สุภาพบุรุษชาวดิน
ตอนที่ 13
“อ้นรู้ไหมว่าลลิดาอยู่ที่ไหน” อ้นทำหน้าตาย ถามว่าทำไมมาถามตน ลิดาเป็นเพื่อนอ้อ อ้อน่าจะรู้ดีกว่าตน “พ่อถามแล้วอ้อไม่รู้ พ่อถึงมาถามอ้น เพราะได้ข่าวว่าอ้นสนิทกับลิดาเหมือนกัน”
อ้นบอกว่าแค่เห็นเป็นเพื่อนอ้อก็เลยคุยกันได้มากกว่าคนอื่นเท่านั้น ถามว่าแล้วพ่อมีอะไรกับลิดาหรือ
สรวิชญ์ไม่เชื่อ แต่ก็บอกว่ามีเรื่องจะถามเขาหน่อย แต่ฝ่ายบุคคลบอกว่าเขาไม่ได้มาทำงานหลายวันแล้ว อ้นถามว่าจริงหรือ...สรวิชญ์พูดอย่างจับผิดว่า “ดูอ้นไม่แปลกใจเลยนะ” อ้นว่าทำไมต้องแปลกใจก็แค่ลิดาไม่มาทำงานเท่านั้นเอง
สรวิชญ์ยังพยายามเปิดโอกาสให้ ถามว่าอ้นไม่มีอะไรจะบอกพ่อจริงๆหรือ พ่อพร้อมฟังเสมอ อ้นมีอะไรปรึกษาพ่อได้จริงๆ อ้นเห็นพ่อซักไซ้มากเข้าก็ตัดบทบอกว่า ถ้าตนเจอลิดาจะบอกให้แล้วรีบเดินไปเลย แต่พอออกไปก็เจอสุดาวรรณยืนอยู่หน้าห้อง อ้นถูกแม่ดึงตัวออกไปทันที
ฝ่ายสรวิชญ์ก็ถอนใจอย่างผิดหวังที่พยายามเปิดโอกาสให้แล้วแต่อ้นไม่ยอมรับโอกาสนั้น
เมื่อลากอ้นไปมุมที่ปลอดภัยแล้ว อ้นถามแม่อย่างวิตกกังวลว่าจะทำยังไงดีคุณพ่อสงสัยตนแล้ว
“ใจเย็นๆสิอ้น พ่อเขาแค่พยายามจะทำให้เรากลัวแล้วสารภาพ เพราะเขาทำอะไรเราไม่ได้ต่างหาก” อ้นบอกว่ายังไงตนก็ไม่สบายใจอยู่ดี “จำไว้นะอ้น ตอนนี้นังลิดาก็ตายไปแล้ว ไม่มีใครทำอะไรเราได้แน่...ทำทุกอย่างให้เป็นปกติ อย่าแสดงพิรุธออกมา จำไว้นะอ้น”
สุดาวรรณกำชับอย่างมั่นใจว่าไม่มีใครทำอะไรตนได้ อ้นรับปากทั้งที่ใจยังหวั่น
ที่มุมหนึ่งในโรงแรมศิริเสนี ลลิดาอำพราง ใบหน้าแอบเข้าไปหาทางพบสรวิชญ์ พอเห็นเขาเดินมาก็จะออกไปหา แต่ทันใดนั้นก็เห็นอ้นเดินตามสรวิชญ์ออกมา ลลิดาชะงักกึก ตัดสินใจหลบออกไป แต่อ้นตาไวเห็นหลังไวๆคุ้นตาเหมือนลลิดา เขารีบตามไป
ลลิดาหลบไปอีกมุมหนึ่ง คิดว่าจะทำยังไงดี ไปที่บ้านก็ไม่ได้ มาที่โรงแรมก็ไม่มีโอกาสเข้าถึงตัวคุณสรวิชญ์ ทันใดนั้นลลิดาก็ถูกมือกำยำเข้ามาล็อกตัวดึงเข้าไปในซอกตึก เธอจะกรี๊ดแต่ถูกปิดปากอย่างแรง
พอเข้าไปในซอกตึกเห็นหน้าจึงหายตกใจเพราะเขาคือลูกน้องของวศินนั่นเอง เธอถามว่าเขาตามมาได้ยังไง กลับถูกดุว่าใครบอกให้คุณหนีออกมาแบบนี้
“ก็พ่อเลี้ยงของคุณไม่มาหาฉันสักที ฉันก็ต้องหาทางจัดการด้วยตัวเองสิ”
ชายคนนั้นชะโงกมองออกไปเห็นอ้นกำลังเดินใกล้เข้ามาก็รีบดึงลลิดาออกไป อ้นเดินผ่านซอกตึกที่ลลิดาซ่อนอยู่แต่ไม่มีใครอยู่ตรงนั้นแล้วอ้นยังรู้สึกมีภาพติดตาว่าเห็นลลิดาแต่เมื่อไม่เจออะไรก็คิดว่าตัวเองคงตาฝาด ก็พอดีเลขาเข้ามารายงานว่าคุณหนูดีมาแล้ว อ้นยิ้มสมใจ รีบเดินออกไป
ลูกน้องวศินโทร.บอกอินทัชว่าเจอตัวลลิดาแล้ว พออินทัชบอกวศินเขาสั่งให้พาลลิดาไปที่บ้านกรุงเทพฯแล้วตนจะไปหาเอง จากนั้นบอกอินทัชเก็บของไปกรุงเทพฯกัน
ooooooo
อาร์ตนอนอยู่ในห้องเกิดอาการเสี้ยนยาอย่างหนัก นึกถึงที่เพื่อนสั่งไว้ว่ากลับบ้านคราวนี้ต้องเอาเงินมาให้เยอะๆ คราวนี้พูดจริงถ้าไม่ช่วยหาเงินมาบ้างก็จะไม่แบ่งยาให้อีก
อาร์ตตัดสินใจย่องออกจากห้องไปที่ห้องแม่ ค้นหาเงินและของมีค่า จนเจอทั้งกระเป๋าเงินและกล่องเครื่องประดับก็ขอโทษแม่แล้วรีบหยิบใส่กระเป๋า
พวงมณีออกจากห้องน้ำมาเห็นพอดี อาร์ตตกใจทำเครื่องประดับร่วง พวงมณีถามว่าอาร์ตทำอะไร ขโมยของแม่หรือ อาร์ตพูดเสียงสั่นว่า “มันจำเป็น จริงๆแม่ อาร์ตขอโทษ”
พวงมณีถามว่าอาร์ตจะเอาของแม่ไปทำอะไร อาร์ตไม่ตอบแต่วิ่งออกจากห้องไป แต่เจออ้อพอดี อ้อบอกว่ามีเรื่องอยากคุยด้วย อาร์ตวิ่งผ่านไปบอกว่าไม่ว่างคุย อ้อเรียกอาร์ต พวงมณีก็ร้องเรียกอาร์ตพลางวิ่งออกมา อ้อถามพวงมณีว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น
พวงมณีไม่รู้จะพูดอะไรดีเลยบอกว่าไม่มีอะไรแล้วเดินหนี อ้อไม่เชื่อเดินตามไปถาม พวงมณีก็
ยืนกระต่ายขาเดียวว่าไม่มีอะไร อ้อเลยโพล่งว่า
“อ้อสงสัยว่าอาร์ตติดยาค่ะ” พวงมณีชะงักกึกค่อยๆหันมองอ้อ “ถึงวันนี้น้ามณีจะว่าอ้อยังไงแต่อ้อก็ต้องบอกค่ะ เพราะอ้อเป็นห่วงอาร์ตจริงๆ”
“เมื่อกี้น้องอ้อบอกว่าตาอาร์ตเป็นอะไรนะคะ” พวงมณีถามทั้งที่ยังอึ้งอยู่
“อาร์ตติดยาค่ะ”
พอได้ยินเต็มสองหู พวงมณีก็ทรุดลงทันที
อ้อตกใจรีบเข้าประคองปลอบใจ...
ooooooo
ที่มุมสวยในโรงแรม อ้นกับหนูดีนั่งให้สัมภาษณ์คู่กัน ขณะนักข่าวถ่ายภาพนิ่งของทั้งสอง อ้นก็ให้สัมภาษณ์ไปด้วย
“ข่าวที่ออกไปน่าจะเป็นเรื่องเข้าใจผิดกัน
นะครับ ผมกับหนูดีรักกันดีอยู่ จริงไหมคะหนูดี”
อ้นหันไปโอบหนูดีมองหวาน หนูดียิ้มนิดๆ
ตอบรับเบาๆ นักข่าวถามว่าแล้วที่มีรูปหนูดีถ่าย
ที่ไร่ชากับพ่อเลี้ยงชัชชนล่ะ? หนูดีบอกว่าอย่างที่ทุกคนรู้กัน หนูดีไปทำงานเป็นผู้ช่วยพ่อเลี้ยงที่นั่น อ้นก็ออกรับแทนว่า
“เรื่องนี้ผมอนุญาตแล้วครับ ทุกคนไม่ต้องห่วง ทั้งสองคนเป็นคนที่ผมรักและเชื่อใจ ไม่มีทางทำให้ผมเสียใจแน่ๆ ใช่ไหมคะหนูดี”
อ้นพยายามกดดันให้หนูดียอมรับในสิ่งที่ตนพูด แม้จะอึดอัดหนูดีก็ต้องตอบรับอย่างที่เขาต้องการ
“นี่แอบกระซิบก่อนเลยนะครับ จริงๆแล้วเราสองคนกำลังจะมีแพลนแต่งงานกันเร็วๆนี้ด้วยครับ”
