มาตุภูมิแห่งหัวใจ
ตอนที่ 8
เบนพาอวัศยาขึ้นภูไปชมทิวทัศน์ ชี้ให้ดูจุดที่แสนปุระเคยตั้งกองประจำการอยู่ เบนชี้ชวนให้ดูโน่นดูนี่แล้วขโมยหอมแก้มเธอ พูดอารมณ์ดีว่า
“ดีเหมือนกันนะที่ต้องหลบซ่อนตัวจากสายตาคนอื่น...มันทำให้เราได้อยู่สองต่อสองในที่ลับตา ทำอะไรก็สะดวก”
อวัศยาจู่โจมหอมแก้มเบนฟอดใหญ่พูดกลั้วหัวเราะว่า “จริงด้วยค่ะ สะดวกจริงๆ”
“เฮ้ย...เฟี้ยวนะเรา” เบนร้องแล้วจี้เอว เธอวิ่งหนีหัวเราะเสียงใส...จนเย็น เบนบ่นว่าไม่อยากกลับเลย ชี้ไปที่ยอดเขาหนึ่ง บอกว่า
“พี่ต้องขึ้นไปยอดเขานั้น ไปเคลียร์พื้นที่เพื่อให้คนไทยสามารถขึ้นไปชมทิวทัศน์สวยๆของประเทศเราได้แต่บนนั้นอันตรายมาก ทั้งชัน ทั้งลื่น ทั้งสัตว์ร้าย พี่ก็ไม่รู้ว่าจะเป็นยังไง”
อวัศยาบอกว่าตนเชื่อว่าเขาทำได้ ตนก็อยากไปชมทิวทัศน์บนนั้นเหมือนกัน เบนจะทำให้ดีที่สุด แต่ถ้าตนทำไม่สำเร็จ เธอก็อย่ารอ ถอดแหวนออกเสีย อวัศยา บอกทันทีว่าไม่ถอด
“หมอก...พี่อยากให้หมอกมีความสุข”
“หมอกมีความสุขที่ได้เห็นแหวนของพี่อยู่บนนิ้วของหมอกค่ะพี่เบน หมอกมีความสุขที่ได้อยู่จุดนี้ แล้วไม่ว่าอนาคตจะเป็นยังไง หมอกก็จะอยู่ตรงนี้ รอให้พี่มาพาหมอกขึ้นไปดูความสวยงามของเมืองไทยบนยอดเขานั้น
พี่ไปทำหน้าที่พี่ให้ดีที่สุด ไม่ต้องห่วงหมอกหมอกอยู่ได้ หมอกเข้มแข็งพอ”
“ขอบคุณมากนะหมอก...ขอบคุณ” เบนดึงอวัศยาไปกอดอย่างซาบซึ้ง
ooooooo
เบนมาส่งอวัศยาที่หน้าโรงพยาบาล ต่างนิ่งเงียบไปเมื่อรู้ว่าถึงเวลาเผชิญความเป็นจริงแล้ว โทรศัพท์เบนดังขึ้น อวัศยาถามว่าถูกตามแล้วใช่ไหม
“ครับ เขาส่งข้อความมาบอกว่าผู้การมงคลยอมให้ข้อมูลกับเราแล้ว...หมอก พี่จะทำภารกิจครั้งนี้ให้สำเร็จ จะไม่ทำให้หมอกผิดหวัง”
“ขอบคุณค่ะ ทำให้สำเร็จนะคะ เดี๋ยวหมอกมีรางวัลให้” เบนถามว่ารางวัลอะไร “อยากรู้ก็ต้องกลับมานะคะ”
“ครับ พี่กลับมาแน่!”
อวัศยาบอกว่าส่งตนแค่นี้ก็พอ เบนบอกว่าตนจะยืนส่งตรงนี้ เธอจะทักท้วง เบนบอกว่าอย่าให้ทหารต้องทิ้งประชาชนเลย อวัศยายิ้มบอกว่า “ประชาชนก็ไม่ทิ้งทหารเหมือนกันค่ะ” แล้วทั้งสองหันหน้ามองกัน ต่างค่อยๆถอยห่างออกไป
ooooooo
ในห้องสอบสวน มงคลบอกว่าตนรู้ว่าแสนปุระจะขนอาวุธมาทางไหน ด้วยวิธีอะไร และตนจะบอกทุกอย่างที่รู้แต่ต้องหลังจากตนได้พบลูกชายก่อน เบนรับปากว่าไม่มีปัญหา
เบนและอติศักดิ์เตรียมการอย่างเร่งรีบรอบคอบ เบนย้ำว่าต้องปิดทางโรงพยาบาลเป็นความลับเด็ดขาดโดยเฉพาะนักข่าวเพราะนักข่าวรู้แสนปุระต้องรู้แน่นอน
ฝ่ายพวกทุนอูรู้ว่าผู้การมงคลถูกจับตัวก็กังวล
เจ้าก้อนแก้วถามว่าผู้การคนนี้รู้เรื่องการขนอาวุธที่กำลังจะมาถึงหรือเปล่า ทุนอูบอกว่ารู้ เพราะอาวุธจะมาลงที่สนามบินของไทย ตนจึงจำเป็นต้องบอกให้รู้เพื่ออำนวยความสะดวก
