วิมานมนตรา
ตอนที่ 15
พัชรีช้ำใจมากเมื่อรู้ว่าวริศราจะได้ไปกรุงเทพฯกับตรินในฐานะคนรัก ยอมเสียมารยาทไม่ไปส่งพี่สาวขึ้นรถไปสนามบินวันรุ่งขึ้น กระนั้นก็ไม่มีใครผิดสังเกตเพราะคิดว่าพัชรีติดลูกค้าจริงๆอย่างที่เธออ้าง
เดือนดาราฝากฝังวริศรากับตริน รวมทั้งแอบส่งจดหมายไปหาวิลาสินีเป็นการส่วนตัวด้วย วิลาสินียังไม่เห็นจดหมายแต่นั่งรอตรินลูกชายคนเดียวกลับบ้านกับชลิตผู้เป็นสามีด้วยท่าทางกระวนกระวาย
“ลูกชายกลับมาวันนี้ ฉันจะไม่มีวันให้ไปที่ไหนอีกแล้ว”
“ขังตัวอย่าขังหัวใจดีกว่า มันจะเกิดการต่อต้านอย่างรุนแรง”
“เหลวไหล ก็หลวงพี่นะโมท่านว่าลูกจะเจออันตราย ฉันกลัวลูกตายนี่คะคุณชลิต”
“คนมันจะตาย นอนหลับอยู่ในบ้านยังหลับแล้วตายไปเลยถมไป นับประสาอะไรจะไปหยุดยั้งความตาย”
“เอ๊ะคุณ! ก็ฉันกลัวว่าลูกจะไปคว้าผู้หญิงอะไรมาเป็นเมียโดยที่เราไม่รับรู้”
“โฮ้ย...ตั้งแต่มันแตกเนื้อหนุ่มมันแอบไปมีพฤติกรรมทำการมีเมียมาแล้วกี่คนก็ไม่รู้ ความลับส่วนตัวของมัน แต่ไม่แน่ ถ้ามันเจอรักจริงหวังแต่งเอาช้างม้าหรือคุณและผมมาฉุดก็หยุดไม่อยู่”
วิลาสินีลมแทบจับเมื่อได้รับจดหมายของเดือนดาราเวลาต่อมา เดือนดาราฝากดูแลวริศราในฐานะลูกสะใภ้
“ฉันอยากตาย” วิลาสินีบ่นพึม แต่ชลิตกลับเห็นเป็นเรื่องน่ายินดี
“มีคนมาขอลูกชายทำไมไม่ดีใจ กลับไปอยากตายซะงั้น”
“ไม่ตลกค่ะ นี่มันอะไรกัน”
“คนเขารักกัน ทำใจเถอะคุณ”
“ฉันทำไม่ได้ ฉันไม่ยอม เลี้ยงมาจะเป็นจะตาย พอได้ดีมีความสามารถกลับถูกแย่ง ฉันจะปฏิเสธ”
เวลาเดียวกันที่หน้าบ้านตริน...วริศรานั่งตัวเกร็งมาตลอดทาง ตรินเอื้อมมือมาบีบและให้กำลังใจเธอ
“มือเย็นเฉียบเชียวคุณ ไม่ต้องวิตกหรอกคุณแม่มีเหตุผลและใจดี ผมเชื่อว่าคุณแม่ชอบคุณแน่”
“ฉันอายมาก ฉันเหมือนสินค้าราคาถูก ฉัน...”
“คุณคือสิ่งที่มีค่าของผมนะคนดี ใจเย็นๆ จะถึงบ้านแล้ว”
เดือนดารารับรู้ด้วยสัมผัสพิเศษของสำลีว่าวิลาสินีไม่พอใจจึงตัดสินใจโทร.หา
“ดิฉันต้องขอโทษมากๆนะคะที่คงทำให้คุณทั้งสองตกใจและรู้สึกแย่มากๆ”
วิลาสินีอึ้งมากที่ได้รับสายจากเดือนดารา
รีบกดเปิดลำโพงให้ชลิตผู้เป็นสามีฟังด้วย
“เอ้อ...คือพวกเราแปลกใจน่ะค่ะที่คุณหญิงเมตตาลูกชายเรามากขนาดนี้”
“คือดิฉันกำลังป่วยและอาจรักษาไม่หาย ก็เลยทำให้จิตใจอ่อนไหวและอ่อนแอ หมอตรินดูแลดิฉันช่วงที่เขาอยู่ที่รีสอร์ตน่ะค่ะ ก็เลยยึดเอาหมอเป็นที่พึ่ง ประกอบกับหมอเองก็มีจิตใจที่ดีต่อลูกสาวดิฉัน ดิฉันต้องขอโทษอย่างมากที่พูดจาตรงมากเกินไปสำหรับคนที่เป็นแม่ของลูกสาว”
“เอ้อ...ดิฉันเข้าใจคุณหญิงมากค่ะ และขอขอบคุณมากที่ให้เกียรติและไว้วางใจลูกชายค่ะ”
“ขอฝากอบรมดูแลลูกสาวด้วยนะคะ ดิฉันมอบอำนาจให้แกเป็นตัวแทนมาคุยเรื่องโรงพยาบาลค่ะ แล้วแต่คุณทั้งสองจะพิจารณาและเห็นดีเห็นงามค่ะ”
ooooooo
นอกจากเดือนดาราจะโทร.หาด้วยตัวเอง วิญญาณพริ้งกับเอิบที่ตามวริศรากับตรินมาจากเชียงรายก็ช่วยกันทำให้วิลาสินีประทับใจในตัววริศราถึงขั้นจูงมือเข้าบ้าน
ตรินโล่งใจมากและถือโอกาสพาวริศราไปดูสตูดิโอเก่าของครอบครัว
