้งสามตกใจ วิ่งตามไปเคาะประตูห้องเรียก แต่พายล็อกประตูนั่งร้องไห้อยู่ที่เตียงอย่างหัวใจสลาย...
ooooooo