ลิขิตรัก
ตอนที่ 11
อลิซน้ำตาคลอ ทั้งโมโหทั้งเสียใจที่กล่อมญาติหนุ่มกลับวังด้วยไม่ได้ สุดท้ายจึงต้องผละไปแต่ไม่วายทิ้งท้าย
“เธออาจไม่แคร์ไม่ห่วงชีวิตตัวเองแต่คนอื่นที่ห่วงเธอจะเจ็บแค่ไหนถ้าเธอเป็นอะไรไป...กลับบ้านเถอะนะอลัน ชีวิตของเธอมีค่ามากกว่าที่เธอคิด เธอไม่ได้อยู่คนเดียว เธอยังมีพี่ มีท่านปู่ เธอยังมีครอบครัวรออยู่”
อลันสะเทือนใจมาก อ่อนท่าทีลงจนอลิซใจชื้น
“เธอก็เห็นแล้วว่าคนร้ายมันตั้งใจทำให้เราแตกแยกกัน อย่าทำให้เป็นแบบที่มันต้องการ บางทีเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นวันนี้ท่านลุงอาจต้องการบอกอะไรเธอบางอย่าง... ทุกคนเป็นห่วงเธอนะอลัน”
ในที่สุดความจริงใจของอลิซก็ซึมสู่ใจอลัน ราชนิกุลหนุ่มคิดได้และยอมกลับวังโดยดี อลิซดีใจมากผละหาดวินและตัดสินใจถามเรื่องกำลังเสริมของคิงเฮนรี่ที่ตามมาช่วย
ดวินไม่คิดปิดบังสารภาพตามตรง “กระหม่อมเห็นสถานการณ์ไม่ค่อยดีเลยรายงานทุกอย่างให้คิงเฮนรี่รับทราบ พระองค์ทรงเป็นห่วงเลยส่งกองกำลังมาอารักขา บังเอิญที่เฮเดสกับพวกบุกมาพอดี”
“แล้วเฮเดสหนีไปได้อีกหรือเปล่า”
“กระหม่อมไม่แน่ใจแต่เมื่อกี้มีคนปริศนาโผล่มายิงเฮเดสโดนจุดสำคัญหลายจุดก่อนที่มันจะตกลงไปในน้ำ”
“ใคร...เป็นไปได้ไหมว่าจะเป็นคนที่อยู่เบื้องหลังเฮเดส”
“กระหม่อมก็คิดเช่นนั้น ตอนนี้ทหารกำลังเร่งงมหาร่างมันอยู่ เราจะมั่นใจว่ามันตายก็ต่อเมื่อเจอศพพระเจ้าค่ะ”
อลิซพยักหน้ารับรู้ มองแผลบนหัวไหล่เขาอย่างห่วงใย
“เราเป็นหนี้ชีวิตนายหลายครั้ง ตอบแทนเท่าไหร่คงไม่หมด”
“กระหม่อมทำโดยไม่หวังสิ่งตอบแทน แค่เห็นพระองค์ปลอดภัยกระหม่อมก็พอใจแล้ว”
ดวินพูดจากใจจริง อลิซซึ้งใจมากช่วยเขาพันแผล... ซึมซับความรู้สึกดีๆที่เพิ่มมากขึ้นทุกวัน
ooooooo
