ตอนที่ 8
นวียาเล่าว่า “วันนี้ทำอาชาบำบัดกับน้องพาย แกดูผ่อนคลายขึ้นเยอะแล้ว ยิ่งเจอพายอร่อยเหาะของพี่นนเข้างี้...อื้อหือ...” นนทวีถามว่าจริงหรือ งั้นทำเสร็จจะรีบเอาไปให้ลูกเลย นวียาช่วยทำคุยว่า
“พายนี่ใส่ความรักของคุณพ่อและคุณอาเอาไว้เยอะแยะขนาดนี้ จะเอาชนะใจน้องพายไม่ได้ก็ให้รู้ไป”
ครู่เดียวพ่อกับแม่มาให้กำลังใจและช่วยทำด้วย เสร็จแล้วนนทวีเอาไปให้พายที่บ้านพาทิศ อวดว่า
“พายรู้ไหม พายชิ้นนี้มีส่วนผสมพิเศษกว่าชิ้นไหนๆ เลยนะ รู้ไหมว่าคืออะไร” พายเงียบ แม่มองลุ้นคอยคำตอบ แต่พายยังเงียบ นนทวีทำหน้าตื่นเต้นบอกว่า “มันคือความรักที่พ่อ ครูวีหรืออาวี แล้วก็คุณปู่คุณย่าใส่เข้ามาในนี้เพื่อพาย...คนที่สำคัญที่สุดของพวกเราไงจ๊ะลูก”
พายนิ่งไปอึดใจใหญ่ก่อนจะพูดออกมาเบาๆ “ขอบคุณค่ะ”
แต่แล้วเสียงอรจิราก็แทรกเข้ามาทำลายบรรยากาศ ถามนนทวีว่าต้องการจะมาพูดแค่นี้ใช่ไหม ถ้าไม่มีธุระอะไรอีกก็เชิญกลับไปได้แล้ว พายที่ท่าทางผ่อนคลายลงเมื่อครู่นี้เครียดขึ้นทันที แม่จึงบอกให้ป้าสมพาพายขึ้นไปบนห้องก่อน แล้วปรามอรจิราว่า
“ยัยอร คุณนนทวีเขาแค่อยากมาเจอลูก มาช่วยดูแลลูกบ้าง” อรจิราจิกกลับทันทีว่าลูกของตน ตนดูแลเองได้ไม่จำเป็นต้องให้คนอื่นมาช่วย แม่ย้อนถามว่า “แล้วที่ผ่านมาแกเคยดูแลพายด้วยเหรอ คนอย่างแกเคยทำอะไรที่สมกับความเป็นแม่บ้าง”
“คุณแม่!!!” อรจิราจุกที่ถูกแม่พูดแทงใจ ร้องได้แค่นั้นแล้วพูดไม่ออกอีกเลย
ooooooo
วันต่อมาอรจิราก็อาละวาดเหมือนคนขาดสติ ถือแฟ้มเข้าไปในห้องประชุม พนักงานต่างแอบมองใจระทึกว่า เดี๋ยวต้องเกิดศึกใหญ่แน่ แล้วก็จริง เมื่อได้ยินเสียงอรจิราตวาดแว้ดว่า
“แกกลับมาทำไม คนอย่างพาทิศ พูดแล้วต้องไม่คืนคำไม่ใช่เหรอ”
“หน้าที่ของผมคือทำให้วิชิตพากรมีกำไร ผมจึงต้องเข้ามาปรับระบบบริหารให้ถูกต้อง ก่อนที่เราจะขาดทุนมากไปกว่านี้”
ที่แท้อรจิราแค้นแทบกระอักเลือดเมื่อรู้จากพาทิศว่าบอร์ดทุกคนลงมติให้พาทิศมาบริหารต่อและปลดเธอออกจากการเป็นผู้บริหารนับแต่วันนี้เป็นต้นไป แต่ก็ยังระบุว่า...
“พี่อรในฐานะผู้ถือหุ้นใหญ่ ก็จะได้รับเงินปันผล 60 เปอร์เซ็นต์เช่นเดิม โดยไม่ต้องเข้ามายุ่งกับงานบริหาร”
“แกรวมหัวกับแม่มาทำกับฉันอย่างนี้ใช่ไหม ได้!! แล้วเราจะได้เห็นดีกัน”