รักพลิกล็อก

วันนี้นนทวีพาพายมาเข้าคอร์สอาชาบำบัด นนทวีบอกว่าตนดีใจที่นวียามีคนที่เป็นคู่คิดอย่างกิตติพัศ ฝ่ายกิตติพัศก็พูดอย่างถ่อมตัวว่าตนต่างหากที่โชคดีที่มีวีอยู่ข้างๆ เขาเป็นคนเดียวที่ตนอยู่ด้วยแล้วสบายใจ

“วีเขาก็เป็นคนแบบนี้แหละ มองโลกในแง่ดีไปหมด เคยเครียดกับใครเขาซะที่ไหน”

 “คนอย่างยัยนั่นน่ะรู้สึกอะไรก็ชอบทำเป็นยิ้ม เพราะไม่อยากให้คนอื่นรู้สึกแย่ไปด้วย แต่ลึกๆแล้วคิดมากกว่าคนอื่นอีกนะครับ ผมอยากให้น้องพายกลับมาเป็นปกติเร็วๆ วีจะได้มีความสุขเหมือนกัน”

 ที่บ้านคืนนี้ ทุกคนในครอบครัวนั่งกันที่ห้องนั่งเล่น แต่ต่างก็เงียบ เครียด โดยเฉพาะนนทวีกับนวียา

แม่ปลอบใจนนทวีว่าอย่าเพิ่งท้อ พายต้องรับรู้ว่ามีพ่อเพิ่มมาอีกคนและพ่อคนนั้นก็เป็นครูของพายเองด้วย แม่พยายามให้เข้าใจความรู้สึกนึกคิดของเด็กสี่ขวบว่าจะไม่เข้าใจได้เหมือนผู้ใหญ่ เราต้องให้เวลาเขา ย้ำกับนนทวีว่า “นนก็ต้องทุ่มเทเวลาให้ลูกมากที่สุด เพื่อชดเชยเวลาที่ได้สูญหายไป”

พ่อเสนอพรุ่งนี้ให้พาพายมาเที่ยวบ้านเลยดีไหม นนทวีบอกว่าพาทิศคงไม่ยอมง่ายๆ ตนก็ได้แต่หวังว่าอรจิราจะไม่ทำให้พายแย่ไปมากกว่านี้ แม่เชื่อว่าเขาเป็นแม่ลูกกัน แม่คงไม่ทำร้ายลูกได้ลงคอหรอก ถึงภายนอกหนูอรจะขี้วีนไปบ้าง แต่ภายในเขาก็ต้องรักน้องพายบ้างแหละ

วันต่อมาอรจิราที่หัวเสียออกจากที่ประชุมบริษัทเพราะบริษัทลูกต้องปิดตัว ด่าพนักงานว่าทำงานกันยังไงถึงปล่อยให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้น แผดเสียงลั่นว่า ถ้ามีปัญญาทำงานกันแค่นี้ก็ให้ลาออกไปหมดเลย พอออกมาเจอ นนทวีก็ชะงัก

นนทวีบอกว่าตนมารอเธอได้สักชั่วโมงแล้ว ทีแรกว่าจะเข้าไปขอพบ แต่เห็นว่ามาธุระเรื่องส่วนตัวจึงไม่รบกวน อรจิราชักสีหน้าถามว่าจะเอายังไง ให้เงินก็ไม่เอาแต่จะเอาลูก มันไม่ง่ายหรอกกับลูกที่เขาไม่ได้ตั้งใจให้เกิด เพราะเขาฉวยโอกาสตอนที่ตนเมาแล้วสวมรอยมาเป็นคนที่ตนรัก เพราะเวลานั้นเขาอยากมีลูก

“ถ้าผมจะมีความสัมพันธ์กับผู้หญิงที่ผมรักถึงมีลูกกันก็ไม่เกินความคาดหมายนี่ครับ...คุณอร เรามีลูกด้วยกันแล้ว คุณจะยอมรับผมได้ไหม เพราะผมชอบคุณมาตั้งนานแล้ว”

อรจิราจ้องหน้าเขาเขม็ง ฉับพลันก็ตบผัวะ ตวาดว่าหยุดความเพ้อฝันทุเรศๆของนายได้แล้ว แล้วออกรถพรืดไปเลย นนทวีได้แต่มองตามอย่างสะท้อนใจ