มาตุภูมิแห่งหัวใจ

ฝ่ายทุนอูหลังจากจัดการมงคลแล้ว ก็คิดถึงเมย์ทูเออีกคนที่จะต้องจัดการ

เมย์ทูเอจึงเป็นเป้าหมายสำคัญทั้งของเบนที่จะต้องได้ตัวมาแทนมงคลและของทุนอูที่จะต้องจัดการเพราะเธอรู้เรื่องของแสนปุระดี

เมื่อเบนติดต่อเมย์ทูเอได้และนัดพบกันเมย์ทูเอก็ถูกคนไทยที่รับจ้างทุนอูสะกดรอยตามฆ่าแต่เบนช่วยไว้ทันและพาไปอยู่ด้วย ทุนอูรู้ก็หัวเสียหนักกลัวเมย์ทูเอจะสร้างปัญหาให้กับตน แต่เจ้าก้อนแก้วบอกว่า

“ไม่เห็นมีอะไรต้องกลัว ถ้ามาดามฉลาดจริง คงระแคะระคายเรื่องท่านกับดิฉันตั้งนานแล้ว”

“เธอก็พูดถูก...ต่อให้ไอ้เบนมันมีเมย์ทูเอช่วยเหลือ แต่ถ้าฉันมีเธอก็ไม่มีอะไรต้องกลัวทั้งนั้น ใครที่คิดขัดขวางการกู้ชาติของแสนปุระ ฉันจะฆ่ามันให้หมดเพื่อเธอคนเดียวนะก้อนแก้ว”

“ดิฉันจะทำทุกอย่างเพื่อเราเหมือนกัน” เจ้าก้อนแก้วเด็ดเดี่ยวพร้อมจะสู้เคียงข้างทุนอูเพื่อแสนปุระ

ฝ่ายเมย์ทูเอ เมื่อเบนช่วยรอดพ้นจากการตามฆ่าแล้ว เบนหว่านล้อมว่าการขนอาวุธผ่านไทยไปช่วยแสนปุระซึ่งจะสร้างปัญหาใหญ่โตระหว่างประเทศขึ้น ถ้าเธอช่วย เธอต้องการอะไรตนจะให้ทุกอย่าง เมย์ทูเอเสนอว่าตนต้องการลี้ภัย เบนตอบรับทันทีว่า “ไม่มีปัญหา”

“งั้นฉันก็ยินดี” เมย์ทูเอจับมือกับเบนเป็นสัญญาว่าพร้อมที่จะต่อต้านขบวนการของนายพลทุนอู

สถานการณ์เขม็งเกลียวยิ่งขึ้น ทั้งฝ่ายไทยและแสนปุระต่างมุ่งมั่นที่จะต่อสู้ และเป็นการต่อสู้ที่ต่างต้องชนะเท่านั้น!

เบนในชุดปฏิบัติการเดินนำทหารในทีมออกมาอย่างสง่างาม ประกาศต่อหน้าทหารทุกคนว่า

“ผมไม่มีอะไรจะพูด นอกจากคำพูดสุดท้ายของอดีตแม่ทัพภาคที่ท่านสั่งเสียไว้...‘ฝากที่เหลือด้วย ดูแลรักษาบ้านเรา มาตุภูมิเราเอาไว้!!’ อย่าทำให้ท่านผิดหวัง ไป...ไปปกป้องมาตุภูมิของเรากัน!!”

ทหารทุกคนฮึกเหิมเต็มที่ ส่วนเบนเดินกลับไปที่ธงชาติอย่างแน่วแน่ที่จะทำเพื่อพ่อให้สำเร็จ!

แม้เมธัสจะยังไม่หายดี แต่เขาก็นำกำลังชุดสยบไพรีมาสมทบ บอกเบนว่า

“ผมต้องแก้ไขในสิ่งที่พ่อผมทำลงไป ต่อให้ต้องตาย ผมก็พร้อม”

ooooooo

เจ้าก้อนแก้วกับทุนอูอยู่บนที่สูงสามารถมองเห็นภาพรวมทั้งหมด ทุนอูบอกว่าเครื่องบินลงจอดแล้วภายในห้านาทีทุกอย่างจะเคลียร์ อาวุธจะถูกส่งข้ามแดนไปถึงมือกองกำลังกู้ชาติของเรา

ที่สนามบิน...รถบรรทุกคันหนึ่งแล่นเข้าไปจอดแล้วมีการขนลังไม้ขนาดใหญ่ขึ้นรถบรรทุกอย่างรวดเร็ว แต่ทันใดนั้น มีเสียง ฮ. บินมา พร้อมกับรถของอติศักดิ์แล่นเข้ามา พอรถจอดทหารก็ทะลักออกมาปฏิบัติการทันทีปิดทางรถไว้หมด อติศักดิ์ตะโกนสั่งคนงาน

“หมอบลงไป!! หมอบ!!!”