มาตุภูมิแห่งหัวใจ

ทุนอูโมโหยิงท้องเมย์ทูเอจนทรุด เบนถามว่าเขายิงภรรยาตัวเองได้ยังไง ทุนอูโต้ว่าตนทำได้ยิ่งกว่านี้อีก งานขนอาวุธต้องสำเร็จและราบรื่น บอกเบนให้สั่งถอนกำลังปล่อยให้คนของตนขนอาวุธข้ามชายแดน

แม้เมย์ทูเอจะบาดเจ็บสาหัส แต่ก็พยายามยันตัวขึ้นยืน ประกาศว่าตนยอมตายแต่จะไม่ให้พวกเขาสมหวัง เดินเข้าหาทุนอูพูดใส่หน้าว่า “แสนปุระต้องกลายเป็นนรกของพวกแก ชีวิตพวกแกต้องพินาศไม่ต่างจากฉัน ...ฆ่าฉันสิ ถ้าไม่รักก็ฆ่าฉันด้วยมือคุณ”

ทุนอูยิงซ้ำเข้าที่หน้าท้องเมย์ทูเอ เธอผวาเข้ากอดทุนอูในลมหายใจเฮือกสุดท้าย ทุนอูยิงซ้ำยิ้มเหี้ยม

“สมหวังแล้วนะเมย์ทูเอ”

ooooooo

ทุนอูยังส่งทหารไทยที่รับใช้ตนไปควบคุมเตชินีกับอวัศยาที่นั่งคุยกันอยู่ในห้องรับแขกของโรงแรม อ้างว่าเบนสั่งให้มาคุ้มกัน อวัศยากับเตชินีรู้ทัน โต้เถียงกับทหารที่มาคุมตัวอย่างเผ็ดร้อน

เมื่อทุนอูคุมตัวอวัศยาและเตชินีเป็นตัวประกันได้แล้ว ก็สั่งให้เบนทำตามที่ตนต้องการ

“ผมไม่ขายชาติ ผมยอมตายดีกว่าทรยศ...อย่าแตะต้องแม่กับอวัศยา!”

“เราก็แค่ส่งคนไปดูแลความปลอดภัยของอวัศยากับแม่คุณ แต่จะปลอดภัยหรือไม่ขึ้นอยู่กับคุณคนเดียว” ทุนอูพูดอย่างเป็นต่อ พลันก็ตกใจเมื่อเห็นพลุสัญญาณยิงขึ้นฟ้าสองนัด ถามว่าพลุสัญญาณอะไร

“ภารกิจสำเร็จ คนของผมยึดอาวุธเถื่อนได้เรียบร้อย และจับตัวเจ้าแก้วอินสำเร็จด้วย”

เจ้าก้อนแก้วแทบคลั่งตะโกนให้เบนสั่งเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นอวัศยากับแม่เขาต้องตายแล้วเริ่มนับหนึ่ง...

เบนชั่งใจ หยิบวิทยุสื่อสารมาพูดทันที “เราจะปกป้องแผ่นดินของเราด้วยชีวิต!!!  ผมยอมตายดีกว่าขายชาติ” ก้อนแก้วยิงเบนทันที เป็นเวลาเดียวกับที่อวัศยา จะออกจากห้องเลยถูกยิงบาดเจ็บเช่นกัน!

พอดีโขงมาเจอเหตุการณ์จึงเข้าช่วยอวัศยากับเตชินีไว้ได้

ทุนอูจะเข้าไปยิงเบนซ้ำแต่เมธัสกับทีมสยบไพรีเข้าปกป้องไว้ทัน ทุนอูปกป้องเจ้าก้อนแก้วพาหนีไปได้

ทุนอูถูกยิงบาดเจ็บที่ท้องและแขนเลือดออกมากพยายามจะขับรถพาเจ้าก้อนแก้วกลับแสนปุระ บอก

เจ้าก้อนแก้วว่า เจ้าแก้วอินถูกจับไปแล้วจึงเหลือเจ้าก้อนแก้ว เท่านั้นที่เป็นความหวังของคนแสนปุระ

เจ้าก้อนแก้วบอกว่าแสนปุระต้องการเอกราชแต่ตนก็ต้องการท่านนายพล เป็นการเปิดใจให้อภัยและยอมรับทุนอู แต่ทุนอูบาดเจ็บหนักและเลือดออกมาก เขาขอโทษที่ช่วยแสนปุระไม่ได้และอยู่ดูแลเธอไม่ได้อีกแล้ว บอกก่อนสิ้นใจว่า “ฉันรักเธอนะนุนุ”