ตอนที่ 8
เมื่อกลับไปเล่าให้นวียาฟัง เธอถามพี่ชายว่าไปชอบคุณอรจิราเข้าได้ยังไง ถ้าพี่นนเป็นน้ำผู้หญิงคนนั้นก็น่าจะเป็นไฟ นนทวีหัวเราะเบาๆพูดกลั้วหัวเราะว่า ไฟอาจทำให้น้ำมีชีวิตชีวาเพราะอุ่นขึ้น
พ่อกับแม่ที่ฟังอยู่บอกว่าเข้าใจคิดดี มองโลกในแง่ดีเสมอ แม่เอ่ยเป็นการเป็นงานว่า
“นน...ถ้าลูกมีพื้นฐานความรักให้หนูอรมาก่อน แม่ก็ยิ่งอยากให้ลูกพยายามเอาน้องพายมาอยู่กับเราให้ได้” นวียาติงว่าคุณพาทิศคงยอมหรอก “คุณพาทิศไม่ยอม แต่ถ้าคนเป็นแม่แท้ๆเขายอมล่ะ? นน...นอกจากจะพยายามทำให้น้องพายหันมารักนนเหมือนลูกรักพ่อแล้ว นนต้องพยายามทำให้หนูอรหันมารักนนด้วยเหมือนกันนะ”
นนทวีทำหน้าท้อแท้ แม่หว่านล้อมว่า
“ครอบครัวที่อบอุ่นและสมบูรณ์ที่สุดต้องประกอบด้วยพ่อ แม่ และลูกนะตานน”
แม้จะรู้สึกยาก แต่นนทวีก็เห็นด้วยกับคำแนะนำของแม่
ooooooo
คืนนี้อรจิราเข้ามาในห้อง เธอมองพายที่หลับอยู่พึมพำสับสนว่า
“ครอบครัวเหรอ...ฉันไม่ได้รักคนที่ทำให้แกเกิด ฉันไม่ยอมไปเป็นครอบครัวกับเจ้าคนฉวยโอกาสคนนั้นหรอก”
พายตื่นขึ้นมาเพราะเสียงของอรจิรา แต่พอลืมตาเห็นสายตาดุดันของอรจิราพายขยับจะนั่งเริ่มสะอื้น
อรจิราเห็นพายสะอื้นก็พยายามข่มใจที่หงุดหงิดของตัวเองแต่ไม่สำเร็จ เลยเดินออกจากห้องไป
เช้าวันต่อมาแม่ปรารภกับพาทิศอย่างทุกข์ใจว่า
“ยัยอรอยู่ไม่ถึงเดือนก็ไล่พนักงานออกไป 10 กว่าคนแล้ว บริษัทลูกต้องปิด ไหนจะยอดขายของ Hook’s ก็ตกฮวบ ขืนเป็นแบบนี้ต่อไป แม่ว่า...”
“พี่อรมีตำแหน่งเป็นผู้บริหารและมีหุ้นใหญ่สุด เราก็ควรจะเคารพการตัดสินใจของพี่อรนะครับ”
แม่ถามว่าเมื่อไหร่เขาจะเลิกทิฐิเสียที อยากเห็นบริษัทเจ๊งหรือไง พาทิศตอบอย่างน้อยใจที่แม่ทำกับตนในอดีตและอรจิราก็เคยพูดย่ำยีน้ำใจกันว่าเขาเป็นคนนอก พาทิศบอกแม่ว่า
“ตอนที่พี่อรจะขึ้นไปบริหาร คุณแม่ก็เห็นดีเห็นงามด้วย พอเกิดปัญหาคุณแม่จะกันพี่อรก็ควรเป็นคนจัดการเอง ไม่ใช่ให้คนนอกอย่างผมเข้าไปก้าวก่าย”
“ทิศ พ่อกับแม่ช่วยกันสร้างบริษัทนี้มากับมือ มันเป็นของครอบครัวเราทุกคนนะ แกจะให้แม่ทนดูมันพังลงต่อหน้าต่อตาเหรอ”
“ถ้าคุณแม่อยากให้ผมกลับไปบริหารวิชิตพากร คุณแม่ต้องสัญญาว่าจะทำตามวิธีที่ผมบอกและจะไม่ยอมใจอ่อนเด็ดขาด” แม่เริ่มยิ้มออกที่พาทิศอ่อนข้อลง พอแม่พยักหน้า เขาเสนอ “แต่ผมมีข้อแลกเปลี่ยนอย่างหนึ่ง”