ตอนที่ 8
เจ้าแก้วอินกับเจ้าก้อนแก้วถูกนำตัวมาในรถคุมขังนักโทษด้วยกัน เจ้าก้อนแก้วบอกเจ้าแก้วอินว่านายพลทุนอูตายแล้ว ทุกอย่างจบ มันไม่เหลืออะไรแล้ว แสนปุระ ไม่มีวันมีเอกราช บอกเจ้าแก้วอินว่า
“ถ้าน้องไม่สามารถมีเสรีภาพที่จะใช้ชีวิตบนแผ่นดินเกิดได้ น้องขอเป็นอิสระด้วยการตาย”
ในที่สุดเจ้าก้อนแก้วก็กัดลิ้นตัวเองจนหมดสติไปท่ามกลางการดิ้นรนที่จะช่วยน้องสาวของเจ้าแก้วอินแต่ทำไม่ได้เพราะมือถูกล็อก เจ้าแก้วอินได้แต่แผดเสียงร้องราวกับเสียสติดูน้องกัดลิ้นตายไปต่อหน้า...
ooooooo
เสร็จภารกิจ เบนกลับมารู้ว่าอวัศยาถูกยิงบาดเจ็บ เขาบอกว่าโขงขึ้นมาประชุมพอดีตนฝากให้ไปช่วยดูแม่กับอวัศยาจึงมาช่วยได้ทัน เขาขอโทษแม่กับอวัศยาที่ตนเลือกปกป้องประเทศชาติมากกว่าคนที่ตนรัก
“ลูกไม่จำเป็นต้องขอโทษ ลูกตัดสินใจถูกต้องที่สุดแล้วและแม่เชื่อว่าหมอกก็คิดแบบเดียวกับแม่ เพราะหมอกรู้ว่าคนร้ายตั้งใจจะใช้หมอกกับแม่เป็นเครื่องมือกดดันลูก หมอกก็ตัดสินใจที่จะไม่ยอมมันด้วยตัวเอง หมอกเข้มแข็งและเด็ดเดี่ยวมากนะลูก ทั้งๆที่ถูกปืนจ่ออยู่แต่หมอกก็ไม่กลัวอะไรเลย หมอกกล้ามาก กล้าจนทำให้แม่ต้องกล้าตามไปด้วย...แฟนลูกคนนี้ไม่ธรรมดาเลยนะ” เตชินีกล่าวอย่างชื่นชม
เบนบอกอวัศยาที่หลับอยู่ว่า “ถ้าไม่ธรรมดาก็รีบหายนะหมอก พี่กลับมาแล้ว พี่มาหาหมอกแล้วนะ”
เมื่อออกมาด้านนอกโรงแรม เตชินีจับสร้อยที่มีแหวนของอิสริยะคล้องอยู่มองท้องฟ้า ภาวนา...
“คุณช่วยคุ้มครองลูกเราแล้ว ช่วยคุ้มครองหัวใจของลูกด้วยได้ไหมคะ ฉันไม่อยากให้ลูกใจสลายเหมือนตอนที่เสียโฮปไปอีก”
ส่วนที่หมู่บ้านชายแดน พันตรีนายแพทย์อติศักดิ์นำคณะแพทย์ พยาบาลตรวจรักษาและให้คำแนะนำชาวบ้านในการเลี้ยงดูและคุณค่าของนมแม่อย่างตั้งอกตั้งใจ โดยมีนิลาคอยช่วย เขามองนิลาอย่างชื่นชมในการพยายามเรียนรู้และพัฒนาตัวเอง
อติศักดิ์ถามนิลาว่าจำได้ไหมที่เธอเคยถามว่าทำยังไงคนแสนปุระถึงจะเลิกผลิตยาเสพติด ตนตอบไม่ได้เลยเอาหนังสือเล่มนี้ให้อ่าน พลางเข้าไปหยิบหนังสือ “แนวทางพัฒนาโครงการหลวง” ออกมาให้บอกให้เธอลองอ่านดู นิลาบอกว่าตนอ่านไม่ออก หมอช่วยอ่านให้ฟัง ได้ไหม ตนจะได้นำกลับไปพัฒนาบ้านแสนปุระ
อติศักดิ์รับปากทันทีว่าได้ นอกจากอ่านให้ฟังแล้วจะหาทางให้เธอได้เรียนหนังสือด้วย นิลาดีใจมาก อติศักดิ์ บอกว่าแต่กว่าเธอจะเรียนจบคงต้องอยู่กับตนอีกนาน
นิลาบอกว่านานแค่ไหนก็ได้
“ตลอดไปได้ไหม” อติศักดิ์ถาม นิลาพยักหน้ามองเขาด้วยความรักแทนคำตอบ